๏ มธุรสวาที มาชี้ช่อง
ที่ถูกต้อง ตรงนา ภาษาไสย
กลบท กฎก่อน ของกลอนไกร
เขาเขียนไว้ เนิ่นนาน แต่กาลโน้น

สืบหลวงศรี ปรีชา มหาปราชญ์
กำหนดศาตร์ สร้างงาน ตระการโหน
ตำแหน่งเสียง เรียงรับ กระชับโยน
แต่กาลโพ้น พฤฒา ปัญญาครู

คำที่  สาม ตาม  สี่  วลีเสียง
สร้างสำเนียง แนบลง ให้ตรงหู
คำที่ห้า มา  เจ็ด  สำ  เร็จ  ชู
ตำแหน่งรู้ ลงบท กำหนดใบ

สัมผัสใน ใส่ถูก เหมือนผูกข้อ
ทะลุท่อ ท่วมนา ประปาไหล
ถ้าแหว่งบาท ขาดจุด สะดุดใจ
เหมือนน้ำไหล เรื่อยริด กระปริดปอย

พยัญชนะ คละเหมือน อย่าเลือนใส่
ต้องเวียน ไว้  วน  นำ มาซ้ำสอย
วรรคสองสี่ ปรี่ซ้ำ ไปย้ำรอย
จักงาม  พร้อย  ผืน  ผ้า ภูษาวรรณ

เขียนอักษร ซ่อนเสียง สำเนียงโขก
ว่ากระโหลก รำมา ปัญญาขัน
หนอยกระจอก กรอกหู ให้รู้กัน
ว่ากลอนฉัน ฉะนี้ วลีเชิง

มธุรสวาที ฉะนี้ฉะนั้น
ให้รู้กัน กลอนแปลก จะแหลกจะเหลิง
ว่าสำเนียง เสียงเสริฐ กระเจิดกระเจิง
มันยุ่งเหยิง อย่างบอก กระจอกใด ๚ะ

https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931?hc_location=timeline