ยืมไอดีเพื่อนมานะคะ

คลอดลูกมาเกือบจะ4เดือนละค่ะ ทางบ้านสามีเค้ามีญาติผู้ใหญ่เยอะ ตั้งแต่อยู่ใน รพ เลยค่ะ ขอเล่าตั้งแต่แรกนะ ขอระบายนิดนึงคือตอนเรากำลังเข้าห้องผ่าตัด (ผ่าตัดลูกออกค่ะ)เมื่อตอนปลายปี2556 แม่สามีกับตัวสามีเค้าก็มาส่งรอหมอนะคะ ประมาณ6โมงเช้า แต่ทีนี้พอไปหน้าห้องคลอด พยาบาลเค้าให้เราเข้าไปคนเดียวในห้องซักประวัติ เตรียมผู้ป่วยก่อนทำคลอดผู้ป่วย อ่ะค่ะ เราก็เข้าไปคนเดียว แล้วพอเค้าทำอะไรเสร็จสับปุ้ป (อย่าคิดลึกค่ะ แค่โกนขนน้องสาว โกนขนตรงพุงออก ไม่ได้เข้าไปทำอะตืดๆ 555) เราก็นั่งรอแบบเคว้งคว้างมากเลยค่ะ พอลองเดินออกไปดูข้างบอก ปรากฎว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม่สามีกะสามีที่เคารพหายไปไส??!!!

ขุ่นพระ เคว้งมาก เราก็นั่งอยู่ตรงที่คุณพยาบาลเค้านั่งกันอยู่2-3คน(ทำหน้าบูดใส่เราตลอด-*-) พยาบาลหน้าบูดท่านหนึ่งนั้นก็ถามเราขึ้นมาว่า
"มากับครายยยข่ะ" (คือนางทำเสียงแบบนี้จริงๆ)
เราก็ตอบว่า สามีกับแม่สามีอะค่ะ แล้วนางก็ถามอีกว่า
"ไปเรียกเค้าเข้ามาสิค๊ะ" (เสียงนางแบบไม่เต็มใจจะบริการอะ รพ รัฐ แถวมีนชื่อ น นำหน้า ร ลงท้าย)
เราก็เลยตอบว่า ไม่รู้เค้าไปไหนกันอะค่ะ เมื่อกี้ออกไปดูหน้าห้องแล้วไม่อยู่ นางก็สวนปังขึ้นมาเลยว่า
"เอ้า ทางบ้านคุณไม่มีใครเป็นห่วงเลยรึไงค้าาา สามีคุณไม่มาให้กำลังจงกำลังใจเลยรึไง" โอโห แบบแทงใจดำสุดๆ คือเราเขียนคนอ่านอาจจะคิดว่าเค้าก็พูดถามปกติ แต่ถ้าคุณได้มานั่งฟังนํ้าเสียงนางพร้อมกับดิฉันจะรู้ได้เลยว่านางแหกมากกกกก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ในใจก็คิดไปด้วยว่าใครจะมากับกุมารอกุก็เรื่องของกุข่ะกับคุณพยาบาลบูด 5555 แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ (


เราก็นิ่งๆเฉยๆไม่ได้ตอบอะไรกลับไป หลังจากโดนคุณพยาบาลแขวะแล้วก็ลองโทรหาแม่สามีกับสามมี แม่สามีปิดเครื่องข่ะ เหอะๆ-*- สามีก็ไม่รับตอนแรก โทรไปครั้งที่2รับแล้ววว ดีใจมาก แต่คำตอบที่ได้รับคือ กำลังกลับบ้าน คือเมียกำลังจะคลอดใช่ป่ะแล้วจะกลับไปเพื่อ?  ก็ เซ็งๆไปค่ะ เสียใจมากทำไมไม่ดูแลให้ดีกว่านี้ ตั้งแต่ตอนท้องแล้ว เรารู้สึกแย่กับสามีมากๆเลยค่ะ เค้าเอาแต่เที่ยว คุยกับหญิงอื่น แล้วมาบอกเราต้องท้องอีกว่ายังรักแฟนเก่าอยู่ แบบคนท้องอะต้องการอะไร อยากให้กุเสียใจมากๆจนไปทำแท้งหรอ(ตอนนั้นพ่อแม่ฝั่งสามีเค้าก็ไม่รู้ค่ะว่าเราท้องเพราะสามีไม่ยอมบอกสักทีเค้ากลัวพ่อแม่จะด่ามั้งคะ กลัวต้องรับผิดชอบ บลาๆเดี่ยวมาเล่ากระทู้หน้าค่ะว่าเป็นยังไง ความ ตื้ดดด ของเค้า อยากตายให้ได้เลยตอนนั้น

เข้าเรื่องต่อแล้วพยาบาลฝึกหัด3-4คนมารับตัวเราแบบดูเงอะๆ งะๆ หึๆ พอถึงที่หมายเค้าก็บอกให้เรานอนรอบนเตียงนะคะ เราก็โอเค รอ ละ คือ (ขอหยาบนิดนึง) ในห้องที่เรารออะคือเค้าก็น่าจะเห็นเรานอนท้องบวมอยู่ช้ะปะ นางพยายม เอ้ย พยาบาลฝึกหัดท่านหนึ่งอยู่ๆก็พรวดมาจากไหนไม่รู้ค่ะ มารื้อๆ ค้นๆตู้เข็มฉีดยา ละก็ ปิดไฟเฉยเลยค่ะ!! คือ ไม่เห็นหรอคะว่ากุนอนท้องบวมรอคลอดอยู่อะ -_____- แล้วนางก็หัดมายิ้ม ชะวิ้งง กับเรา เหอๆ-*- พอผ่านไปสัก5-10นาทีเหมือนพยาบาลหัวหน้าที่เค้ามีประสบการณ์เค้าเข้ามาหาเราพร้อมกะลูกมือที่เป็นพยาบาลฝึกหัดอีก2คนก็ถาม
"ใครปิดไฟเนี่ยหะ ไม่เห็นหรอว่าคนไข้นอนอยู่" เยี่ยมค่ะ! นางพูดถูกใจดิฉันมาก แต่ นางพยาบาลผู้กดสวิตเค้าได้เดินไปไหนละก็ไม่รู้ เลยไม่ได้ตอบไป

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล.สักนิด บางคนอาจจะบอกว่า ก็เค้ายังไม่มีประสบการณ์นี่ จขกท เยอะไปป่ะ คือตรงนี้เข้าใจ แต่ตามหลักแล้วเห็นคนนอนรอจะผ่าคลอดละต้องปิดไฟให้กุหลับก่อนจะทำคลอดหรอ?? เหอะๆ

อ่ะต่อ หลังจากหัวหน้าพยาบาลมาแล้วเค้าก็ปรับเตียง นู่นนี่นั่นให้เราแล้วเค้าก็บอกว่า
"เดี๋ยวเราจะสวนท่อปัสสวะกับเจาะเข็มนํ้าเกลือกันก่อนจะผ่าคลอดนะคะ" เราก็โอเคๆไม่มีปัญหา

แต่ปัญหามันคือ
เค้าให้พยาบาลฝึกหัดทำ!!

โอ้ยคุณพระคุณเจ้าไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอธิบาย เข้าใจนะว่าต้องปฎิบัติจริงกับผู้ป่วยจริง แต่ต้องไม่ใช่กับคนที่ลูกกำลังจะไหลออกมาได้ทุกเมื่อป่ะ? คือตอนเจาะนํ้าเกลือ เราก็คิดในใจอย่างเชื่อมั่นสาวพยาบาลฝึกหัด(อายุ20กว่าๆ) ว่านางจะต้องพาเราผ่านไปได้ นางจะต้องเจาะได้แน่ แต่ โอโหคุณๆทั้งหลายคะรู้มั้ยคะว่าเกิดอะไรขึ้น

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นางทิ่มไม่เป็นค่ะ แล้วก็ชอนไชเข็มไม่เป็นจะทิ่มเข้าก็ไม่เข้าจะเอาออกก็ไม่เอาออก เจ็บสุดๆเลยล่ะ พ่อแก้วแม่แก้วเจ้าข้าเอ้ยยยย จนหัวหน้าพยาบาลเค้าทนดูไม่ไหว พูดขึ้นมาว่า พอแล้วๆเดี๋ยวชั้นทำให้ดูเอง คนไข้เลือดไหลจนจะหมดตัวอยู่แล้ว(คือเราเห็นไหลออกมาเป็นก๊อกนํ้าเลยอะเลือด โอยจะเป็นลม - -lll) ต้องขอบคุณหัวหน้าพยาบาลจริงๆค่ะ แต่จะขอบคุณมากๆ ถ้าคุณทำให้ตั้งแต่แรกนะคะ
ปล.อีกครั้ง ปัจจุบันอีตรงที่นางพยาบาลฝึกหัดท่านนั้นเอาเข็มทิ่มที่มือเราจนตอนนี้3เดือนแล้วตรงนั้นยังแข็งเป็นไตอยู่เลยค่ะ เจ็บมากๆ แต่ตอนนี้จางลงนิดหน่อยกว่าตอนแรกแล้วค่ะ เหอๆ --

ตรงนี้ ทิ่มนํ้าเกลือ คุณเห็นว่าเจ็บๆเบสิคใช่มะคะ อ่ะค่ะไปดูต่อ "สวนท่อปัสสวะ" คุณคิดว่าสวนทางไหน
ตอบ
น้องสาวเราเข้าไปทางรูชิ้งช่อง!!
จินตนาการดูดิคะ มีคนเอาท่ออะไรไม่รู้ยัดมาในท่อฉี่เราอะ แถมพยาบาลฝึกหัดด้วยนะ รูชิ้งช่องก็เล็กนี้ดเดียว ละโอโห เครียด เจ็บมากๆยิ่งกว่าคนแรกเลยค่ะ เรางี้กำผ้าบนเตียงจนผ้าจะขาดอยู่ละ นี่ถ้าหัวหน้าพยาบาลเค้าไม่ขัดขึ้นมาอีกครั้งว่า เดี๋ยวชั้นทำเอง เหมือนคนแรกนะ เรานี้น้องสาวบวมเป็นลูกฝรั่งละ -_-llll

ก็สอดใส่สวนท่อปัสสวะกับนํ้าเกลือเรียบร้อยละไปStepต่อไป

เค้าก็เข็นเตียงเราไปที่ห้องอะไรสักอย่าง แล้วก็มีบุรุษพยาบาลมาเข็นเตียงที่ปลายเท้าเราพาเราเข็นไปที่ห้องผ่าคลอด คือเข้าใจมั้ยคะ เราก็ไม่ได้ใส่กกน กับเสื้อในอยู่ ก็รู้นะคะว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรแต่กุนี้สิเอามือกำผ้ากางเกงแน่น กลัวผ้าเปิดแล้วเค้าเห็นจะตกใจเอา เค้าก็ชวนเราคุยนะคะว่าอายุเท่าไหร่ ทำไมผ่าคลอด บลาๆๆๆ ระหว่างเข็น เค้าถามคำเราก็ตอบคำอะค่ะเพราะระหว่างเค้าเข็นนี้โครตซิกแซกเลย ละเรานอนอยู่บนเตียง ทั้งขึ้น ลง เลี้ยว จะอ้วกค่ะ ไม่มีอารมณ์ตอบ --*


ถึงห้องผ่าคลอดละเค้าจับเรานอนบนเตียงเอาสายอะไรไม่รู้มาพันแขน ฉีดยา แล้วพยาบาลก็บอกว่า
"รอหมอแปปนึงนะคะ หมอกำลังจะมาแล้วไม่ต้องกลัวนะคะ" เราก็ซึ้ง เหอๆพยาบาลยังห่วงกุ ถึงจะตามหน้าที่เค้าก็เหอะ แต่สามีกุนี่ดิ ไปไหนสาสสสไม่บอกสักคำให้กุนอนผ่าคลอดคนเดียวเคว้งคว้าง (ขออภัยที่มีคำหยาบ)

สักครู่เดียวหมอก็เดินเข้ามา ยิ้มให้เรา( เป็นคนที่ดูแลเราระหว่างฝากครรภ์อะค่ะเราเลยไม่ค่อยประหม่าเท่าไหร่) แต่จู่ๆพี่หมอแกก็ พรึ่บบบ เปิดผ้าส่วนล่างที่เราไม่ใส่ กกน ขึ้นแล้วจัดการสาดนํ้าอะไรไม่รู้ ต้องเรียกว่าสาดเลยค่ะเค้าสาดจริงๆสะดุ้งเลยไม่บอกไม่กล่าว เย็นโครต!แสบมาก! ตรงท้องเรา คาดว่าน่าจะเป็นแอลกอฮอล100%นะข่ะ กีสๆ ฉันไม่เคยให้ใครเห็นตรงนั้นเลยนะมีแค่สามคนเท่านั้นที่เคยเห็น พ่อแม่ฉันละก็แฟนฉัน หมอมีสิทธิ์อะร้ายยยมาเปิดน้องสาวฉัน (หมอบอกละกุจะผ่าคลอดยังไงถ้าปิดผ้า ล้อเล่นนะคะ เขียนให้ขำ สนุกๆเดี๋ยวเรื่องต่อไปจะเครียดละ) แล้วทีนี้พยาบาลคนที่ให้กำลังใจเค้าก็เอาฝาอะไรสักอย่างมาครอบปากเรา เค้าก็บอกให้สูดหายใจเข้าออกลึกๆค่ะ นั่นแหละค่ะ เก่งมากคร่าาาา วูบสติหายเฉยหึๆ (มารู้ทีหลังว่าเค้าให้สูดยาสลบ คิดว่าฉีดยาสลบซะอีก-*-)


ก่อนที่เราจะวูบก็ 9โมงกว่าๆค่ะ ตื่นอีกทีก็สิบเอ็ดโมงนิดๆ มีพยาบาลมาเรียกเราข้างๆเตียงปลุกเรา(เหมือนจะตบหน้าเราให้ฟื้นด้วย แต่จำไม่ค่อยได้เมายาสลบอยู่-*-) เราก็เอ๋อๆ.

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แล้วคิดตอนที่กำลังเมาๆยาสลบว่า เอ้ย กุกำลังจะคลอดลูกไม่ใช่หรอวะ ทำไมกุมานอนเล่นตรงนี้ เอ้ะ โอ้ยปวดท้องจะคลอดแล้ววว พอสติเริ่มมานิดนึงก็เออกุผ่าคลอดนี่หว่า แล้วที่เจ็บท้องคืออะไรวะ อ่อ แผลผ่าตัด พอรู้สึกตัวว่าเป็นแผลผ่าตัดเท่านั้นแหละ ร้องโอดโอยเลยทีเดียว 5555555+

พอเรารู้สึกตัวบุรุษพยาบาลเค้าก็เข็นเราไปที่ห้องพักฟื้น ระหว่างทางญาติๆฝั่งสามีมาจากไหนไม่รู้อะพรวดพราดกันเต็มไปหมดด เหอๆตอนกุจะคลอดไม่เห็นมีสักคน แต่ก็ยังดีที่มา

เราก็นอนในห้องพักฟื้นแบบพิเศษห้องรวมแบบ4คนมีแอร์หนาวไปถึงรูตูด หนาวแบบเหอะๆ เอสกีโมเรียกแม่อะแล้วตอนเค้าเข็นเราไปที่ห้องแล้วย้ายเตียงแล้วอุ้มเราย้ายเตียงแล้วโยนลงเตียงเฉยเลยอะ ใช้คำว่าโยนเลย แล้วคิดดูดิคนผ่าคลอด ฟาคคคคคคคคยูวเจ็บมาก ตอนนั้นเบลอๆอยู่แต่ถึงกับได้ยินเสียงตัวเองร้องโอดโอยเลยอะ

ก็มีพยาบาลมาเปลี่ยนนํ้าเกลือ เปลี่ยนถุงปัสสวะ บลาๆ แล้วเราก็หลับไปค่ะไม่ได้สนเลยตอนนั้นเบลอระดับOver

ตื่นมาเช้าวันที่2 มีพยาบาลปลุกมาเช็ดตัว เช็ดตูดที่เปื้อนนั้าคาวปลา(จะเป็นคล้ายๆ ปจด.อะค่ะ มาประมาณเดือนนึงหรือแล้วแต่บุคคลบางคนสัปดาห์เดียวก็หายละอีนํ้าคาวปลาเนี่ย) เปลี่ยนผ้าอนามัยให้ บอกเลยว่าเป็นการเช็ดตัวที่ตราตึงในใจมาก รู้ซึ้งถึงการพลิกตัวไม่ได้เป็นยังไง คือขยับไม่ได้เลยอะ เจ็บมากกกกกกกกกกกกก เค้าจะปะแป้วให้ที่หลังเราหลังจากเช็ดตัวเสร็จแล้วเราก็พยายามจะพลิกให้เค้าไงกลัวพยาบาลเสียเวลาแต่คือมันไม่ได้ไง ไม่ไหวจริงๆก็อดทาหลังไป หึๆ

อาหารห้องพิเศษสำหรับคนผ่าคลอดใหม่ๆจะเป็นของเหลวหมดค่ะ มีซุป นํ้าผลไม้ ยาเหลว บลาๆ
พอสักวันสองวันก็จะให้ทานอาหารอ่อน เช่นพะโล้ต้มจนเปื่อย ปลาทู  นํ้า นม ยาเม็ด ยานํ้า ประมาณนี้เราจำไม่ได้หมดอะค่ะ แต่บอกได้แค่ว่าอาหารดีมากกกมีข้าวต้มทะเลด้วย แต่เรากินแต่พวกหมึกกุ้ง ข้าวกินนิดหน่อยเคี้ยวไม่ไหวเจ็บแผล ชิชิ

พอผ่านไปวันนึงญาตๆก็เริ่มทยอยมาเยี่ยมกันค่ะ

คุณๆคะ ปกติแล้วสามีของคนที่เพิ่งคลอดเค้าจะมาเฝ้าไข้อยู่ให้ทั้งคืนใช่มั้ยคะ แต่นี่สามีเราค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เค้ามาแค่ช่วงเย็นหลังจากเลิกเรียนสัก5โมงแล้วก็รีบกลับ6โมง คือเราเสียใจมากเลย ตอนนี้เราก็ยังเสียใจไม่หายพอนึกย้อนไป เมียจะคลอด เมียคลอด เมียป่วย ลูกก็ยังไม่เห็นหน้าจะรีบกลับไปไหน ไวเท่าความคิดเราก็ถามเค้าว่า "จะรีบกลับไปไหนอยู่เป็นเพื่อนก่อน" เค้าตอบว่าไงรู้มั้ยคะ?
"จะรีบกลับไปเล่นเกม"
เหอะ
ยิ่งคิดยิ่งโมโหแล้วเค้าพอเห็นหน้าเราไม่พอใจเค้าก็บอกว่า ไม่เป็นไรหรอก แม่ของเรา(แม่สามี)จ้างคนมาอยู่เฝ้ากลางดึกให้แล้ว คือนี่โง่หรือแกล้งซื่อวะห่านเป็ด คุณๆอาจจะคิดว่าเราเรื่องมาก เค้าจ้างคนมาให้แล้วยังจะเอาอะไรอีก ขอบอกไว้นะตรงนี้เลยนะคะว่า

"สามีคนไหนที่ปล่อยให้ภรรยาไปคลอดลูกคนเดียว ปล่อยให้เคว้งคว้าง รู้สึกกลัว ปล่อยให้นอนโรงพยาบาลโดยไม่มีญาตสักคนเดียว โดยให้ใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จักมักจี่ ไม่ได้สนิทด้วยมาดูแลลูกดูแลภรรยาคุณตามลำพัง คุณนั้นได้ค่าการติดลบในความรู้สึกของภรรยาคุณไป ล้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนคะแนนหรืออาจจะอินฟินิตี้เลยก็ได้ " และบอกเลยว่าจุดๆนี่ภรรยาคุณจะน้อยใจและคิดว่าคุณไม่ได้รักเธอเลยสักนิดเดียว คนที่อ่านกระทู้เราอาจจะคิดว่า โห่เค้าก็ต้องเรียนรีบกลับไปนอนบ้านเลยจ้างคนมาดูแลไง เปล่าค่ะ เราคิดว่าเค้า เห็นแก่ตัว และ ไม่มีความรับผิดชอบมาก ญาตก้เยอะแต่เค้าไม่เลือกให้ญาตมาดูแลกลับเลือกคนไม่รู้จักมาดูแลเรา เราเห็นว่านี่เป็นการ 'ไม่เอาใจใส่" ค่ะ แล้วเค้าก็เป็นคนพูดเองว่า รีบกลับไปเล่นเกม มันทำให้เราแค้นฝังใจมาจนทุกวันนี้ค่ะ เข้าใจตรงกันนะคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อีกอย่าง ถ้าใครคิดว่า ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเธอก็ให้อภัย เดี๋ยวก็หายโกรธ ค่ะให้อภัย แต่ความรู้สึกมันก็เหมือนกระดาษที่โดนขยำไปแล้วจริงมั้ยคะ? ต่อให้คลี่ยังไงก็ไม่มีวันเรียบกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก และผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่เจ็บแล้วจำ แล้วพอทะเลาะกันครั้งหน้าก็จะขุดเรื่องเก่าๆมาทำให้นางๆทั้งหลายยิ่งทวีอารมณ์มากขึ้น ที่คุณๆเห็นนางเหวี่ยงไม่ใช่อะไร ไม่ลองมองตัวคุณก่อนละว่าทำอะไรให้เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟขนาดนี้

เดี๋ยวต่อโพสถัด เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ ง่วงละ โพสนี้เกินหมื่นอักษรละ ยาวมากกกก--*

แก้ไขคำผิดจ่ะ