คืออย่างนี้ครับ เมื่อผมไปซื้อรองเท้าแบรนด์ดังของร้านที่อยู่ในห้างแห่งหนึ่ง แต่ไม่ใช่ในชอปน่ะครับ เพราะในชอปไม่มีแบบที่อยากได้ เป็นร้านที่เปิดขายรองเท้าอยู่ในห้าง ตอนซื้อนั้นด้วยสัมผัสน้ำหนักและวัสดุแล้ว ก็คิดว่าเป็นของจริงแหละครับ เลยไม่ได้เช็คละเอียดอะไรมาก แต่พอเอากลับมาร้อยเชือกที่บ้านก็พลางๆเช็คตัวรองเท้าไปด้วย ปรากฎว่าพบตำหนิหลายจุดเลยครับโดยเฉพาะลายตะเข็บเชือกที่ทั้งสองข้างมันเย็บไม่เท่ากัน แต่ผมไม่แน่ใจว่าเป็นปกติของรองเท้าแบรนด์นี้หรือเปล่า วันนี้ผมเลยเอารองเท้าไปเทียบกับในชอป (คนละรุ่นแต่ทุกรุ่นจะมีส่วนที่เหมือนๆกัน) พนักงานขายก็ใจดีช่วยดูด้วย ปรากฎว่าจุดสังเกตที่บ่งบอกว่าเป็นของแท้นั้นถูกต้องทุกอย่างครับ แต่ว่าแตกต่างในเรื่องของความเนี๊ยบ บางรุ่นที่ถูกกว่าในชอปยังเนี๊ยบกว่าเลยครับ พนักงานในชอปบอกว่านี่เป็นของแท้ครับแต่มันตก QC พนักงานถามต่อว่าตอนซื้อมีป้ายกระดาษมั้ย? เพราะของตก QC จะตัดป้ายออก ก็ชัดเจนครับของผมไม่มีป้าย -*- และก็พึ่งมารู้ทีหลังว่าเวลาซื้อจะมีป้ายและกระดาษห่อรองเท้าที่มีลายตราสัญลักษณ์มาในกล่องด้วย แต่ของผมมีแต่รองเท้ากลับกล่องครับ

คือตอนซื้อผมก็ไม่ได้ถามคนขายน่ะครับว่าของมันแท้หรือตก QC หรือเปล่า เพราะด้วยราคาที่ตั้งขายก็ไม่น่าจะต้องถามอะไรกันแบบนั้นอยู่แล้ว ราคานั้นมันต้องของแท้คุณภาพผ่าน QC อยู่แล้ว (ผมเคยเช็คราคาในชอปที่อื่นครับ แต่ในห้างใกล้บ้านมันไม่มีรุ่น) อีกอย่างผมค่อนข้างจะให้เกียรติคนขาย จึงไม่ถาม เพราะหากมีเจตนาดีจริงๆก็ควรจะบอกลูกค้าว่าของมันมีตำหนิอะไร ตก QC ของก๊อป จะซื้อมั้ยราคานี้? บลาๆๆ ก็ว่าไป หรือติดป้ายบอกไปเลยก็ได้ ไม่เห็นต้องรอให้ถามหรือมารู้ทีหลังแบบนี้

สุดท้ายนี้ผมจะไปขอเปลี่ยนครับ หากของเขามีตำหนิทั้งร้านก็จะขอคืนเงิน สุดท้ายแล้วคนขายอาจยอมหรือไม่ยอม แต่อยากขอความเห็นว่าเหตุการณ์แบบนี้ปกติคนที่เจอเค้าทำอย่างไรกัน ไปคุยกับคนขายหรือว่าเราไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้แล้ว? หากสมควรไปคุยกับคนขายท่านๆมีเหตุผลใดในการต่อรองที่มีน้ำหนักบ้างครับ อยากทราบความคิดเห็นเพิ่มเติม ขอบคุณครับ