เห็นกระแสการเกณฑ์ทหาร กำลังมาแรง ใครที่โชคดีจับใบดำ หรือเป็นหืดหอบรอดทหาร ก็ขอแสดงความยินดีด้วย

ส่วนใครที่หนีไม่พ้น ต้องรับใช้ชาติอันนี้ก็ขอแสดงความยินดียิ่งกว่า เพราะคุณจะได้ทำหน้าที่ชายไทยแบบสมบูรณ์แบบแล้วครับ (ถ้าไม่หนีทหารซะก่อนนะ)

********
          เกริ่นก่อนนะครับ ผมเคยผ่านชีวิตเป็นทหารเกณฑ์มา 1 ปี เป็นทหารผลัด 2 ปี 2547 ค่ายที่ลพบุรี  จับใบแดงได้ครับ แต่ยื่นวุฒิปริญญาตรี ก็เลยได้ประจำการแค่ปีเดียว บรรยากาศการเป็นทหาร ตั้งแต่การฝึก การกิน การนอน แยกกองร้อย ทำงาน ผมไม่ขอเล่านะครับ เพราะบรรยากาศส่วนใหญ่จะคล้ายๆ กับกระทู้ทหารเกณฑ์ของท่าน อื่นๆ

             แต่ที่จะมาเล่าให้ฟังนั่นคือ ศาสตร์ และศิลป์แห่งการ "อู้" ...อ่านไม่ผิดครับ อู้ทหารนี่แหละครับ ถ้าในวงการงานอื่นๆ  ก็คือ "อู้งาน" ดีๆ นี่เอง
ทำไมต้องอู้ ...อู้เพื่ออะไร... อู้อย่างสร้างสรรค์ และอู้แบบงี่เง่าเป็นอย่างไร ?  เดี๋ยวจะทยอยบอกในรายละเอียดนะครับ

             *** คำเตือน ....เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกระทู้ เป็นความสามารถส่วนบุคคล สามารถเอาไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับสถานการณ์ของแต่ละคนแต่ละค่ายได้นะครับ

********
ทำไมต้องอู้ ?  
                   อย่างที่บอกว่า การเป็นทหารของผมครั้งนี้ จับใบแดงได้ครับ ... ทั้งที่ใจไม่เคยอยากเป็นเลย ....เป็นคนอารมณ์ศิลปินนิดๆ ไม่ชอบการบังคับ ไม่ชอบเสียงดัง ชอบสันโดษ ซึ่งสวนทางกับสังคมทหารอย่างสิ้นเชิง ...ดังนั้นในการฝึกแต่ละครั้ง ก็เลยต้องฝึกไปแบบ "งั้นๆ"  หรือฝึกให้หลิ่วตาเป็น ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อฝึกให้บรรลุไปเป็นหน่วยซีล หน่วยสวาทอะไรพวกนั้น ..... เลยต้องย้ำอีกที ว่า ถ้าใครตั้งใจจะเป็นทหารที่ดี อย่าเอาผมเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ
                แล้วอู้เพื่ออะไร  คำตอบง่ายๆ  แดดร้อน!!! .... เหนื่อย!!! ..... ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ!!!! ส่วนใหญ่เหตุผลจะอยู่ประมาณนี้ละครับ