บ้านเราเปิดเป็นร้านประมาณร้านนมสดหน่ะค่ะ มีหมดนงนม อาหารจำพวกเฟรนฟราย สเต็ก นักเกต บลาๆ
พวกเหล้าปั่นก็มี แล้วก็พวกเบียร์
ทุกวันนี้เราช่วยร้านอยู่ทุกวัน เจอลูกค้าหลายยประเภทมาก จะขอพูดถึงสองจำพวกที่พึ่งเจอมาละกันค่ะ
มีวันนึง เวลาประมาณสี่ทุ่มเกือบห้าทุ่มแล้ว มีเด็กประมาณมอต้นปลายๆ ไม่ก็มอปลายต้นๆ(งงมั้ยคะ -_-)
มาประมาณห้า-หกคนได้ ผู้หญิงทั้งหมด กับทอมคนนึง ที่เดาได้ว่าอาจจะมอต้นปลายๆคือน้องเขาผมทรงติ่งๆยาวลงมาหน่อยหน่ะค่ะ
แต่ประกันได้ว่าไม่น่าถึงยี่สิบทุกคน เด็กกลุ่มนี้มาสั่งเหล้าปั่นเหยือกนึง+เพิ่มสี่ชอต เราพูดกับพนักงานกับแม่แล้วนะว่า
มันจะห้าทุ่มแล้ว อย่าขายเลย อีกอย่างอายุน่าจะยังน้อยๆกันอยู่(เรากลัวจะวุ่นวาย) พนักงานไม่เชื่อก็ขายไป แม่เราเนี่ยมาเปั่นเหล้าให้เลย
พอผ่านไปเหยือกนึง เด็กหนึ่งในนั้นเริ่มโวยวาย(ดีที่ขณะนั้นทั้งร้านมีโต๊ะเดียว) ร้านเราเป็นลักษณะตึกพาณิยช์ ซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่อะไร
ข้างๆก็เป็นบ้านคนอยู่ธรรมดา เด็กคนนั้นโวยเสียงดังมาก ย้ำว่าดังมากๆ ร้องไห้ลั่น โวยวายเรื่องผู้ชายล้วนๆ จับใจความได้ประมาณว่า
'กรูเป็นคนดีขนาดนี้ ทำไมเมิ-งไม่รักกรู ทำไมเมิ-งไม่คุยกับกรู แงงงง' (โถน้อง...)
แล้วคือเราจะนั่งเล่นคอมอยู่ในร้านแบบนี้ทุกวัน โหแล้วคือแบบว่านางโวยวายเรื่องผู้ชายซ้ำๆเสียงดังมากๆ
เราต้องทนเสียงนี้ไปร่วมเกือบสามชั่วโมง นางมาสั่งเพิ่มอีกเหยือก โอเคแม่เราปั่นให้ ซักพักพวกนางกำลังจะเบิ้ลอีกเหยือก
แม่เราถึงบอกว่าเหล้าหมด แล้วกว่าพวกนางจะกลับได้ เราหดหู่กับชีวิตแทนนางมาก -_- เราพูดกับแม่เลยว่า ทีหลังไม่เอาแล้วนะ
ไม่ต้องขายแล้วนะกับเด็กๆ - - กรรมมากค่ะเด็กหมัยนี้
อีกกรณีคือนางนวลสมาร์ทโฟน นางคนนี้ชีมาสองสามวันทีค่ะ แต่มาแต่ละที ทำเราอึดอัดนะ
นางชอบอาศัยความที่รู้จักกับพนักงานในร้านมาขอชาร์ตแบต วันก่อนนางมาตั้งแต่สองทุ่มค่ะ ถามเราว่า 'ปิดพัดลมได้มั้ย' (ตอนแรกเราคิดว่านางหนาว)
เราตอบไปแบบนิ่งๆว่า 'แล้วแต่ค่ะ' เราตอบประมาณว่า เอ่า ก็คิดเอานะ ลูกค้าโต๊ะอื่นก็นั่งอยู่นะ เค้าจะร้อนกันมั้ยถ้าจู่ๆเธอมาปิดพัดลม
นางหันไปดึงปลั๊กพัดลมออก แล้วเสียบสายชาร์ต(อึ้ง) -_- คือแบบ นางมาคนเดียว สั่งโกโก้ปั่นแก้วเดียว นางนั่งชาร์ตแบต เล่นวิฟิจนถึงห้าทุ่มกว่าค่ะ
พอนางกำลังจะกลับ นางทำแก้วชาแตก โอ้จอร์ดดดดดดดดดดดดดด แล้วนางมาแบ๊วใส่เรา ง่า แก้วแตก โทรศัพท์ตกง่า ... อื่ม ค่ะ -_- ..
แล้ววันนี้นางมาอีกค่ะ แต่มาตอนเย็นๆ เราพึ่งลงมา(แอบหนีแม่ไปหลับ 5555555) นางมาดึงปลั๊กโน้คบุ้คเราออกแล้วชาร์ตแบตเหมือนเดิม
ถือว่าเราไม่อยู่ไง กรณีเดิมๆ ส่งอย่างเดียวแล้วนั่งยาว เราเดินนิ่งๆไปดึงที่ชาร์ตนางออกแล้วเสียบปลั๊กโน้คต่อ แล้วเดินมานั่งประจำที่ -_-
เรารู้ค่ะว่ากิริยาเรามันไม่ดีเลย แต่บางทีก็ไม่ไหวมั้งคะ ปกติที่ทำอยู่นี่กำไรก็ไม่เท่าไหร่ ค่าใช้จ่ายเยอะมาก
แล้วยังมีค่าไฟเผื่อลูกค้าที่มาแชร์ค่าไฟค่าแบตอีก ลูกค้านานๆมาชาร์ตที จำเป็นจริงๆ เราเข้าใจ แต่กรณีที่มาชาร์ตบ่อยมากแล้วนั่งเล่นเรื่อยๆ
เหมือนบ้านไม่มีรูปลั๊กนี่ก็เกินไปนะคะ เราไม่ไหวจริงๆ ปลั๊กที่ร้านก็ไม่ได้มีมาเพื่อลูกค้านะคะ บางทีปลั๊กด้านหน้าร้านที่เสียบโน้คเรากับพัดลมเต็ม
บางคนพยายามมาหาปลั๊กหลังเครื่องเสียง โห มันเกินไปมั้ยคะ บางคนถึงกับมาขอชาร์ตที่เคาท์เตอร์ปั่นน้ำ
คือถ้าน้ำมันหยดหรือกระฉอกไปโดนไอโฟนคุณมันก็ความผิดฉันอีก เฮ้อ
แบบนี้ต้องทนจริงๆใช่ไหมคะ -_-
ปล.ขออนุญาตแท็กสยาม - ความรักของน้องขี้เมาข้างบนค่ะ
ทำกิจการนี่ต้องทนลูกค้าทุกประเภทจริงๆเหรอคะ
พวกเหล้าปั่นก็มี แล้วก็พวกเบียร์
ทุกวันนี้เราช่วยร้านอยู่ทุกวัน เจอลูกค้าหลายยประเภทมาก จะขอพูดถึงสองจำพวกที่พึ่งเจอมาละกันค่ะ
มีวันนึง เวลาประมาณสี่ทุ่มเกือบห้าทุ่มแล้ว มีเด็กประมาณมอต้นปลายๆ ไม่ก็มอปลายต้นๆ(งงมั้ยคะ -_-)
มาประมาณห้า-หกคนได้ ผู้หญิงทั้งหมด กับทอมคนนึง ที่เดาได้ว่าอาจจะมอต้นปลายๆคือน้องเขาผมทรงติ่งๆยาวลงมาหน่อยหน่ะค่ะ
แต่ประกันได้ว่าไม่น่าถึงยี่สิบทุกคน เด็กกลุ่มนี้มาสั่งเหล้าปั่นเหยือกนึง+เพิ่มสี่ชอต เราพูดกับพนักงานกับแม่แล้วนะว่า
มันจะห้าทุ่มแล้ว อย่าขายเลย อีกอย่างอายุน่าจะยังน้อยๆกันอยู่(เรากลัวจะวุ่นวาย) พนักงานไม่เชื่อก็ขายไป แม่เราเนี่ยมาเปั่นเหล้าให้เลย
พอผ่านไปเหยือกนึง เด็กหนึ่งในนั้นเริ่มโวยวาย(ดีที่ขณะนั้นทั้งร้านมีโต๊ะเดียว) ร้านเราเป็นลักษณะตึกพาณิยช์ ซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่อะไร
ข้างๆก็เป็นบ้านคนอยู่ธรรมดา เด็กคนนั้นโวยเสียงดังมาก ย้ำว่าดังมากๆ ร้องไห้ลั่น โวยวายเรื่องผู้ชายล้วนๆ จับใจความได้ประมาณว่า
'กรูเป็นคนดีขนาดนี้ ทำไมเมิ-งไม่รักกรู ทำไมเมิ-งไม่คุยกับกรู แงงงง' (โถน้อง...)
แล้วคือเราจะนั่งเล่นคอมอยู่ในร้านแบบนี้ทุกวัน โหแล้วคือแบบว่านางโวยวายเรื่องผู้ชายซ้ำๆเสียงดังมากๆ
เราต้องทนเสียงนี้ไปร่วมเกือบสามชั่วโมง นางมาสั่งเพิ่มอีกเหยือก โอเคแม่เราปั่นให้ ซักพักพวกนางกำลังจะเบิ้ลอีกเหยือก
แม่เราถึงบอกว่าเหล้าหมด แล้วกว่าพวกนางจะกลับได้ เราหดหู่กับชีวิตแทนนางมาก -_- เราพูดกับแม่เลยว่า ทีหลังไม่เอาแล้วนะ
ไม่ต้องขายแล้วนะกับเด็กๆ - - กรรมมากค่ะเด็กหมัยนี้
อีกกรณีคือนางนวลสมาร์ทโฟน นางคนนี้ชีมาสองสามวันทีค่ะ แต่มาแต่ละที ทำเราอึดอัดนะ
นางชอบอาศัยความที่รู้จักกับพนักงานในร้านมาขอชาร์ตแบต วันก่อนนางมาตั้งแต่สองทุ่มค่ะ ถามเราว่า 'ปิดพัดลมได้มั้ย' (ตอนแรกเราคิดว่านางหนาว)
เราตอบไปแบบนิ่งๆว่า 'แล้วแต่ค่ะ' เราตอบประมาณว่า เอ่า ก็คิดเอานะ ลูกค้าโต๊ะอื่นก็นั่งอยู่นะ เค้าจะร้อนกันมั้ยถ้าจู่ๆเธอมาปิดพัดลม
นางหันไปดึงปลั๊กพัดลมออก แล้วเสียบสายชาร์ต(อึ้ง) -_- คือแบบ นางมาคนเดียว สั่งโกโก้ปั่นแก้วเดียว นางนั่งชาร์ตแบต เล่นวิฟิจนถึงห้าทุ่มกว่าค่ะ
พอนางกำลังจะกลับ นางทำแก้วชาแตก โอ้จอร์ดดดดดดดดดดดดดด แล้วนางมาแบ๊วใส่เรา ง่า แก้วแตก โทรศัพท์ตกง่า ... อื่ม ค่ะ -_- ..
แล้ววันนี้นางมาอีกค่ะ แต่มาตอนเย็นๆ เราพึ่งลงมา(แอบหนีแม่ไปหลับ 5555555) นางมาดึงปลั๊กโน้คบุ้คเราออกแล้วชาร์ตแบตเหมือนเดิม
ถือว่าเราไม่อยู่ไง กรณีเดิมๆ ส่งอย่างเดียวแล้วนั่งยาว เราเดินนิ่งๆไปดึงที่ชาร์ตนางออกแล้วเสียบปลั๊กโน้คต่อ แล้วเดินมานั่งประจำที่ -_-
เรารู้ค่ะว่ากิริยาเรามันไม่ดีเลย แต่บางทีก็ไม่ไหวมั้งคะ ปกติที่ทำอยู่นี่กำไรก็ไม่เท่าไหร่ ค่าใช้จ่ายเยอะมาก
แล้วยังมีค่าไฟเผื่อลูกค้าที่มาแชร์ค่าไฟค่าแบตอีก ลูกค้านานๆมาชาร์ตที จำเป็นจริงๆ เราเข้าใจ แต่กรณีที่มาชาร์ตบ่อยมากแล้วนั่งเล่นเรื่อยๆ
เหมือนบ้านไม่มีรูปลั๊กนี่ก็เกินไปนะคะ เราไม่ไหวจริงๆ ปลั๊กที่ร้านก็ไม่ได้มีมาเพื่อลูกค้านะคะ บางทีปลั๊กด้านหน้าร้านที่เสียบโน้คเรากับพัดลมเต็ม
บางคนพยายามมาหาปลั๊กหลังเครื่องเสียง โห มันเกินไปมั้ยคะ บางคนถึงกับมาขอชาร์ตที่เคาท์เตอร์ปั่นน้ำ
คือถ้าน้ำมันหยดหรือกระฉอกไปโดนไอโฟนคุณมันก็ความผิดฉันอีก เฮ้อ
แบบนี้ต้องทนจริงๆใช่ไหมคะ -_-
ปล.ขออนุญาตแท็กสยาม - ความรักของน้องขี้เมาข้างบนค่ะ