,,,,ผมคบกับผู้หญิงคนนึงมาหกปีกว่า ตลอดระยะเวลาที่คบกัน จะมีปัญหาเรื่องมือที่สามตลอด แฟนของผม ชอบแอบไปคุยกับผู้ชายคนอื่น หรือไม่ก็กลับไปคุยๆคบๆกับแฟนเก่า แต่ผมก็ยังโอเครนะ แค่แอบคุย ไม่น่าจะมีอะไร คิดว่าเป็นผู้หญิง คงจะไม่กล้านอนกับผู้ชายพร้อมๆกัน แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นพอคบมาได้ปีที่ 6 เธอก็แอบไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่น ที่เจอกันบนรถทัวส์ เธอคิดว่าผู้ชายคนนั้นเป็นนายทหารสัญญาบัตร ผมมารู้ตอนหลัง หลังจากจับได้ว่า ครอบครัวของเธอก็ร่วมมือกับเธอ สวมเขาให้ผม ไม่ปล่อยผมซ่ะทีเดียว ไม่บอกผม แต่ก็ไม่เลือกผม เธอแอบคบกันได้หลายเดือน เพื่อนบางคนเห็นเธอไปกับคนอื่น แต่ไม่กล้าบอกผม หลายครั้งผมสังเกตเห็นเธอชอบพูดอะไรแปลกๆ น้องชายเธอก็พูดอะไรแปลกๆ  ตอนแรกผมก็เอะใจนะ รู้สึกแปลกๆ แต่ต้องบอกว่าผมได้ยินไม่ชัด เพราะเค้าพูดกันเบามาก แต่จับใจความได้ประมาณแบบนี้ แบบไม่มั่นใจ แต่พูดอะไรไม่ค่อยดี มันรู้สึกแบบนั้น
    สายตาพ่อ แม่เค้าก็แปลกๆ   ถ้าจะถามว่าทำไมตอนนั้นผมไม่ถามหาความจริงให้ชัดเจนก็ คือตอนนั้นความรู้สึกผม มันเหนื่ย ล้ามาก ที่ต้องวิ่งไล่ตามคอยจับผิดมา 5 -6 ปี ตอนนั้นก็เลยไม่คิดอะไร คิดว่าคงพูดถึงญาติพี่น้อง ลุง ป้า น้า อาเค้า คือคิดในแง่ดีมาตลอด ผมพูดจริงๆนะ และผมค่อนข้างไว้ใจในระดับนึงแล้วด้วย เพราะเราก็คบกันมานานมากแล้ว แม้จะมีเรื่องความซื่อสัตย์บ้างก็เหอะ
    ผู้ชายคนนั้นเป็นนายสิบทหาร เค้าหลอกเธอหรือป่าวผมไม่รู้ แต่ที่ผมรู้แน่ๆ เธอหลอกทั้งผม และทหารคนนั้น เพราะมันก็คิดว่าเธอโสด มันพูดกับผมว่าเธอบอกว่าเธอไม่มีใคร เธอหลอกทหารคนนั้นว่า เธอท้องกับมันแล้วแต่แท้ง มันเลยพูดกับผมว่า ที่มันไม่เลิกตอนจับได้ว่าคบซ้อนเพราะ มันคิดว่าท้องกับเธอแล้วไม่อยากทิ้ง  
   หัวใจผม...มันแตกยับเยิน ไม่มีชิ้นดีครับ.. พอสิ้นเสียงมันที่บอกกับผม ผมรับรู้ได้ทันทีว่า เธอโกหกผมมาตลอด  แต่ ผมก็พยายามรั้งเธอสุดชีวิต สุดท้าย เธอทำใจไม่ได้ ขอคุยกับมันเพื่อตัดใจ แต่เธอกลับใจอ่อนไปเลือกมัน (ลังเลไปมา ผมเจ็บสุดๆ)  และผมก็รู้ว่ามันคงเจ็บและเป็นบ้าไม้แพ้ผม มันขอคุยกับผมแล้วขอให้ผมตกลงว่าจะไม่ยุ่งกับเธออีก ผมยอม ยอมทั้งน้ำตา เจ็บจริงๆครับ ใครไม่เคยไม่รู้จิงๆ กลับมาหาผมแล้วแท้ๆแต่กำลังจะกลับไป ผมหมดจริงๆเรี่ยวแรงจะไปต่อ   ผมยับยั้งใจตัวเอง เพราะแววตาเธอตอนนั้นไม่รัก ไม่มีผมแล้วจริงๆ เจ็บสุดๆ กำลังที่จะเดินออกมา...
,,,, แต่เหตุการณ์ที่ผมคิดไม่ถึง เธอทะเลาะอะไรกับมันอีกไม่ทราบ  อยู่ดีๆเธอมาจับมือผมแล้วบอกว่าเลือกผม และจะไม่เลือกมัน ตอนนั้นผมสับสน เสียใจ เจ็บ บรรยายออกมาไม่ได้จริงๆ  และไม่ต้องบอกนะครับว่าผมทำยังไง ผมก็ใจอ่อนอยู่แล้วครับ
,,, เหตุการณ์นี้ค่อยๆผ่านไป โดยมีเวลาเป็นตัวบรรเทาแผลใจให้ผม ผมพยายามทุกอย่างให้เธอตัดใจจากมันให้ขาด เพราะเธอยังรักมันอยู่ ทุกอย่างค่อยๆดีขึ้น ผมคิดว่ามันคงหมดแล้วล่ะ ปัญหาชีวิต
,,, คบกันได้สักพักผมกับเธอมีลูกด้วยกัน เด็กผู้ชายน่ารักมากๆ ทุกอย่างเหมือนกำลังจะเข้าที่   แต่เหตุการณที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต ของผม ที่ผมกลัวมากที่สุดก็มาถึงอีกครั้ง เมื่อผมจับได้ว่าครอบครัวของเธอ และเธอมีอาชีพต้มตุ๋นคนอื่น หลอกลวงเอาเงินจากคนอื่น ผมไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ว่าเธอจะเป็นแบบนี้ เพราะเธอเป็นคนที่ดูเรียบร้อยมากๆ พูดจามีสัมมาคารวะ เพื่อนๆในคณะ ก็เห็นว่าเธอเป็นเด็กเรียบร้อย แต่ทำไมเธอถึงทำอะไรที่เลวได้ขนาดนี้
,,,, มีคนอื่น ผมยอมเจ็บได้นะ แต่ โกงคนอื่นกินผมทำใจไม่ได้จริงๆ เพราะนอกจากเค้าจะไปหลอกลวงคนอื่นแล้ว ผมยังจับได้ว่าเค้าใช้ ตำแหน่งหน้าที่การงานของพ่อผม ไปหลอกลวงคนอื่นอีก ผมเสียใจมากๆ ในฐานะลูก และ สิ่งที่เธอกับครอบครัวทำกับผม ข้างบ้านผมก็ถูกเธอโกงไป สองล้าน มีคนที่รู้จักก็โดนไปล้านกว่าบาท ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเธอทำลงไปได้ยังไง ที่จริงแม่เธอเป็นยังไง ผมไม่สนก็ได้ แต่ เธอ ทำไมถึงใจดำ เห็นแก่ตัวเช่นนี้ ลูกก็มีกับผมแล้ว  
   สุดท้ายผมตัดสินใจถามเธอตรงๆกับเรื่องราวหลอกลวงนี้ เธออึ้งไปพักนึง แล้วทำหงุดหงิดใส่ผม   แบบหัวเสียไม่พอใจ และบอกไม่ต้องมายุ่ง   ผมลุ้นมากนะครับกับคำตอบ ไม่อยากให้เป็นจริงดั่งที่ไปรู้มา ลุ้นจริงๆ หัวใจจะระเบิดออกมาให้ได้  แต่พอหงุดหงิดใส่ผม ผมบอกกับตัวเองต้องไม่ใจอ่อนอีกแล้ว ผมเลยด่าเธอ และแม่เธอไปว่าทำไมถึงต้องไปโกงคนอื่นเค้ากิน มีน้อยก็กินน้อย ขยันๆมีเงินแล้วค่อยกินดีๆ ทำไม่เป็นหรือยังไง เธอก็ด่าพ่อแม่ น้องผม ด่าแบบไม่มีอะไรจะด่าก็ด่า  ตอนนั้นผมรู้สึกได้อย่างนึงว่า เธอเห็นแก่ตัวกับผมมากเหลือเกิน ผมต้องถอยแล้ว ต้องยอมได้แล้ว
,,,, จากที่ทะเลาะกันวันนั้นที่จับได้  เธอก็ไม่ยอมให้ผมคุยกับลูก ไปหาลูก ผมเจ็บจริงๆ ผมควรทำยังไงดี กับเรื่องลูก และแฟนของผม...