อ่านถึงตอนเตียวสง เสฉวน หรือ เล่าเปียว

นี่เห็นได้ชัดเลยว่า บังทอง ไม่ได้ฉลาดเลย มองสายตาสั้น บุ่มบ่ม โจ๋งครึ่มมาก ในการจะยึดเมืองเขา

เล่าปี่ ต้องคอยห้ามเรื่อย ๆ ว่าอย่างนี้มันน่าเกลียด เพราะจริง ๆ มีคนต่อต้านเยอะ ยึดไปก็ลำบาก
แต่สองสหาร ไม่สนอะไรเลย มองแค่ช๊อตเดียวว่า ทำอย่างไรก็ได้ ยึดไว้ก่อน

จะว่าไป ผมอยากกลับไปสมัยนั้นมาก เล่าปี่ ทำอะไร คนที่รักใคร่เชื่อใจขนาดนี้?
ดูแล้วเสน่ห์ เกินคนไปมากจริง ๆ