เราอยากรู้อะค่ะ ในสังคมไทย การที่ผู้หญิงอายุเริ่มมากแล้วยังไม่มีแฟนหรือยังไม่แต่งงานจะถูกล้อว่าขึ้นคาน หรือไม่มีใครเอา
พอยี่สิบปลายๆแล้วเตรียมตัวโดนได้เลย
เราอยากทราบอะค่ะว่าคุณมีความเห็นกับหญิงโสดว่ายังไงบ้าง การที่อายุเริ่มเยอะแล้วไม่คิดที่จะแต่งงานเป็นต้น

ส่วนตัวเรานะคะ.....
เป็นอะไรที่สุดยอดมาก!!!!!

ขอแชร์ชีวิตเราส่วนตัวนิดนึงค่ะ
เราอายุ23เดือนหน้านี้ ตั้งแต่เกิดมาเราย้ายที่เรียนบ่อยมากเนื่องจากพ่อเป็นคนต่างชาติและแยกกันอยู่กับแม่ ทำให้เดี๋ยวก็ย้ายไปอยู่กับแม่ เดี๋ยวก็ย้ายไปอยู่กับพ่อ
การที่เราย้ายโรงเรียนบ่อยๆนั้น ทำให้เราไม่เคยสนิทกับใครเป็นตัวเป็นตนหรือเกิดอาการปิ๊งรุ่นพี่เหมือนที่สาวๆวัยรุ่นหลายคนเป็น
ที่ที่เราเรียนมายาวที่สุดคือเกือบ3ปีค่ะ ไม่เคยอยู่โรงเรียนไหนเกินสามปี ส่วนใหญ่อยู่แค่สองปี ซึ่งไม่ใช่เวลาที่มากพอจะทำให้เรารู้สึกหลงรักประทับใจใครเป็นตัวเป็นตนได้
เราเป็นคนห้าวๆ ทำให้มีผู้ชายมาสนิทเยอะค่ะ คุยถูกคอ ไม่ค่อยทะเลาะกัน แหย่กันแรงๆ และผู้ชายที่เป็นเพื่อนกันจริงๆจะไม่ค่อยจีบเรา ส่วนใหญ่มีสเป็คหวานๆ
การที่เราอยู่ท่ามกลางผู้ชายมันทำให้เราไม่ใช่คนที่กรี๊ดผู้ชายเท่าไหร่ (เพื่อนผู้ชายเรามีแต่เถื่อนๆดิบๆ เราเห็นคนหล่อเนี้ยบก็เลยมองว่าสาวเกินหน้าเราไปหน่อย 5555)

พอเราเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนๆเราก็เริ่มมีแฟนค่ะ มีๆเลิกๆ บ้างก็คบนานแต่ทะเลาะยาว บ้างก็โดนแฟนนอกใจแต่ทิ้งไม่ลง นานๆจะเห็นคนที่รักกันมีความสุขที
การที่เราโสด มันทำให้เราเป็นที่ปรึกษาของเพื่อนๆเวลามีปัญหาหัวใจค่ะ เพราะเราจะคุยง่ายสุดเมื่อเทียบกับคนอื่นที่มีปัญหาเดียวกันแต่ยังแก้ไม่ได้เหมือนกัน
เราเห็นมาตลอดว่าการมีแฟน "ถ้าไม่พร้อม อย่ารีบมี" เพราะสุดท้ายก็จะเป๋กันหลายราย ก่อนคบก็หวานซึ้ง พอคบก็หน้ามือเป็นหลังมือเลย ตอนจีบกันใครๆก็ดีไปหมด
มันทำให้เราไม่ค่อยคิดเรื่องอยากจะมีใครมาทำให้ชื่นหัวใจอะค่ะ มีความสุขกับการโสดสุดๆ ใช้ชีวิตตามใจ ไม่มีคนทะเลาะด้วย (ไม่ได้แอนตี้คนมีแฟนนะ คนรักกันเราก็มีความสุขกับเค้า แต่เราไม่ได้อยากมีกะเค้าบ้าง)  

เรามีความฝันสูงสุดอยู่อย่างนึงค่ะ เกี่ยวกับสายการงานเราเอง เราอยากทุ่มกับงานให้เต็มที่ อยากประสบความสำเร็จด้านการงาน เราคิดว่าถ้ามีความรักเข้ามาแบบที่เรายังไม่พร้อมแบบนี้ เราเป๋ขึ้นมาจะกระทบการงานไปด้วย
เราไม่เหงา ไม่ชอบให้คนโทรหาหรือส่งข้อความมา ไม่ชอบผูกมัดว่าใครบ้างที่เราต้องคุยด้วยทุกวัน ต้องคอยบอกว่าเราทำอะไรอยู่ ในหัวไม่เคยอยากแต่งงานหรืออยากมีลูก คิดอย่างเดียว อยากประสบความสำเร็จในชีวิตด้านการงาน เราเกิดมาครั้งเดียวอยากใช้ชีวิตกับสิ่งที่เรารักให้คุ้มจริงๆ ไม่อยากเอาเวลาไปเสียกับอย่างอื่น

ไม่ใช่ไม่มีคนมาจีบ มีอยู่บ้าง และไม่ใช่คนมาจีบไม่ดีพอ หน้าตาใช้ได้ บ้านมีฐานะ แต่ประเด็นคือเราไม่อยากมีใครจริงๆไง และเค้าคนนั้นอยากมีครอบครัว เราก็ปฎิเสธไปทุกคนนะ ใครที่เราเริ่มรู้สึกว่าเค้าจีบเรา เราจะรีบปฎิเสธไปก่อนเลย ไม่ชอบให้ความหวังใคร เค้าจะได้ไปจีบคนอื่น ไม่งั้นมาคบเราแล้วเห็นเราเป็นคนอย่างนี้จะผิดหวังและเสียเวลาเปล่า (คนที่อยากสร้างครอบครัวควรจะคบคนที่ชอบวางแผนอนาคตครอบครัวเหมือนกันคงจะมีความสุขกว่า)

เพื่อนเคยถามว่า "ไม่อยากแต่งงานกับคนรวยๆเหรอ?" เราตอบเลยค่ะ ไม่อยากได้แฟนรวย แต่อยากรวยเอง 55555!!
เพื่อนเราชอบบอกว่ามันเป็นความคิดที่ขวางโลก เพราะทุกคนเกิดมาต้องแต่งงาน มีครอบครัว แต่เราไม่รู้สินะคะ เรามองว่าใช้ชีวิตให้คุ้มกับสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุขจะดีกว่า เราห่วงว่าถ้ามีครอบครัว เราก็มีความห่วง ห่วงลูก ห่วงสามี กินข้าวหรือยัง ขับรถราเป็นยังไง ห่วงหลายๆเรื่อง สู้เอาเวลามาห่วงตัวเองกับดูแลพ่อแม่ที่เราเหลืออยู่ดีกว่า
เรารู้สึกงั้นจริงๆว่าการไม่มีแฟนแล้วมันทำให้เราสบายใจ มันแปลกมากเลยหรือคะ??
บอกไว้ก่อนนะคะเราไม่ได้แอนตี้คนมีแฟน เวลาเพื่อนเราได้คบกันเราก็เชียร์ค่ะ กรี๊ดๆ เห็นคนที่เค้าสมหวังด้านความรัก เห็นคนมีความสุขเราก็สุข แต่ฝันของเค้ากับฝันของเราไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง จุกหมายปลายทางของชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ป.ล. พี่สาวเราอายุ 25 ก็ไม่เคยมีแฟนเหมือนกันค่ะ แล้วเค้าก็บอกเราด้วยว่าไม่อยากมีครอบครัว อยากทำงานที่อยากทำแล้วใช้เงินให้คุ้มค่าชีวิต สงสัยเป็นกันทั้งบ้าน 555

ที่พูดมาทั้งหมดเราแชร์มุมมองของคนที่ไม่อยากมีคู่น่ะค่ะ เพราะเราเป็นหนึ่งในนั้น คิดมาหลายปีแล้วว่าไม่อยากมี สุดท้ายก็ไม่อยากมีจริงๆ

เราเลยนึกสงสัยนิดนึงอะค่ะ มีใครเป็นบ้างไหมคะที่ในชีวิตนี้ไม่อยากมีชีวิตคู่ อยากใช้ชีวิตเพื่อตัวเองและพ่อแม่ หรือสาเหตุอื่นที่ไม่อยากมีคู่ เราอยากทราบความรู้สึกคนอื่นอะค่ะ มีใครบ้างไหมที่รู้สึกสุขสุดๆกับการเป็นโสดเหมือนกับเรา
แล้วคุณคิดยังไงคะกับคนที่ครองตัวเองเป็นโสด?

ขอบคุณที่อ่านและแชร์ประสบการณ์ค่ะ