เรื่องมีอยู่ว่าในวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา (10 เมษายน 2557) ผมได้ทำการจองที่นั่งออนไลน์ของรถทัวร์บริษัทนครชัยแอร์ผ่านเว็บไซต์ประมาณห้าโมงเย็นในคิวรถ 21.30 น. เพราะมันเหลือที่นั่งที่สุดท้าย ในเวลาเรียนเสร็จก็รีบเดินทางโดยได้นั่งรถแท็กซี่จาก ม.เกษตร ไปจนถึง จตุจักร แต่รถติดมากๆ

เลยขอลงไปต่อวินมอเตอร์ไซต์ ขอเสี่ยงหน่อยเถอะกลัวไม่ทันรถช่วงนั้นก็ประมาณสองทุ่มแล้ว  ก็นั่งวินตามปกติ ปาดซ้ายขวา เมื่อถึงหมอชิตแล้วก็โดนฟันไปในราคา 80 บาทจากนั้นก็เดินไปขึ้นตั๋วที่ช่องนครขัยแอร์ เขาก็บอกว่าให้ไปขึ้นรถที่ชานชาลาที่ 15/17 ในเวลารถออก (ผมไปขึ้นตั๋วประมาณ 20.57 น.)



จากนั้นผมก็ลงไปยืนรอที่ชานชาลาแบบร้อนๆ รอแล้วรออีก ผมก็เข้าใจนะว่าอยู่ในช่วงเวลาเทศกาลการเดินทางเลยอาจจะทำให้เสียเวลา ก็ยืนแบบร้อนๆ ไปนั่นแหละมีทั้งกลิ่นบุหรี่เอาเถอะทนๆ จะได้กลับบ้านแล้วเพราะอยากนอนสบายๆ พักผ่อนบนรถเพราะพึ่งเรียนเสร็จมาเหนือ่ยๆ หนักมาก…  ก็รอแล้วรอไปเผอิญเวลานั้นเกือบสี่ทุ่มแหละ ก็เห็นรถสายศรีสะเกษเข้ามาผมก็นึกว่าคิวผมแล้ว ก็เลยเดินขึ้นไปแต่พนักงานบอกว่าคิวนี้ 20.15 ค่ะ โอเคไม่เป็นไรงั้นก็ยืนต่อไปแล้วกัน แล้วเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปต่อผมก็เอะใจเพราะเห็นรถจังหวัดอื่นๆ คิวสี่ทุ่มก็เริ่มเข้ามาแล้ว ก็เลยเดินเข้าไปถามพนักงงาน คิวนี้มาหรือยังครับ เขาก็ดูงึบๆๆ แล้วก็ตรวจอะไรของเขาก็ไม่ทราบก็บอกว่าคิวนี้รถไม่เข้าหมอชิตค่ะ ให้ตายเหอะ หลังจากนั้นเขาก็โทรหาพนักงานคนอื่นแต่ผมก็ไม่ได้จับใจความเหมือนกันว่าคุยอะไรกัน แต่ก็มีพนักงานบางท่านก็บ่นว่าทุกคันก็เข้าหมอชิตหมดแต่คันนี้ไม่เข้า (กะจะถ่ายตั๋ว แต่โดนพนักงานแฮบไป)



ราคาจริงๆ 512 บาท แต่สมาชิกลดราคา

ประเด็นมันมีอยู่ว่าตั๋วก็บอกให้ขึ้นที่หมอชิต อีกอย่างตอนขึ้นตั๋วเขาก็บอกให้ลงมาขึ้นชานชาลา 15/17 อย่างที่ผมเกริ่นมาก่อนหน้านี้ หลังจากนั้นก็รอพนักงงานก็บอกว่าจะดูให้สุดท้าย…. ก็บอกผมว่านั่งหน้ารถกับคนขับรถได้ไหม โอเคผมก็ตอบว่าได้ (ในใจเป็นไฟเลย เพราะผมเหนื่อยมากเพราะเรียนเสร็จก็รีบเดินทางมาเลยกะจะนอนสบายๆ)

ผมได้นั่งรถคิว 22.00 ซึ่งเป็นคิวสุดท้ายของสายศรีสะเกษ จริงๆ เขายื่นข้อเสนอให้ผมว่าไปนั่งรถสายจังหวัดสุรินทร์ไหมบอกรถว่างอยู่ ผมก็แอบเช็คมันก็เต็มนี่หว่า ก็บอกว่าไม่อยากให้พี่ต่อ แน่แหละ (หลักจิตวิทยา) แต่ใจจริงผมก็ไม่อยากต่อรถอยู่แล้วเพราะอันตรายมากๆ เพราะมีแต่รถตู้เท่านั้น ยิ่งช่วงเทศกาลด้วยอันตรายไปใหญ่ต่อรถตู้ก็เกือบร้อยกิโลเมตรจากปลายทางจนถึงจังหวัดผม โอเคผมก็เลยขึ้นไป



คือถ้าใครเคยนั่งนครชัยแอร์คงไม่เคยเห็นหรือไม่เคยได้สัมผัสอย่างแน่นอน สิ่งที่ผมได้นั่งคือนั่งตรงที่นั่งทางขึ้น(ทางเดิน) ประตูเข้าไปที่นั่งผู้โดยสารที่ต้องนั่งหันหน้าออกไปทางประตู ส่วนเก้าอี้ก็เป็นแบบพับเด้งขึ้นน่ะ(ประมาณว่าเอาไว้นั่งชั่วคราว) ผมก็เลยถามๆ พนักงานว่าเคยเกิดกรณีแบบนี้ไหมก็บอกไม่เคยเห็นนะ บ๊ะ ผมก็ว่าไม่น่าจะเคยมีเพราะสายการเดินรถของนครชัยแอร์ถือว่ามีมาตรฐาน เท่าที่ได้ยินมาก็ที่สุดแล้วล่ะแต่ทำไมผมได้รับการปฎิบัติเยี่ยงนี้ หลังจากนั้นพนักงานก็บอกว่าพี่มานั่งตรงนี้(ตรงประตูเป็นแบบพักเหมือนกัน ถ้าใครเคยนั่งรถประจำทางก็จะเห็นที่นั่งของพนักงานเก็บเงินทางเดินขึ้นน่ะครับ กดลงมาแล้วนั่งได้) นั่นแหละซึ่งสบายกว่าทางเดินนั่นนิดหน่อย ผมก็นั่งเอ่อไปคิดไปว่าแกทำแสบกับเรามากนะ นครชัยแอร์ เอาจริงๆ ผมนั่งไม่บ่อยหรอก แต่พี่น้องครอบครัวผมนั่งกันบ่อยมากเพราะอย่างที่รู้กันว่าบริการมันดี และคิดว่าปลอดภัยที่สุดแล้วในเวลานี้





การนั่งผมก็นั่งตำแหน่งที่บอกล่ะครับซึ่งมันลำบากจริงๆ ที่พิงหลังก็ไม่ถึงหัว ขาก็ห้อย - -“ อีกอย่างผมเหนื่อยมาจากการเรียนด้วยทำให้ผมเพลียนั่งไปสักพักคอแข็งเลยครับปวดมากๆ จะนอนก็นอนไม่ได้หาท่านอนไม่ได้เลย หลังๆ มาก็นอนแบบแปลกๆ คืออยากหลับ เลยหาท่านอนก้นได้แค่ครึ่งหัวก็พาเบาะ ก็หลับๆ ตื่นๆ น่ะครับเพราะรถก็สั่นไปสั่นมา อีกอย่างเสียงพนักงานขับรถก็คุยกัน ซึ่งแน่นอนว่าเป็นวิธีแก้หลับของพนักงานขับรถที่เขาทำกันเป็นปกติ แต่เอาผมไปยัดไว้ห้องนั้น ผมก็เขาหูฟังเปิดเพลงนะ แต่ห้องมันแคบๆ เสียงก้องมาก เออแล้วเวลานั้นพนักงาน(หญิง) ประจำรถที่เสียสละที่นั่งให้ผมก็ไปนั่งแทนตำแหน่งที่ผมได้นั่งก่อนหน้าเขาก็ลงไปนอนในพื้นแล้วใช้ที่เดินเป็นตำแหน่งวางหัว แล้วก็ห่มผ้านอนซึ่งผมเองก็ทำให้เขาลำบาก แต่ใครล่ะที่จับยัดผมเข้ามา ผมก็หาที่พิงจัดท่านอนไปเรื่อยก็หลับๆ ตื่นๆ จนกระทั่งเวลาตีสาม น่าจะเป็นเวลาเปลี่ยนพลัดคนขับรถ พนักงานขับรถเขาก็บอกให้พี่เข้าไปพักก่อนนะ (นอนขดมาแบบหลับๆ ตื่นๆ ประมาณ 3 ชั่วโมง ซึ่งเวลาปกติจะถึงที่หมายประมาณ 4.45 แต่คิวนี้ผมไม่ทราบ น่าจะบวกเพิ่มไปอีก หนึ่งชั่วโมง)







คือที่ให้ผมไปพักคืนที่พักของพนักงงานขับรถที่เหมือนเตียงตรงที่ล้างมือและห้องน้ำครับ เอาว่ะเข้าไปนอนก่อน แต่สภาพก็เลวร้ายอยู่ดี ดีกว่าไม่ได้นอนเหยียดแต่มันทำให้ผมเคลียดกว่าเดิมอีก เพราะเสียงเครื่องยนต์ ครัชมาเต็มๆ สั่นด้วย อีกอย่างกลิ่นห้องน้ำก็เข้ามาอีกเพราะอยู่ติดกันเลย เพราะบางครั้งผู้โดยสารเข้าห้องน้ำแล้วไม่ยอมปิด ท้งกลิ่นออกทั้งเสียงประตุห้องน้ำ ผมก็ไม่เป็นอันหลับอันนอนออกไปปิดมั่งแหละ บางทีก็ไม่มีแรงที่จะลุกออกไปแล้ว เพราะทั้งเหนื่อยปวดเมื่อยไปหมดแล้ว เมื่อถึงเวลา 6 โมงเช้าผมก็ตื่น คือนอนไม่ไหวแหละก็คิดว่าอยากออกไปนั่งข้างนอกเพราะอยู่ในนี้มองไม่เห็นอะไรเลยอยากมองวิวว้อย มองไปได้แต่ด้านหน้าก็เห็นที่นั่งที่เราสมควรจะได้นั่งก็เต็มไปด้วยผู้โดยสาร - -“ ก็เลยปิดม่านแล้วนั่งเช็คระยะทางตอนนั้นอยู่แค่บุรีรัมย์อยู่เลย พนักงงานก็เดินมาผมก็ถามว่าจะพักผ่อนไหม ก็ว่าไม่พักแล้วค่ะ ผมก็ถูกปล่อยให้อยู่ข้างห้องน้ำต่อไป - -“











พอเวลา 8 โมงพนักงานก็เดินมาถามว่าจะไปนั่งข้างนอกไหมค่ะ มีคนลง ให้ตายสิมันใกล้จะถึงจุดหมายแล้วไม่น่าจะเกิน 60 กิโลมั้ง ผมก็แปลกๆ นะจะให้ไปนั่งผู้โดยสารข้างๆ คงจะงง ว่ามาแต่ไหน?? ผมก็หลับไปอีกที เพราะไม่ไหวแล้วร่างกายมาตื่นอีกทีก็เก้าโมงเพราะรถใกล้ถึงปลายทาง ถึงแล้วผมก็กลับบ้านปกติ ว่าจะร้องเรียนแต่ฝนตกคงไม่สะดวกนัก

เมื่อผมกลับบ้านมาผมไม่ได้คุยกับใครเลย คือถ้าใครเคยเพลียคงจะเข้าใจ ผมนอนทั้งวันหนึ่งวันเต็มๆ เผลอๆ มีเศษด้วยได้มาเขียนบทความวันที่ 12 เมษา เวลาประมาณ 10 โมง ตอนนี้ก็ปวดคออยู่เลยแหะๆ อีกอย่างไม่สบายด้วย ให้ตายสิซาร่า

ถ้าหากถามว่าทำไมไม่ไปขึ้นที่ศูนย์ก็เพราะการเดินทางนี่แหละรถก็ติด ในเว็บก็บอกให้ขึ้นที่หมอชิตผมก็เลยขึ้นไปเพราะตั๋วบอกว่าให้ไปขึ้นตั๋วก่อนครึ่งชั่วโมง อีกอย่างนครชัยบอกว่าจะไม่รับส่งที่หมอชิตในวันที่ 11 – 16 เมษายน ซึ่งวันที่ผมเดินทางมันเป็นวันที่ 10 เมษายน ซึ่งแน่นอนว่าผมก็ต้องเลือกเดินทางในพื้นที่ๆ ใกล้ที่สุดขืนไปขึ้นที่ศูนย์มันคงไปไม่ทันและตกรถอย่างแน่นอน เพราะจะหาเที่ยวกลับคงไม่ได้แล้ว



ที่เขียนมานี้อยากให้เป็นบทเรียนและถามถึงความรับผิดชอบ อีกอย่างหวังว่าผู้เกี่ยวข้องจะนำไปปรับปรุงหาวิธีแก้ไขเพื่อรองรับให้ดีกว่านี้ เพราะผมก็จ่ายตังค์เท่ากับคนอื่นๆ ไปก็ก่อนเวลาอีก ไม่ควรที่จะได้รับบริการแบบนี้อย่างยิ่ง ยิ่งบริการจากบริษัทที่ประกาศตัวเองว่ามีมาตรฐานสากล เดินทางระยะทางเกือบ สิบชั่วโมง - -" แทนที่จะได้นอนสบายๆ เพื่อระบายความเหนื่อยและเคลียด

อีกเรื่องหนึ่งไม่แน่ใจว่านครชัยแอร์หรือพนักงงานมีส่วนได้เสียหรือไม่ เพราะที่หน้าเค้าเตอร์ของนครชัยแอร์ชั้น 3 หมอชิต มีรถผีมาขายตั๋วที่หน้าช่องเลย อีกอย่างพนักงานเข้าแถวอยู่ก็บอกสายนี้ไปซื้อตั๋วตรงช่องนี้นะ (ช่องนครชัยเลย) เพียงแค่ว่าเขียนหน้าช่องในใช่ในช่อง แต่เข้าแถวในช่องนครชัยเลย (เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพ) ดังนั้นลูกค้าเข้าใจว่าเป็นรถเสริมของนครชัยแอร์ ลูกค้าที่ซื้อตั๋วก็ไปรอขึ้นรถตำแหน่งที่รถนครชัยแอร์มาจอดด้วย อีกอย่างพนักงงานนครชัยแอร์เองก็ประกาศผ่านโทระโคร่งของนครชัยด้วยว่าตั๋วสีนั้นถึงเวลารถออกแล้วค่ะ - -" เอาเป็นว่าคนที่ซื้อเข้าใจว่าเป็นของนครชัยแอร์ มาถามพนักงงานตลอดเวลา ก็บอกว่าไม่ใช่ค่ะ แต่ก็ประกาศให้เค้า อีกอย่างขายตั๋วหน้าช่องก็เหมือในช่องแหละคือคนขายยืนหน้าช่องเลยอีกอย่างคุยกับพนักงงานนครชัยเหมือนรู้จักกันดี โปรดตรวจสอบด้วยนะครับ

*แก้ไขคำผิด "ชานชาลา"