หากฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกโดยฝ่ายชายไปแต่งงานกับหญิงอื่น....ฝ่ายหญิงจะถูกมองว่าเสียหายครับ....จะถูกมองว่าเป็นหญิงมีตำหนิ  เป็นหญิงที่ผู้ชายไม่เอา....อีกทั้งค่านิยมของคนในปัจจุบันที่มักจะเสียตัวก่อนแต่ง ยิ่งทำให้ผู้หญิงที่เป็นหม้ายขันหมากดูไม่ต่างอะไรกับการเป็นหม้ายเพราะโดนสามีทิ้งเลยทีเดียว...



ดังนั้น ไม่ว่าในอดีต หรือปัจจุบัน การที่หญิงรับหมั้นแล้วภายหลังชายไม่มาแต่ง ถือว่าเป็นเรื่องที่เสียหายมากครับ อย่างน้อยก็เสียชื่อเสียงครับ....ส่วนใหญ่เค้าจึงหลีกเลี่ยงที่จะไม่หมั้นกันนานถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ  เช่น หมั้นเช้า แต่งเย็น เสร็จภายในวันเดียว เพื่อลดความเสี่ยงจากการที่หญิงจะเสียหายจากการหมั้นด้วยประการหนึ่งครับ



ส่วนในกรณีของฝ่ายชาย หากหญิงคู่หมั้นเปลี่ยนใจไปแต่งกันชายอื่นโดยที่ชายคู่หมั้นมิได้กระทำผิดใดๆ....กรณีเช่นนี้ ในทางสังคมฝ่ายชายแทบจะไม่เสียหายใดๆ ครับ....จะเป็นฝ่ายได้รับความเห็นใจด้วยซ้ำไป  ส่วนใหญ่สังคมจะไปตำหนิฝ่ายหญิงซะมากกว่าที่โลเลหลายใจไม่มั่นคง....



ความแตกต่างของชายหญิงในสังคมเกี่ยวกับเรื่องการหมั้นการสมรสก็เป็นฉะนี้แล....หาได้มีความเท่าเทียมกันไม่.....ลองพิจารณาดูนะครับ