คือผมปกติผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนครับ เพราะว่าชอบทำหน้านิ่งๆ ทำหน้าเหมือนโมโหอะไรอยู่ตลอด ชอบทำตัวห่างจากผู้คน ทำให้เพื่อนคนอื่นก็ไม่ค่อยอยากจะเข้าหาเท่าไร
ผมก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไร ถึงมีก็น้อยมาก    แต่อยู่มาวันนึง ก็มีเพื่อนห้องเดียวกันคนนึง เค้าชวนผมคุย เล่นกับผม ชวนให้ไปกินข้าวด้วยกัน  เค้าชอบให้ผมสอนการบ้านให้ ตอนผมไม่สบายไม่ได้ไปเรียน เค้าก็โทรมาหาว่าเป็นอะไร   แบบนี้บ่อยๆ จนเราเริ่มสนิทกัน  ผมดีใจนะที่มีเพื่อนที่ใส่ใจเราบ้าง เวลาเค้าลำบากผมก็จะแอบช่วยเค้าอยู่บ่อยๆ จนตอนวันเกิดผม เค้าซื้อของขวัญให้
ทีแรกก็งงนะ ว่าเค้าจะให้เราทำไม (ของขวัญคือผ้าเช็ดหน้า) ทีแรกผมก็ไม่กล้าใช้หรอก แต่พอไม่ใช้ เค้าก็โมโห บอกว่าอุตส่าห์ ให้ทำไมไม่ใช้ (ตอนแรกผมคิดว่า มันเป็นของสำคัญมากๆ เลยไม่อยากใช้) แต่พอมาลองคิดๆดู ถ้าเราใช้ให้เค้าเห็นเค้าคงจะดีใจ  แต่ช่วงนั้นจู่ๆผมก็รู้สึก เขินๆที่จะคุยกับเค้าเหมือนปกติยังไงไม่รู้ ละเวลาจะเรียกใจมันก็สั่นๆยังไงไม่รู้ จนบางทีก็เผลอทำตัวเย็นชาใส่แบบว่าหลบหน้า หรือถามคำตอบคำไปบ้าง ไม่รู้เค้าจะรู้สึกยังไง  ตอนนั้นเริ่มคิดว่าหรือว่าผมจะชอบเค้าอยู่? ทีแรกผมก็ยังไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเอง  วันนึงเค้าคุยกับผมเรื่องคนที่ชอบ เค้าบอกว่าเค้ามีคนที่แอบชอบอยู่ แต่ไม่กล้าบอก    ผมก็เดาไปเรื่อยว่าใครหว่า   แล้วเค้าก็ถามผมว่า ผมมีคนที่ชอบอยู่รึเปล่า  ผมก็หลุดพูดไปว่ามี เค้าก็ยิ้มๆแล้วก็พยายามจะถามว่าใครหรอๆ  ผมก็บอกว่า ถึงบอกไปก็ไม่รู้จักหรอก แล้วเค้าก็พูดว่า คงไม่ใช่เค้าใช่ไหม    ละผมก็ดันไปแสดงสีหน้าแบบเขินๆออกไปนิดๆ ละเค้าก็บอกใช่แน่เลยๆ ใช่สินะ ตั้งแต่เมื่อไรล่ะ   ผมก็บอกเปล่าซะหน่อย ไม่ได้ชอบซะหน่อย  แล้วเค้าก็เงียบๆไป  
ตอนนั้นผมก็คิดนะ ว่าผมไม่ได้ชอบจริงๆหรอ หรือจริงๆผมชอบ  ผมก็ยังไม่รู้ตัวเอง จนปิดเทอม เราไม่ได้เจอกันซักพัก  ผมก็รู้สึกแบบว่า ไม่มีใครมาชวนคุย ไม่มีใครมาชวนเล่นอยู่ใกล้ๆ มันรู้สึกเหงามากๆ แล้วผมก็ชอบฝันถึงเค้าบ่อยๆ ตอนนั้นผมก็รู้แล้วล่ะ ว่าผมชอบเค้า แล้วก็คิดถึงเค้ามากๆ  แล้วก็อยากจะบอกเค้าว่ารู้สึกยังไง อยากจะรู้ว่าเค้ารู้สึกยังไง   ผมก็ไม่รู้จะทำไง เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท แล้วก็ปรึกษาพ่อแม่ เพื่อนผมมันก็แนะนำวิธีจีบหญิงมา
แต่ผมไม่ค่อยชอบวิธีของเขาเท่าไรเลย    แล้วเพื่อนสนิทผมมันก็ดูสนใจในตัวคนที่ผมชอบมาก แล้วเพื่อนผมเขาก็เข้ามาวุ่นวายกับเค้า จนผมเริ่มรู้สึกหวง ยังไงไม่รู้ จนเพื่อนสนิทผมเขาไปบอกคนที่ผมชอบ ว่าผมชอบเค้า
ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าจะเชื่อไหม  แต่ผมก็เริ่มรู้แล้ว ว่าเพื่อนผมกำลัง จีบผญ.คนนี้อยู่ เพราะเหมือนกับว่าเขากำลังทำให้ผมถูกเกลียดอยู่  แต่ผมก็ไม่รู้จะทำไง เลยไปปรึกษาเพื่อนอีกคนที่รู้จักกันมานาน
เพื่อนคนนี้ก็บอกว่าอย่ายอมแพ้ อย่าไปยอมคนที่หักหลังเพื่อนแบบนี้
ช่วงนั้น คนที่ผมชอบเค้าก็หายหน้าไปเลย ไม่ออนเฟส ผมก็คิดมาก ว่าหรือว่าเค้าจะไม่อยากคุยกับผมแล้ว
ก็คิดอะไรแย่ๆไปต่างๆนาๆ    เพื่อนผมแนะนำว่า ให้โทรไปคุยทุกวันดู   ผมก็เลยโทรไป เค้ารับสายทุกครั้ง คุยกับผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แต่ผมชวนเค้าไปตีแบดที่โรงเรียน เค้าก็ไม่ยอมไป ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเล่นด้วยกันบ่อยๆ
หรือว่าเค้าจะไม่ว่างจริงๆ หรือเค้าจะไม่อยากเจอเรา ผมก็คิดหลายอย่าง  
สุดท้ายแล้วผมสันนิษฐานไว้อย่างนึง    ถ้าผญ.เค้าไม่ชอบ เค้าเกลียด เค้ารำคาญ เค้าไม่น่าจะคุยกับเราหรอกใช่ไหมครับ  เค้าคงไม่ใส่ใจเราแบบนี้ เค้าคงไม่ให้ของขวัญวันเกิดเรา เค้าคงไม่รับโทรศัพท์ที่เราโทรไปใช่ไหม    ผมไม่รู้ว่าผมกำลังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่รึเปล่า

ทำยังไงต่อดีครับ  ผมยังไม่ได้บอกเค้าว่าผมชอบ เพราะผมกลัวเค้าจะเกลียดขี้หน้า หรือว่า กลัวจะเสียเพื่อนไปเลย
แต่บางทีก็รู้สึกเหมือนมันจะมีความหวังอยู่นิดๆ หรือผมคิดไปเองครับ
ขอคำแนะนำด้วยครับ

ปล.ยาวไปหน่อยนะครับ ถ้าเกิดเว้นช่องไฟไม่ดี สะกดคำผิด ใช้คำไม่เหมาะสม ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะครับ