...ทุกคืนนอนหลับฝัน...ได้ยินจิตตนเองกระซิบในฝันบอกหัวใจบ่อยๆว่า...
"หวานเป็นลม ขมเป็นยา โบราณว่าไว้......จิตมันอยากให้เกิด บู้ล้างผลาญจนแพ้ชนะกันไปข้างหนึ่งเลยแล้วกัน....เพราะประชาชนส่วนใหญ่ ที่เป็นแค่ลูกจ้าง หรือ หาเช้ากินค่ำ ไม่มีอะไรต้องสูญเสียอีกแล้วในวิกฤตบ้านเมืองที่เกิดจากการสมคบคิดกันแย่งอำนาจปกครองโดยไม่ชอบธรรม ในหลายปีต่อเนื่องมา นับจากการรัฐประหารในปี '49........การปรองดอง ไม่ช่วยให้ประเทศนี้ พัฒนาการไปสู่ระบอบประชาธิปไตยเต็มใบได้....มันต้อง "รวันดา" กันซะก่อน ผู้คนจึงจะเกิดการเรียนรู้ และ เกิดสำนึกที่จะอยู่ร่วมกันบนความแตกต่างได้ "....
......จิตมันจูงใจผมให้คิดไปถึงขนาดนี้... จิตเลวของผมมันคง วิปลาส ซาดิสม์ มาโซคิสม์ ไปแล้วแน่ๆ......ช่วยปลอบใจผมหน่อยเถอะครับ....ผมชักจะกลัวใจตนเองซะแล้ว
หวานเป็นลม ขมเป็นยา...
"หวานเป็นลม ขมเป็นยา โบราณว่าไว้......จิตมันอยากให้เกิด บู้ล้างผลาญจนแพ้ชนะกันไปข้างหนึ่งเลยแล้วกัน....เพราะประชาชนส่วนใหญ่ ที่เป็นแค่ลูกจ้าง หรือ หาเช้ากินค่ำ ไม่มีอะไรต้องสูญเสียอีกแล้วในวิกฤตบ้านเมืองที่เกิดจากการสมคบคิดกันแย่งอำนาจปกครองโดยไม่ชอบธรรม ในหลายปีต่อเนื่องมา นับจากการรัฐประหารในปี '49........การปรองดอง ไม่ช่วยให้ประเทศนี้ พัฒนาการไปสู่ระบอบประชาธิปไตยเต็มใบได้....มันต้อง "รวันดา" กันซะก่อน ผู้คนจึงจะเกิดการเรียนรู้ และ เกิดสำนึกที่จะอยู่ร่วมกันบนความแตกต่างได้ "....
......จิตมันจูงใจผมให้คิดไปถึงขนาดนี้... จิตเลวของผมมันคง วิปลาส ซาดิสม์ มาโซคิสม์ ไปแล้วแน่ๆ......ช่วยปลอบใจผมหน่อยเถอะครับ....ผมชักจะกลัวใจตนเองซะแล้ว