เช่น
- พระเอกว่าขี้แพ้ยอมไม่ได้เด็ดขาด ถูกพระเอกท้าไม่ได้เลย ท้าให้ทำอะไรทำหมด
- ถ้ามีเสียงกุกกักในความมืด หรือเป็นบ้านร้างน่าสงสัย แม้จะมาคนเดียวตอนกลางคืนก็จะต้องเดินเข้าไปดู
- แม้จะถูกรังแกโดยตัวร้าย ถ้าพระเอกถามจะไม่ยอมบอกความจริง จะต้องย้อนคืนว่านางร้ายบอกว่ายังไงล่ะ
- มีความอัดอั้นตันใจ เช่น สุริยาวดีจำเป็นต้องแต่งงาน แต่ไม่ยอมบอกพระเอก ก็ทิ้งไปซะเฉยๆ
- ถ้าพระเอกมาเคลียร์มีเรื่องจะพูดด้วย จะบอกว่าฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ
มีใครมีนิสัยแบบนางเอกละครบ้างมั้ย เราไม่เห็นเป็นแบบนี้ซักอย่างเลยถึงว่าไม่ได้เป็นนางเอก
สุดท้าย ทำไมตัวละครไทยชอบเดินไปหันหลังให้คนฟังแล้วค่อยพูด
คนจริงๆมีนิสัยแบบนางเอกละครบ้างมั้ย
- พระเอกว่าขี้แพ้ยอมไม่ได้เด็ดขาด ถูกพระเอกท้าไม่ได้เลย ท้าให้ทำอะไรทำหมด
- ถ้ามีเสียงกุกกักในความมืด หรือเป็นบ้านร้างน่าสงสัย แม้จะมาคนเดียวตอนกลางคืนก็จะต้องเดินเข้าไปดู
- แม้จะถูกรังแกโดยตัวร้าย ถ้าพระเอกถามจะไม่ยอมบอกความจริง จะต้องย้อนคืนว่านางร้ายบอกว่ายังไงล่ะ
- มีความอัดอั้นตันใจ เช่น สุริยาวดีจำเป็นต้องแต่งงาน แต่ไม่ยอมบอกพระเอก ก็ทิ้งไปซะเฉยๆ
- ถ้าพระเอกมาเคลียร์มีเรื่องจะพูดด้วย จะบอกว่าฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ
มีใครมีนิสัยแบบนางเอกละครบ้างมั้ย เราไม่เห็นเป็นแบบนี้ซักอย่างเลยถึงว่าไม่ได้เป็นนางเอก
สุดท้าย ทำไมตัวละครไทยชอบเดินไปหันหลังให้คนฟังแล้วค่อยพูด