ขอเล่าเรื่องคร่าวๆที่คิดว่าตัวเองเป็นหนักนะคะ
คือเป็นคนหน้าตาธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเท่าไหร่
เริ่มสังเกตตัวเองว่าเดี๋ยวนี้รู้สึกตัวเองจะชอบอิจฉาคนอื่น
เริ่มจากเพื่อนสนิทก่อน อิจฉาว่าสวยกว่า ทำไมสวยจัง มีความมั่นใจในตัวเอง
ทำไมเราช่างธรรมดาและดูไม่มีอะไรเลย บางทีก็มองโลกแง่ร้ายมากอิจฉา
แม้กระทั่งคนในครอบครัว ทำไมพี่เก็บเงินได้เยอะกว่าเรา ทำไมชีวิตเรา
ถึงไม่เป็นแบบคนอื่น ตกต่ำจัง คือรู้ตัวทุกอย่างนะคะว่ากำลังอิจฉา
และรู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดีมากๆ ทำให้ชีวิตเราไม่มีความสุข ถึงขั้นเอาไปฝัน
และชอบฝันว่าตัวเองกำลังเเข่งขันอยู่ตลอดเวลา เหนื่อยค่ะ อยากหาย
ชอบคิดว่าทำไมคนอื่นมีความมั่นใจจัง ทั้งๆที่เค้าไม่มีอะไรดีขนาดนั้น
ทำไมชอบขี้โม้กันจังว่าชั้นดีอย่างงั้นงี้ บลาๆ คือเราว่าทัศนคติเราลบมากอะค่ะ
เป็นมาซักพักแล้ว ไม่รู้ทำไมเป็นแบบนี้ เมื่อก่อนไม่ได้แย่ขนาดนี้


ปล.เคยลองธรรมะ นั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม แต่ไม่รู้ทำไมจิตใจเราคงเกินเยียวยา
ไปเข้าครอส เจอคนที่ปฏิบัตินานๆนินทาคนอื่นเราก็รุ้สึกเบื่อไม่ศรัทธา

ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ