สงกรานต์ ปีนี้ มันเหงาๆ โหวงๆ แปลกๆ ในความรู้สึก

เมื่อ แม่-พ่อ ของ จขกท. ไม่ได้เจอหน้าหลานชาย ที่ปกติ สงกรานต์ทุกปี น้องชาย จขกท. จะกลับบ้าน
มาทำบุญวันเกิดตัวเอง (เกิด 14 เม.ย.) พร้อมกลับมารดน้ำดำหัว พ่อ แม่ ไปพร้อมกัน

แต่ปีนี้ ไม่มา (ยังดีมีโทร.มา) เหตุผลคือ ไม่มีเงิน ไม่อยากไปไหน ทั้งๆที่ มาแต่ละเที่ยว ไม่เคยต้องออกเงินเลย
ที่บ้านต้องให้เงินค่าน้ำมันติดมือกลับไปด้วยตลอด 2-3 พัน

เหตุผล คิดว่า น้องคงละอายแก่ใจ เนื่องจาก ตัว จขกท. กับพี่อีกคน ต่อว่าไป เรื่องไม่รู้จักโต
อายุก็ 3 รอบปีนี้หล่ะ ยังแบมือขอเงินแม่ไปใช้หนี้ ที่ตัวเองฟุ้งเฟ้อ ไปกับ สังคมเมืองเองแท้ๆ

เงินเดือนก็หลายหมื่นบาท แต่ไม่เคยพอใช้ เพราะติดหนี้บัตรเครดิต เป็นแสน ผ่านมาก็หมุนๆ บอกจัดการเองได้
ไม่ให้เดือนร้อน สุดท้าย ก็ไม่วาย เมื่อผ่านมา 2 ปี หนี้เป็นแสน เขยิบมาเพิ่มอีก เป็น 3 แสนกว่า
จน เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง แม่สงสาร มีเงินเก็บผู้สูงอายุ กับเงินที่ จขกท.ให้ใช้แต่ละเดือน (2 คนกับพี่ให้ รวมแล้ว หมื่นกว่าบาทอยู่บ้าน จขกท. ค่าใช้จ่ายไม่มีอะไร)

แต่แม่ ก็ช่วยหมดไป แบบนี้ ทีและ แสน ครึ่งแสน ตลอด 2-3 ปี หนี้ไม่เคยลด มีแต่เพิ่ม
จขทก. ก็เหนื่อยใจ กับการแก้ปัญหาของ แม่ ก็อด บ่น ไม่ได้ ในเมื่อ น้องถมไม่เต็ม ไม่มีประโยชน์ที่ช่วยแก้ปัญหาแบบนี้
หลานชาย 2 คน น้องก็ไม่เคยส่งเสียเลย น้องสะใภ้ ดูแลคนเดียว เราบอกให้ส่งเงินให้หลานแทนดีกว่ามั้ย เค้าก็ฉุน ต่อว่าเรา ถ้าเราไม่ช่วย ก็ไม่ต้องบ่น
(แนะ เราเคยช่วยแล้ว และน้องรับปาก จะไม่ก่อหนี้อีก แต่ก็มีอีกจนได้ สามีเราบอกว่า ก็ไม่สมควรช่วยเพราะ มันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ถูก เมื่อยังไม่เห็นว่าน้องคิดได้ ช่วยไป มีแต่หมด เราก็จะแย่ไปด้วย เพราะเราก็มีหนี้ ที่ต้องใช้เหมือนกัน แต่เราทำธุรกิจ หนี้ที่เกิดจากงาน ไม่ใช่หนี้ที่เกิดจากการบริโภคอย่างน้อง)

เราคิดว่า แม่เราเลี้ยงลูกผิดนะ แบบนี้ไม่โต รับผิดชอบตัวเองซะที
แล้วคนที่มานั่งเสียใจ ก็แม่อีก เหงาเลยปีนี้ เราก็หงอยเลย หลานไม่มา

เศร้าที่กลายเป็นแบบนี้

คิดว่า จะทำยังไง ให้น้องชาย คิดได้ พูดเตือน อะไรก็ไม่ฟัง ยังคิดว่าไหว หมุนได้ แต่จริงๆ ทุกวันนี้ เงินเดือน หมดไปกับ ค่าจ่ายบัตรขั้นต่ำ ทุกใบแล้วหล่ะคะ ตั้งแต่ต้นเดือนเลย

หนี้ก้อนใหญ่ คือ หนี้คอนโดฯ คะ และ หนี้บัตรเครดิต