พออายุมากขึ้นก็อยากทำอะไรเด็กๆ นี่เป็นประโยคลาสสิคมากจริงๆค่ะ
อยู่ดีๆเราก็นึกอยากเล่นยางขึ้นมาซะอย่างนั้น

เราขอพูดถึงที่เราถนัดสุดคือ โดดยาง
ตอนสมัยเด็กเราเป็นเซียนยาง เพราะว่าตัวสูง แล้วกระโดดยังสูงอีก
ยางดีด ยางคู่ ยางบ้าน เราโปรหมด ชนิดแบบเล่นยางเป็นอาชีพหลัก เรียนเป็นอาชีพเสริม
นั่งร้อยยาง เอายางคล้องนิ้วโป้งหัวแม่เท้า แล้วก็ร้อยยางเหลือง ยางแดง โอ้ว มันส์สุด
มีแบบเอายางแต่ละคนมาอวดกัน ยางระดับเกรดเอ(เรียบสวย ไร้ตัวหนอน) เกรดบี แค่มียางระดับเอก็ดูเท่ ออร่าเต็ม

จำได้ว่าสมัยก่อนที่โรงเรียน จะเต็มไปด้วย "วงยาง" และ "วงหมากเก็บ"
แต่เราเป็นประชากรวงยาง 55 วงยางก็จะมีเต็มไปหมด เลือกได้ จะเข้าวงไหน
มีเปิดให้เข้าไปโอนอยออก ขอแบ่งทีมเยอะแยะ แล้วแต่ความถูกชะตา
บางวงก็จำกัดเฉพาะกลุ่ม บางวงก็เปิดกว้าง ท้าประลองฝีมือกันไป
มันเป็นอะไรที่สนุกนะ ได้แข่งยาง มีแพ้มีชนะ โมโหบ้าง หมั่นไส้กันบ้าง แต่ก็แบบขำๆเด็กๆ เดี๋ยวเดียวก็หาย วันถัดไปก็เล่นกันอีก

บรรยากาศในวงยางจะมีอย่างนึงที๋ฮามากคือ
การจับผิดอีกฝ่ายที่มันถือยาง = = 555555555555 มันคืองานอดิเรก
ยกสูงบ้างแหละ ดึงตึงไป หย่อนไปบ้างแหละ หรือไม่ก็พวกแม่ที่ต้องนิ่งๆ มันก็สั่นขาแล้วบอกว่าเราโดนหนอนบ้างแหละ
โอ้ยย มาม่าคลาสสิคของวงยางจริงๆ เถียงกันไปเถียงกันมา แล้วสรุปก็ เล่นใหม่ 555555

ความทรงจำที่เราชอบในวงยางที่สุดคือ
เวลาโดดแม่โหดๆแล้วมีคนยืนดู รอดู เหมือนเราแข่งโอลิมปิคอ่ะ
พอเราโดดผ่าน ทุกคนแบบ ปรบมืออออออออออออ ชมเจ๋งๆ
คือมันฟีลโอลิมปิคเหรียญทองมากจริงๆ ฟินสุดอ่ะตอนนั้น ทั้งๆที่มันก็ไม่เกิน 10 คนหรอกวงนึง 55555
รู้สึกการเป็นเซียนยางถือเป็นหน้าตาทางสังคมที่เท่มาก 5555555

ตอนเด็กๆไม่ว่าคุณจะเซียนอะไร ก็สามารถมีที่ยืนในสังคมได้
เซียนยาง เซียนหมากเก็บ เซียนเป่ากบ เซียนมอญซ่อนผ้า
คิดถึงบรรยากาศแบบนั้น
พูดแล้วอยากโดดยางขึ้นมาทันที!!! 55
ปล. เราไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้ควรจะแท็กห้องไหนดี แท็กผิดยังไงก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ