ก่อนอื่นต้องขออภัยแฟนละครบางท่านด้วยนะคะ
คิดว่าจะไม่ตั้งกระทู้เกี่ยวกับความรู้สึกที่มีเกี่ยวกับละครเรื่องนี้แล้ว
แต่หลังจากได้ดูมาเรื่อยๆ จนถึงฉากวันนี้
เลยตัดสินใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
เราเป็นคนนึงที่ติดตามคิวบิกตั้งแต่ลงเป็นตอนๆในเวปเด็กดี ตอนยังไม่พิมพ์เป็นหนังสือ
ตามมาเรื่อยๆ จนพิมพ์เป็นหนังสือ แล้วก็ตามไปสอยหนังสือมาทั้ง 4 เล่ม
ตอนรู้ว่าคิวบิกจะทำเป็นละคร เราดีใจมาก ที่เราจะเห็นนิยายที่เรารักเราผูกพันโลดแล่นบนจอทีวี
พอแคสติ้ง เริ่มไม่มั่นใจ เริ่มไม่ใช่ แต่ไม่เป็นไร รอดูต่อไป ละครกับจินตนาการมันต่างกัน
พอตอนแรกออนแอร์ เริ่มเห็นเค้าลางๆว่ามันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิด ไม่เป็นไรดูต่อไป
มันเริ่มออกนอกอ่าวไทยเลยทะเลจีนใต้ไปเรื่อยๆ เราเรื่มรู้สึกหน่วงๆอย่างบอกไม่ถูก
ไม่รู้ว่าพี่แบงค์คนแต่งจะคิดไง แต่เราในฐานะแฟนนิยายและแฟนละครรู้สึกหน่วงจริงๆ
จนในที่สุด เหม่ยจิงตาย ตามมาด้วยฉากจงซินกับเหมยจิง เราแบบ เฮ่ยยย นี่มันไปอยู่กลางมหาสมุทรแปซิฟิกแล้วนะเว่ย!!!
แต่เราก็ดูต่อไป เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
จนวันนี้ เรารู้สึกว่าฉากหักเหลี่ยมเฉือนคมในนิยายมันหายไป แล้วแทนด้วยฉากอะไรก็ไม่รู้???
คือมันแบบคนละเรื่อง คนละม้วนเลยมันดูตรงๆ มันดูทื่อๆ เหมือนเสน่ของบทประพันธ์มันหายไป
มันดูแบบคือยืมชื่อตัวละครมา ยืมชื่อเรื่องมา เนื้อหาข้าคงเมนหลักไว้
รายละเอียดปรุงเองตามพอใจ งั้นดิ ???
ขนาดเราคนอ่านนิยาย และเพื่อนยังรู้สึกแบบเดียวกับเรา
แล้วพี่แบงค์จะเป็นไงบ้างเนี่ย เรารู้ว่าเราคงคิดแทนพี่เค้าไม่ได้
แต่ในฐานะแฟนนิยาย คงเป็นกำลังใจให้พี่แบงค์ สู้ๆนะคะ สร้างสรรค์ผลงานดีๆต่อไปน้า
สำหรับค่ายที่ทำละคร เราไม่มีอะไรจะพูดจริงๆค่ะ พูดไม่ถูก
ขอสักกระทู้ให้กำลังใจพี่แบงค์ คนแต่งนิยายคิวบิกนะ
คิดว่าจะไม่ตั้งกระทู้เกี่ยวกับความรู้สึกที่มีเกี่ยวกับละครเรื่องนี้แล้ว
แต่หลังจากได้ดูมาเรื่อยๆ จนถึงฉากวันนี้
เลยตัดสินใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
เราเป็นคนนึงที่ติดตามคิวบิกตั้งแต่ลงเป็นตอนๆในเวปเด็กดี ตอนยังไม่พิมพ์เป็นหนังสือ
ตามมาเรื่อยๆ จนพิมพ์เป็นหนังสือ แล้วก็ตามไปสอยหนังสือมาทั้ง 4 เล่ม
ตอนรู้ว่าคิวบิกจะทำเป็นละคร เราดีใจมาก ที่เราจะเห็นนิยายที่เรารักเราผูกพันโลดแล่นบนจอทีวี
พอแคสติ้ง เริ่มไม่มั่นใจ เริ่มไม่ใช่ แต่ไม่เป็นไร รอดูต่อไป ละครกับจินตนาการมันต่างกัน
พอตอนแรกออนแอร์ เริ่มเห็นเค้าลางๆว่ามันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิด ไม่เป็นไรดูต่อไป
มันเริ่มออกนอกอ่าวไทยเลยทะเลจีนใต้ไปเรื่อยๆ เราเรื่มรู้สึกหน่วงๆอย่างบอกไม่ถูก
ไม่รู้ว่าพี่แบงค์คนแต่งจะคิดไง แต่เราในฐานะแฟนนิยายและแฟนละครรู้สึกหน่วงจริงๆ
จนในที่สุด เหม่ยจิงตาย ตามมาด้วยฉากจงซินกับเหมยจิง เราแบบ เฮ่ยยย นี่มันไปอยู่กลางมหาสมุทรแปซิฟิกแล้วนะเว่ย!!!
แต่เราก็ดูต่อไป เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
จนวันนี้ เรารู้สึกว่าฉากหักเหลี่ยมเฉือนคมในนิยายมันหายไป แล้วแทนด้วยฉากอะไรก็ไม่รู้???
คือมันแบบคนละเรื่อง คนละม้วนเลยมันดูตรงๆ มันดูทื่อๆ เหมือนเสน่ของบทประพันธ์มันหายไป
มันดูแบบคือยืมชื่อตัวละครมา ยืมชื่อเรื่องมา เนื้อหาข้าคงเมนหลักไว้
รายละเอียดปรุงเองตามพอใจ งั้นดิ ???
ขนาดเราคนอ่านนิยาย และเพื่อนยังรู้สึกแบบเดียวกับเรา
แล้วพี่แบงค์จะเป็นไงบ้างเนี่ย เรารู้ว่าเราคงคิดแทนพี่เค้าไม่ได้
แต่ในฐานะแฟนนิยาย คงเป็นกำลังใจให้พี่แบงค์ สู้ๆนะคะ สร้างสรรค์ผลงานดีๆต่อไปน้า
สำหรับค่ายที่ทำละคร เราไม่มีอะไรจะพูดจริงๆค่ะ พูดไม่ถูก