ตอนนี้ดิชั้นตั้งครรภ์ได้33สัปดาห์ หรือประมาณ8เดือนกว่า
เมื่อวันที่15 เมษาที่ผ่านมา พอดีต้องไปทำธุระแถวห้างดิ เอ็มโพเรี่ยม จึงจอดรถไว้ที่ห้างแล้วเดินไปทำธุระ
ช่วงเดินกลับพอดีมีโทรศัพท์เข้ามาจากลูกน้อง ถามเกี่ยวกับสถานที่เพื่อนัดเจอกัน จึงเดินคุยมือถือมาจนถึงบริเวณที่มีกลุ่มผชกลุ่มนึงกำลังเล่นน้ำกันอยู่
เนื่องจากดิชั้นท้องแก่มากแล้ว ใครๆก็ดูออกโดยที่ไม่ต้องสังเกตุก็รู้ว่าท้องอยู่ ปีนี้จึงไม่เคยโดนสาดน้ำใส่เลยแม้ซักครั้ง
และด้วยเพราะพื้นถนนบริเวณที่คนเล่นน้ำจะเปียก ดิชั้นจึงต้องค่อยๆเดิน มองพื้นไปด้วย เพราะกลัวจะลื่นล้ม ขณะเดียวกันก็คุยงานกับลูกน้อง
ขณะเดินอยู่ดีๆก็มีน้ำสาดเข้ามาเต็มหน้า เข้าตา จมูก ปาก โดยที่ดิชั้นไม่สามารถเดินหนี หรือหลบเลี่ยงได้ เพราะมองไม่เห็นทาง และกลัวลื่น
ดิชั้นปล่อยให้สาดจนเสร็จจึงมองหน้าเค้าแบบโกรธมากกกกก แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเรามาคนเดียว คนสาดก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้(ทั้งกลุ่มนั้นมีอยู่คนเดียวที่สาดน้ำใส่ดิชั้น แสดงว่าคนอื่นๆยังคิดได้)
ยังดีที่โทรศัพท์ไม่เสีย ยังดีที่ดิชั้นไม่ตกใจล้ม หรือลื่น แต่น้ำที่เข้าตา จมูก ปากก็ไม่แน่ใจว่าสะอาดแค่ไหน
ไม่ทราบว่าจิตสำนึกของคนเล่นน้ำอยู่ตรงไหน สภาพคนท้องแก่เดินคุยมือถือ ใช้อะไรคิดว่าสมควรสาดน้ำใส่
ดิชั้นเดินกลับไปทำธุระต่อที่เอ็มโพเรี่ยมด้วยเสื้อผ้าที่เปียกไปถึงชั้นใน แอร์ในห้างหนาวมาก แต่มีธุระที่ห้างต่อ จึงไม่สามรถกลับบ้านได้ทันที
สุดท้ายจึงต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่เปลี่ยนที่ห้าง แต่ทนใส่เสื้อในชื้นๆจนกลับบ้าน ดีที่ไม่ป่วย
ที่โพสเรื่องนี้เพราะคิดว่า น่าจะมีการรณรงค์ให้สาดน้ำเฉพาะคนที่เต็มใจพร้อมจะเล่น หรือแม้แต่กระทั่งการจัดโซนนิ่ง(ซึ่งคงจะยากกกกก) เพราะคนบางคนก็ไม่สามารถคิดได้ด้วยสติปัญญาของตนเองว่า ใครสมควรสาด ใครที่ไม่สมควร เล่นกันจนเหมือนถูกคุกคามสิทธิเสรีภาพ จะเดินไปไหนก็ไม่ได้ ขนาดกายภาพแบบนี้ ยังจะมีคนสาดอีก ถ้าด่าไป ก็คงถูกตอกกลับมาว่านี่มันวันสงกรานต์
วันนั้นโกรธมากรู้สึกเหมือนถูกคุกคามทางร่างกายและทรัพย์สิน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อีก
ใช้อะไรคิด สาดน้ำใส่หน้าผู้หญิงท้องแก่ที่เดินคุยโทรศัพท์
เมื่อวันที่15 เมษาที่ผ่านมา พอดีต้องไปทำธุระแถวห้างดิ เอ็มโพเรี่ยม จึงจอดรถไว้ที่ห้างแล้วเดินไปทำธุระ
ช่วงเดินกลับพอดีมีโทรศัพท์เข้ามาจากลูกน้อง ถามเกี่ยวกับสถานที่เพื่อนัดเจอกัน จึงเดินคุยมือถือมาจนถึงบริเวณที่มีกลุ่มผชกลุ่มนึงกำลังเล่นน้ำกันอยู่
เนื่องจากดิชั้นท้องแก่มากแล้ว ใครๆก็ดูออกโดยที่ไม่ต้องสังเกตุก็รู้ว่าท้องอยู่ ปีนี้จึงไม่เคยโดนสาดน้ำใส่เลยแม้ซักครั้ง
และด้วยเพราะพื้นถนนบริเวณที่คนเล่นน้ำจะเปียก ดิชั้นจึงต้องค่อยๆเดิน มองพื้นไปด้วย เพราะกลัวจะลื่นล้ม ขณะเดียวกันก็คุยงานกับลูกน้อง
ขณะเดินอยู่ดีๆก็มีน้ำสาดเข้ามาเต็มหน้า เข้าตา จมูก ปาก โดยที่ดิชั้นไม่สามารถเดินหนี หรือหลบเลี่ยงได้ เพราะมองไม่เห็นทาง และกลัวลื่น
ดิชั้นปล่อยให้สาดจนเสร็จจึงมองหน้าเค้าแบบโกรธมากกกกก แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเรามาคนเดียว คนสาดก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้(ทั้งกลุ่มนั้นมีอยู่คนเดียวที่สาดน้ำใส่ดิชั้น แสดงว่าคนอื่นๆยังคิดได้)
ยังดีที่โทรศัพท์ไม่เสีย ยังดีที่ดิชั้นไม่ตกใจล้ม หรือลื่น แต่น้ำที่เข้าตา จมูก ปากก็ไม่แน่ใจว่าสะอาดแค่ไหน
ไม่ทราบว่าจิตสำนึกของคนเล่นน้ำอยู่ตรงไหน สภาพคนท้องแก่เดินคุยมือถือ ใช้อะไรคิดว่าสมควรสาดน้ำใส่
ดิชั้นเดินกลับไปทำธุระต่อที่เอ็มโพเรี่ยมด้วยเสื้อผ้าที่เปียกไปถึงชั้นใน แอร์ในห้างหนาวมาก แต่มีธุระที่ห้างต่อ จึงไม่สามรถกลับบ้านได้ทันที
สุดท้ายจึงต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่เปลี่ยนที่ห้าง แต่ทนใส่เสื้อในชื้นๆจนกลับบ้าน ดีที่ไม่ป่วย
ที่โพสเรื่องนี้เพราะคิดว่า น่าจะมีการรณรงค์ให้สาดน้ำเฉพาะคนที่เต็มใจพร้อมจะเล่น หรือแม้แต่กระทั่งการจัดโซนนิ่ง(ซึ่งคงจะยากกกกก) เพราะคนบางคนก็ไม่สามารถคิดได้ด้วยสติปัญญาของตนเองว่า ใครสมควรสาด ใครที่ไม่สมควร เล่นกันจนเหมือนถูกคุกคามสิทธิเสรีภาพ จะเดินไปไหนก็ไม่ได้ ขนาดกายภาพแบบนี้ ยังจะมีคนสาดอีก ถ้าด่าไป ก็คงถูกตอกกลับมาว่านี่มันวันสงกรานต์
วันนั้นโกรธมากรู้สึกเหมือนถูกคุกคามทางร่างกายและทรัพย์สิน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อีก