เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟน และคบกันได้หลายเดือนแล้ว เราไม่ชอบให้แฟนเราคุยกับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นพวกแฟนเก่า หรือ คนที่เคยกิ๊กๆกันมาก่อน
แต่เค้ายังยืนยันที่จะคุยกับคนที่เคยกิ๊กกัน ซึ่งเขาทั้ง2คนนั้นรู้จักกันมาหลายปี
ตอนแรกที่คบกัน เราก็โกรธนะ รู้สึกแย่ รู้สึกไม่สบายใจมากๆเฟล เวลาที่เค้า 2 คนคุยกัน เห็นแล้วมันไม่ชอบอ่ะ รู้สึกหงุดหงิด รู้สึกกลัวที่แฟนเราจะหวั่นไหว รู้สึกจึก หายใจไม่ออก น้ำตาไหลในใจ ตอนแรกแฟนเราก็ง้อเรานะ บอกว่า จะไม่คุยแล้ว ประมาณนั้น เพื่อไม่ให้เรารู้สึกแย่
พักหลังๆ แฟนเราเค้าก็ไม่สนใจความรู้สึกเราเท่าไหร่ล่ะ บอกแต่ว่า เป็นเพื่อนกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่มีอะไรจริงๆ ถ้าจะเป็นแฟนกับมันก็เป็นไปตั้งนานแล้ว
เราก็ได้แต่ทำใจ สันดานอีกฝ่ายที่เข้ามาคุย มันไม่ได้น่าคบ ไม่น่าไว้วางใจ ที่จะสามารถทำให้เราสบายใจเวลาที่พวกเค้า 2 คนคุยกัน

ช่วงนี้เวลาเรารู้สึกอะไรเราก็จะเก็บไว้ แต่คนเรารู้สึกแย่มันคงเก็บไม่มิดหรอก แฟนเราชอบถามว่าเป็นไรๆ ส่วนใหญ่เราจะนิ่งๆ เงียบๆแล้วบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร (ปกติเราเป็นคนร่าเริง ชอบพูดชอบคุย) ทุกครั้งจะทะเลาะก็ทะเลาะกันแต่เรื่องนี้ ถ้าทะเลาะกัน แฟนเราแบบชอบไล่เราให้ไปหาคนที่ดีกว่าเค้า ประมาณนั้น

ความรู้สึกเราตอนนี้ คือ อึดอัดมาก ทำอะไรไม่ได้ จะไปก็ไม่อยากไป จะอยู่ก็เสียใจ แต่ก็รักไง ไม่กี่เดือนที่คบกันมันก็ผ่านอะไรมาเยอะ เมื่อก่อนเราไม่ใช่คนดีเลย แต่ตอนนี้ เราอยากเป็นคนที่ดีเพื่อเค้า เพื่อตัวเราเอง ตอนนี้มืด8ด้านค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี

คำถามคือ 1.ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะรู้สึกยังไงกันบ้างคะ ?
2.เราระแวงแฟนเรามากเกินไปหรือเปล่า? เราไม่เชื่อใจแฟนเราเอง หรือเขาทำให้เราไม่เชื่อใจคะ?

มีคนเคยบอกในพันทิพไว้ว่า ถ้าเรารักเค้า เราควรเชื่อใจเค้า เพราะถ้าเค้ารักเราจริง เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจ.   มันจริงหรือเปล่าคะ?