ผมได้เจอคนๆนึง เจอกันไม่นานประมาณ 2-3 วันได้ แล้วหลังจากนั้นผมก็ต้องกลับ (ผมไปเที่ยวสงกรานต์ครับ)
มันเหมือนต่างคนต่างแบบปิ๊งเลย (อย่าพึ่งลุกไปอ้วกล่ะ) ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรหรอก
แค่เค้ามองมาผมก็มองกลับ มองไปมองมาอยู่นั่นอ่ะ จนไปๆมาผมเริ่มรู้สึกว่า .. "ไม่ได้ละ ต้องเข้าไปทำความรู้จักแล้วล่ะ"

... เพลง ลองคุย ลอยเข้ามาในหัว ชะดั้ดๆๆๆ ...

มันรู้สึกแบบ..เราอยากจริงจังกับคนนี้ เรารู้สึกโอเคกับคนนี้ คือมันไม่ใช่เหงานะ
ไม่ได้เหงาด้วย ไม่ได้เอามาเพื่อแทนใครด้วย มันเป็นความรู้สึกที่เรารู้สึกว่า .. "โอเคมากๆเลย!!"


คือก็พยายามนั่งพิจารณาหาเหตุผลอยู่นะว่า "มันเป็นไปได้หรอ? ที่พึ่งเจอกันไม่นานเองนะ"
ผมไม่เคยเชื่อเรื่อง "รักแรกพบ" หรืออะไรทำนองนี้ แต่ผมกล้าพูดเลยว่า ผมไม่ได้รักนะ ยังๆ มันยังไม่ถึงขั้นนั้น
แต่มันรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก มันไม่ใช่โมเม้นที่แบบว่า "เห้ย สเป๊คอ่ะ ใช่อ่ะ"
แต่มันเป็นโมเม้นที่เรารู้สึกโอเค รู้สึกคิดถึง ไม่ได้คุยก็คิดถึง อยากเจอหน้าเร็วๆ อยากดูแล อยากไปไหนมาไหนด้วยกัน
นั่งทำงานก็หงุดหงิดใจตัวเอง เป็นไรว๊าา~!!???

ส่วนตัวเธอเอง..เธอก็รู้สึกเช่นเดียวกับผม ตอนแรกก็เฉยๆ แต่พอได้คุยแล้วรู้สึกว่าอยากคุยไปตลอดและเริ่มอยากจริงจังด้วย
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ย? ผมว้าวุ่นมาก!! เอ๊ะ!! หรือจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรตนถัดไป??


#ใครจะแทรกเรื่องบุญเรื่องกรรมมาก็ได้นะครับ บึ๋ยมากตอนนี้~