หลังจากฤกษ์งามยามดี ตกงานมาครบปี ก็เลยคิดว่าหาอะไรฉลองสักหน่อยดีกว่า แล้วก็คิดได้เรื่องการเที่ยวเมืองจีน เมืองที่น่ากลัวมากๆในความรู้สึก ทั้งเรื่องภาษาจีน ที่พูดได้คำเดียวคือ หนีห่าว ส่วนภาษาอังกฤษ(ที่ความรู้เราอยู่ในระดับอนุบาลหมีน้อย)ก็ไม่สามารถใช้ได้ในจีน การสะกดคำก็ดูงงๆ เช่นเมืองต้าจู๋ เขียนเป็น Dazu เรื่องห้องน้ำสะท้านโลก เรื่องนิสัยต่างๆของชาวจีนที่ร่ำลือกัน รวมทั้ง ฯลฯ ทำให้การที่คิดจะแบกเป้ไปจีน เป็นเรื่องที่คิดหนัก แต่จะซื้อทัวร์ก็ไม่ชอบ เพราะนอกจากจะแพงแล้ว ยังเน้นการเที่ยวแบบฉาบฉวย ประเภทมาถึงก็ไล่ให้ลงรถ แล้วก็ เดิน ๆ ๆ รีบๆๆ แล้วก็ต้อนขึ้นรถ อะไรทำนองนี้ ซึ่งมันขัดกับอารมณ์ ติส แบบศิลปินเล็กๆของผมเป็นอย่างยิ่ง
แต่ด้วยความอยากเที่ยว เลยเริ่มศึกษาหาข้อมูล ท่านแรกคือคุณแม่ เพราะท่านไปจีนมา 6-7 รอบแล้ว เลยไปถามๆดู ได้ความว่า จาก 20 กว่าประเทศที่ท่านไปมา ทั้งเอเชีย ยุโรป นิวซีแลนด์ ท่านบอกว่าที่จีน ธรรมชาติอลังการงานสร้างมาก โดยเฉพาะจิ่วไจ้โกว สวยติดตรึงตามาก แต่พอซักรายละเอียดลึกๆ ก็จำไม่ได้เพราะไปมา 6-7 รอบ สับสนเหมือนกันว่าเมืองไหนเป็นเมืองไหน (คุณแม่ก็ 70 กว่าแล้ว) แถมไปกับทัวร์ เขาจอดที่ไหนก็ลงที่นั่น ไม่ได้สนใจว่าเป็นเมืองอะไร
แบกเป้เที่ยวจิ่วไจ้โกว ฉงชิ่ง เฉิงตู ต้าจู๋ อู่หลง ด้วยตัวเอง
แต่ด้วยความอยากเที่ยว เลยเริ่มศึกษาหาข้อมูล ท่านแรกคือคุณแม่ เพราะท่านไปจีนมา 6-7 รอบแล้ว เลยไปถามๆดู ได้ความว่า จาก 20 กว่าประเทศที่ท่านไปมา ทั้งเอเชีย ยุโรป นิวซีแลนด์ ท่านบอกว่าที่จีน ธรรมชาติอลังการงานสร้างมาก โดยเฉพาะจิ่วไจ้โกว สวยติดตรึงตามาก แต่พอซักรายละเอียดลึกๆ ก็จำไม่ได้เพราะไปมา 6-7 รอบ สับสนเหมือนกันว่าเมืองไหนเป็นเมืองไหน (คุณแม่ก็ 70 กว่าแล้ว) แถมไปกับทัวร์ เขาจอดที่ไหนก็ลงที่นั่น ไม่ได้สนใจว่าเป็นเมืองอะไร