ต้นปี ๒๕๑๙ ก่อนมาบวชที่เมืองไทย อาตมาเช่ากระต๊อบเล็กๆ อยู่ในสวนมะพร้าวริมทะเล อยู่ทางตะวันตกของประเทศอินเดีย
รู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ (แต่ยังเป็นสวรรค์สไตล์ฮิปปี้นะ ไม่ใช่แบบพุทธเท่าไหร่) มะพร้าวตกจากต้นทุกวันๆ จะกินก็กินได้
เจ้าของสวนอนุญาตแล้ว แต่ไม่ได้กินเลย อยากกินเหมือนกันแต่อดกิน ทำไมถึงอดกิน? ก็เพราะว่าไม่มีปัญญาจะกิน ไม่มีมีดพร้า
และถึงจะมีก็ไม่แน่ใจว่าจะใช้มีดผ่ามะพร้าวเป็นหรือไม่

อาตมาว่าชาวพุทธเราส่วนใหญ่เหมือนเด็กฝรั่งในสวนมะพร้าว เนื้อและน้ำอร่อยเราก็อยากได้ แต่ไม่มีปัญญา หรือขี้เกียจพัฒนาปัญญา
ให้ผ่าเปลือกที่ห่อหุ้มมันไว้ได้ แรกๆ การปฏิบัติธรรมก็ลำบาก แต่อย่าเพิ่งเบื่อ ขอให้ถือว่าเรากำลังฝึกผ่าเปลือกแข็งของพระธรรม
ที่จริงทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีๆ เรามักจะต้องใช้ความรู้และความอดทนอย่างต่อเนื่องจึงจะได้ผล และอย่าลืมว่ารสพระธรรม
อร่อยกว่ารสมะพร้าวมากเสียจนเทียบไม่ได้

พระอาจารย์ชยสาโร

https://th-th.facebook.com/jayasaro.panyaprateep.org