เหตุเกิดเมื่อวันที่ 16 เมษายนที่ผ่านมา สดๆร้อนๆครับ ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาประมาณ 15.30 น. ที่ Shihuishi (อ้างอิงตามป้ายชื่อถนน) หลังจากที่เช็คเอาท์ออกจากที่พัก Sunroom Apartment ซึ่งอยู่ติดกับซอย Shihuishi ที่ว่า สภาพในตอนนั้นก็เหมือนทุกเวลาคือคนมาเรื่อยๆ ไม่น้อย ไม่แน่น เป็นย่านที่มีขายของกินตลอดทาง ไม่เปลี่ยวครับ
ตอนเกิดเหตุเป็นช่วงที่พี่สาวของผมไปซื้อชานมกินก่อนนั่งรถไฟไปสนามบิน ส่วนผมไม่ชอบชานมก็เลยฆ่าเวลาด้วยการถ่ายรูปบรรยากาศรอบๆตามปกติ ที่ร้านชานมมีแค่พวกเราเท่านั้น จากนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งที่มีอายุพอสมควรแล้วเดินมาทำทีดูชานม แล้วประชิดตัวพี่สาวผมที่สะพายกระเป๋าเป้ที่มี iPhone อยู่ในซิปด้านหลัง โดยที่พวกพี่สาวของผมก็ยังคุยกันสนุกสนานอยู่ ในมือมีเงินหยวนเตรียมจ่าย ซึ่งก็ออกมาจากกระเป๋าใบที่ว่า เข้าใจว่าคนร้ายคงเห็นตอนที่ล้วงหยิบเงินออกมา
ชายคนนั้นใช้เวลาไม่นานแล้วเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราทุกคน รวมทั้งผมที่ยืนถ่ายรูปอยู่ไม่เห็นสิ่งผิดปกติ (แต่ผมมารู้ทีหลังว่าผมถ่ายติดจังหวะที่เขาประชิดตัวพอดี) แต่พี่ผมที่เป็นเจ้าของกระเป๋ารู้สึกว่ากระเป๋าเบาลง จึงจับดูก็พบว่าโทรศัพท์หายไปแล้ว
พี่ของผมพูดกับพวกเราที่เหลือว่า "โทรศัพท์หาย!" แล้ววิ่งย้อนกลับไปทางโรงแรม ทุกคนคิดว่าคงลืมอยู่บนที่พักตอนเช็คเอาท์ แต่ภาพที่เห็นคือพี่ผมวิ่งไปขวางชายที่ยืนดูชานมอยู่เมื่อครู่ แล้วเดินกลับมาพร้อมโทรศัพท์ พี่ของผมเล่าให้ฟังว่าพอวิ่งไปถึงผู้ชายคนนั้นแล้วพูดไปว่า "Wǒ de shǒujī" ที่แปลว่า "โทรศัพท์ของฉัน" (ความจริงก็พูดจีนไม่ได้หรอกครับ แค่บังเอิญได้คำนี้พอดี) คนนั้นก็ทำท่าตกใจนิดๆ แล้วเปิดเสื้อหนาวที่ถือในมือออกมา ข้างในมีโทรศัพท์เครื่องนั้นอยู่จริงๆเลยยอมคืนมา เข้าใจว่าคงกลัวเราแจ้งตำรวจแล้วมีบทลงโทษรุนแรง
ปล.ผมลงภาพประกอบไว้เพิ่มเติมที่ คห.2 แล้วนะครับ
ถูกล้วงขโมย iPhone ณ ย่านกลางเมืองฉงชิ่ง ทั้งที่คนไม่เยอะ ไม่แน่น ไม่เบียด
ตอนเกิดเหตุเป็นช่วงที่พี่สาวของผมไปซื้อชานมกินก่อนนั่งรถไฟไปสนามบิน ส่วนผมไม่ชอบชานมก็เลยฆ่าเวลาด้วยการถ่ายรูปบรรยากาศรอบๆตามปกติ ที่ร้านชานมมีแค่พวกเราเท่านั้น จากนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งที่มีอายุพอสมควรแล้วเดินมาทำทีดูชานม แล้วประชิดตัวพี่สาวผมที่สะพายกระเป๋าเป้ที่มี iPhone อยู่ในซิปด้านหลัง โดยที่พวกพี่สาวของผมก็ยังคุยกันสนุกสนานอยู่ ในมือมีเงินหยวนเตรียมจ่าย ซึ่งก็ออกมาจากกระเป๋าใบที่ว่า เข้าใจว่าคนร้ายคงเห็นตอนที่ล้วงหยิบเงินออกมา
ชายคนนั้นใช้เวลาไม่นานแล้วเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราทุกคน รวมทั้งผมที่ยืนถ่ายรูปอยู่ไม่เห็นสิ่งผิดปกติ (แต่ผมมารู้ทีหลังว่าผมถ่ายติดจังหวะที่เขาประชิดตัวพอดี) แต่พี่ผมที่เป็นเจ้าของกระเป๋ารู้สึกว่ากระเป๋าเบาลง จึงจับดูก็พบว่าโทรศัพท์หายไปแล้ว
พี่ของผมพูดกับพวกเราที่เหลือว่า "โทรศัพท์หาย!" แล้ววิ่งย้อนกลับไปทางโรงแรม ทุกคนคิดว่าคงลืมอยู่บนที่พักตอนเช็คเอาท์ แต่ภาพที่เห็นคือพี่ผมวิ่งไปขวางชายที่ยืนดูชานมอยู่เมื่อครู่ แล้วเดินกลับมาพร้อมโทรศัพท์ พี่ของผมเล่าให้ฟังว่าพอวิ่งไปถึงผู้ชายคนนั้นแล้วพูดไปว่า "Wǒ de shǒujī" ที่แปลว่า "โทรศัพท์ของฉัน" (ความจริงก็พูดจีนไม่ได้หรอกครับ แค่บังเอิญได้คำนี้พอดี) คนนั้นก็ทำท่าตกใจนิดๆ แล้วเปิดเสื้อหนาวที่ถือในมือออกมา ข้างในมีโทรศัพท์เครื่องนั้นอยู่จริงๆเลยยอมคืนมา เข้าใจว่าคงกลัวเราแจ้งตำรวจแล้วมีบทลงโทษรุนแรง
ปล.ผมลงภาพประกอบไว้เพิ่มเติมที่ คห.2 แล้วนะครับ