ขอเกริ่นนิดว่า จขกท.เรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น วันศุกร์ที่ผ่านมาเพื่อนในชั้นเรียนชวนไปผับ เพราะเพื่อนรู้ว่าอิฉันชอบเต้นมาก
ไอ้เราก็อยากไปเพราะอยู่มาปีกว่าไม่เคยเข้าผับที่นี่เลย ปกติสมัยเรียนอยู่ไทยนี่ไปตลอด เต้นตั้งแต่ 3-4 ทุ่มยันตี 4
เพื่อนคนอังกฤษเห็นอิฉันยังไม่เคยไปก็บอกว่า ผับที่นี่ไม่มีอะไรหรอก ไม่ wild เท่าที่ไทยหรืออังกฤษนะ
(ในใจก็อยากถาม เอ็งเคยไปเมืองไทยเรอะ)
แล้วคนญี่ปุ่นค่อนข้างมีมารยาท เพราะฉะงั้นไม่เป็นอะไร ไดวโจวบุเดส
ไอ้เราก็ เออ โอเค ผับที่ไทยก็ไม่ได้ wild นะเธอ ฉันเต้นมาจะ 10 ปี (เริ่มรู้สึกแก่) ฉันก็ไม่เคยมีเรื่องนะ
ไม่เคยโดนลวนลามด้วยเพราะฉันไม่ได้อยู่ในกลุ่มเป้าหมาย T__T

แล้วก็ลากๆกระเตงกันไป เพื่อนจขกท.มีทั้งเยอรมัน อเมริกัน อิตาเลี่ยน ไต้หวัน (ไต้หวันคนนี้หล่อมากขอบอก หน้ายังกะพระเอกหนังฮ่องกงสมัยก่อน)
แล้วก็คนไทยด้วยกันซึ่งกะว่าจะไปเมาและเต้นให้หัวหลุด



ก็รีบไปถึงผับก่อนสี่ทุ่มเพราะจะได้ส่วนลด ผู้หญิงจ่ายแค่ 500 เยน ผู้ชาย 1000 เยน
ผับที่นี่ราคาเข้าของผู้หญิงจะถูกกว่า เข้าใจว่าถ้าราคาถูก ผู้หญิงมาเยอะ ผู้ชายก็มาเยอะตาม (จริงมั้ย คิดว่างั้นนะ)
ก่อนเข้าผับเขาจะมีตรวจไอดีการ์ด ตรวจกระเป๋า ตอนเปิดกระเป๋าไอ้เราก็เขิน ในนั้นมีข้าวปั้นกับขวดน้ำใส่อยู่
สรุปโดนให้เอาขวดน้ำออกเพราะห้ามเอาน้ำกับของกินเข้าไป แต่ไม่ยักกะเอาข้าวปั้นออกนะพี่

พอเข้าไปก็มีเคาน์เตอร์ให้ซื้อดริ้งค์ ติดกับเคาน์เตอร์จะมีที่นั่งสำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะ
ใครนึกไม่ออก ลองนึกถึงที่นั่งแบบชิงร้อยชิงล้าน ที่ให้แขกรับเชิญนั่งแล้วกดปุ่ม
เพื่อนบอกว่าผู้หญิงที่นั่งตรงโต๊ะนั้นคือรอคนมาจีบ แล้วซื้อดริ้งค์เลี้ยง
ใจจริงอยากไปนั่งนะ ไม่ได้อยากได้ดริ้งค์แต่เพราะแก่แล้วยืนนานๆมันเมื่อย



ซื้อดริ้งค์เสร็จก็ไปเต้นกับเพื่อนตรงกลางฟลอร์
ตอนแรกที่ไปถึงคนค่อนข้างน้อย ยังนึกในใจทำไมมันร้างจัง เต้นไปเต้นมาซักพัก เฮ้ย คนเต็มเลย มาจากไหนเยอะแยะวะ
อิจุดนั้นล่ะค่ะที่อิฉันได้ประสบการณ์สยองขวัญจากผับญี่ปุ่น

ผับที่ไทยที่เคยไปตลอด อย่าง ROUTE 66 แล้วก็แถวมหาวิทยาลัย สังเกตว่าคนไทยจะไม่เข้าประชิดตัวถ้าอีกฝ่ายไม่ส่งสัญญาณว่า
เฮ้ย จีบกรูเถอะ โอเคอยู่นะ เข้ามาเต้นด้วยกันมามะ (หรือมีแต่อิฉันไม่รู้ เพราะไม่เคยโดนสี -*- )
ตอนเต้นก็เต้นเป็นวงกลมกับเพื่อนๆ ไม่ได้เหล่ชายใดเพราะเดี๋ยวจะโดนแฟนตีหัวแตก
จุดประสงค์ที่ไปคราวนี้คือต้องการเต้นและลดน้ำหนักไปในตัว
ซักพักมีมือเลื้อยมาจากข้างหลังโอบเอวอิฉันค่ะ



เนื่องจากเคยฝึกศิลปะป้องกันตัวมาก่อนมาเรียนที่นี่แต่ค่อนข้างเข้าขั้นห่วย อาจารย์ถึงกับบอกว่ามีอะไรขึ้นมา เอ็งวิ่งเหอะ
ร่างกายมันตอบสนองไปเอง วิญญาณบรูซ ลีเข้าสิง อิฉันกระชากมือลึกลับนั่นแล้วหันไปสับฝ่ามือเข้าที่แขนเต็มๆ
ไอ้เจ้าของมือลึกลับเป็นคุณลุงใส่สูทที่หน้าตาค่อนข้างตกใจ อิฉันเองก็ตกใจเพราะไม่คิดว่ามือมันจะไปเอง
ในใจนี่แอบลั้นลานิดๆแบบ อุ๊ย ยังไม่ลืมที่เรียนมาว่ะ แต่สับผิดที่นะน่าจะสับกระเดือกจริงๆ
ตอนนั้นเพื่อนคนไทยก็พุ่งมาดันตาลุงนั่นออกไป แล้วบอกว่า บอกแล้วผับที่นี่เถื่อน!!

เมิงบอกกรูตอนไหนวะ T_____T
อิอังกฤษ เมิงบอกกรูว่าปลอดภัย เต้นยังไม่ทันเหงื่อออกกรูโดนลวนลามละ



หลังจากลุงคนนั้นก็ยังมีมาอีกหลายชีวิตที่พยายามเต้นเบียดๆ
พูดง่ายๆคือเผลอสบตาใครเมื่อไหร่ ไอ้พวกนี้จะพุ่งเข้ามาประชิดตัวทันที อันตรายโคตรๆ ไม่เลือกเลยโว้ย
เพื่อนคนไทยที่ไปด้วยกันก็โดนเข้ามาลูบหัว พยายามคุยด้วย
ตอนนี้สัญชาติญาณความเป็นแม่อิฉันพุ่งทะลุปรอท ทำหน้าที่เป็นไม้กันหมาให้เพื่อนแทน
ใครเข้าใกล้อิฉันส่งสายตาอาฆาตใส่ทุกคน

แต่ดีอย่าง (รึเปล่า) ตรงที่ถ้าเราบอกไม่ อย่าเข้ามาใกล้ อย่ามายุ่ง คนพวกนี้จะถอยทันที จะไปหาเหยื่อรายใหม่แทน
ประมาณ 50% ของคนที่มาจะเต้นอย่างเดียว ไม่สนคนรอบข้าง เต้นอยู่กับกลุ่มเพื่อน
อีก 40% มาหาคู่นอน ถ้าพลาดจากคนนึง จะไหลต่อไปหาคนอื่นเรื่อยๆ อิตาลุงนั่นก็หนึ่งในนั้น
หลังจากโดนฝ่ามือพิฆาตไป ไม่รู้ลุงสติไม่ดีหรืออะไร ลุงยังกล้ากลับมาอีกรอบ คราวนี้มาหาเพื่อนเราแทน
อิฉันก็ปัดมือเขาออกแล้วจ้องหน้า นี่จำพวกตรูไม่ได้เหรอแสดดดดด
อีก 10% ที่เหลือคือมาโชว์ตัว บางคนมาเพื่อโชว์สเต็ป บางคนมาเช็คเรตติ้ง

เพื่อนฝรั่งของอิฉันก็โดนกันถ้วนหน้าค่ะ แต่พวกนางมีสกิลตัดขาดจากโลกภายนอก ใครมาเต้นสีพวกนางขยับหนีแล้วเต้นต่อ
แล้วร่างของพวกนางก็ช่างสูง ผู้ชายที่มาเต้นสีนี่สูงไม่เกินติ่งหูพวกนาง พวกนางก็ไม่แล
จนถึงช่วงผับใกล้ปิด คนเมาเยอะเกินทนไหวเลยต้องย้ายที่จากกลางฟลอร์ไปหน้าห้องน้ำแทน -*-
อิฉันเองก็ไม่สนุกแล้ว มาเต้นยังกับมารบเลยแยกกลับก่อนกับเพื่อน

ก่อนกลับยังมีเหตุการณ์ให้ระทึก ตอนอิฉันกำลังบอกลาเพื่อน หอมแก้มจุ๊บๆ มีมือมารตีลงมากลางกบาลเต็มๆ
ตอนนั้นหน้าเน่อไปหมดแล้ว โคตรโมโห หันไปมองไอ้คนตีทันที ปรากฎว่าเป็นใครก็ไม่รู้แจ้
หน้าตาอารมณ์กึ่งๆคนไต้หวันกับญี่ปุ่น ถามมาว่า จะกลับแล้วเหรอ

"ตรูจะกลับไม่กลับเกี่ยวอะไรกับเอ็ง" อิฉันไม่ได้ตอบไป เพราะที่โรงเรียนยังไม่ได้สอนให้พูดประโยคนี้
เลยมองหน้าแล้วสะบัดบ๊อบหนี พลางนึกในใจ ตรูจะไม่มาอีกแล้วที่นี่

เดินออกมาเรียนแท็กซี่กลับบ้าน
ผมเผ้า เสื้อผ้ามีแต่กลิ่นควันบุหรี่ เพราะผับที่ญี่ปุ่นอนุญาตให้สูบบุหรี่ข้างในได้

สิ่งที่ได้จากการไปผับในญี่ปุ่นครั้งนี้คือ 1.ไม่ได้อะไร และจะไม่ไปอีกแล้ว
                                                 2.ได้เหล้าฟรีก็ไม่ไป
                                                 3.ตอนเดินไปเรียกแท็กซี่กลับบ้าน คอนเทคเลนส์หลุดไปข้างนึง
                                                 4.เหล้าแพงมาก บาคาดี้ขวดนึง 700 เยน ตก 200 บาทได้
                                                 5.ได้รู้ว่าที่เรียนป้องกันตัวมาไม่เสียเปล่า แม้จะห่วยมากก็ตาม
                                                 6.ทำให้รู้ว่ากินเบียร์อยู่บ้านสนุกกว่ามาก

จริงๆเมืองที่อิฉันอยู่ถือว่าปลอดภัยมากนะ แต่ไอ้การที่เราคิดว่าปลอดภัยนี่ล่ะ ทำให้เราชะล่าใจในบางที
ถึงทุกคนจะบอกว่าคนญี่ปุ่นมีมารยาท ใช่ว่าจะเป็นแบบนั้นทุกคน ยิ่งกับเฉพาะผู้หญิงต่างชาติ คนญี่ปุ่นไม่ค่อยให้เกียรติเท่าไหร่
แล้วก็เป็นเพราะสถานที่ด้วย ต่อให้เราไปเพื่อเต้น ไอ้คนอื่นมันไม่มารับรู้ด้วยหรอก ไอ้คนแบบนี้เหมือนได้ก็ดี ไม่ได้ก็หาใหม่
สรุปคืออย่าพาตัวเข้าสถานที่อโคจรแบบนั้น ขนาดอิฉันว่าตัวเองค่อนข้างกร้านโลกและเถื่อนในบางที ยังรับไม่ได้เลย

อยากเตือนสาวไทยที่มาเที่ยว เวลาโดนเข้าหาแบบนี้ ไม่ว่าจะที่ผับหรือตามทางเท้า
เว่าอิงลิชใส่ไปเลยค่ะ ส่วนมากหน้าหงายแทบทุกราย ถ้าไม่หงายก็ภาษาไทยนี่ล่ะค่ะ จัดเต็มไป
อย่าไปกลัวหรือเกรงใจ ยิ่งพวกตาลุงใส่สูทขอให้ระวังเป็นพิเศษ พวกนี้ลูกบ้าเยอะมาก
ต่อให้ที่ๆเราไปขึ้นชื่อว่าปลอดภัย ก็ขอให้ตั้งการ์ดเตรียมรับมือเสมอ

สุดท้ายนี่ที่เล่ามายาวมากไม่ได้มีจุดประสงค์ใดๆ (อ้าว..)
แค่อยากมาเล่าประสบการณ์ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายเฉยๆ

ขอบคุณที่ทนอ่านค่ะ



**แก้ไขคำผิดค่ะ
ถ้ามีตรงไหนพิมพ์ผิดพลาด ขออภัยด้วยนะคะ