ขอเริ่มเลยนะคะ
อาการหลักๆที่เราเป็นคือกังวลค่ะ กังวลกับอะไรที่ไม่มีสาเหตุ ส่วนใหญ่เป็นเกี่ยวกับอุบัติเหตุ กับพวกการก่อการร้าย อะไรทำนองนั้น เช่น กลัวลิฟต์ค้างมากๆ ถ้าเป็นลิฟต์ที่ไม่คุ้นเคย อันนี้มีสาเหตุจากจขกท.มักจะเจอลิฟต์ค้างบ่อยมาก แต่หลายอย่างไม่มีสาเหตุค่ะ เช่น กลัวรถคว่ำ จนมีอยู่ครั้งนึงจ่ายเงินค่ารถไปแล้ว ก็แคนเซิล กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุกับคนใกล้ตัว หรือคนในครอบครัว ที่เราสังเกตคือ สาเหตุมักมาจากการเสพข่าวร้ายๆ เช่น การจี้ ปล้นที่มีการทำร้ายร่างกาย กรีดหน้า หรือกระชากกระเป๋าลากไปตามพื้น พอดูแล้ว เราจะกังวลว่าจะเกิดกับตัวเองมากๆ จนไม่อยากออกจากบ้าน หรือดึกๆก็กลัวว่าบ้านจะไฟไหม้ มักกลัวเรื่องที่ควบคุมไม่ได้ค่ะ แต่เรื่องการเรียน หรือการเงินอะไร ไม่ได้ห่วงนะคะ คือถ้ามันแย่ จขกท.ก็พร้อมจะรับมือ แต่ที่กังวลจะเป็นเกี่ยวกับเรื่องที่พูดถึงแหละค่ะ แต่ส่วนมาก ความกลัวไม่ได้มีผลในชีวิตประจำวันมากเท่าไหร่ มีบางครั้งที่กลัวมากๆเท่านั้น แต่ก็ใช้ชีวิตปกติ ร่าเริง คุยเก่งค่ะ เวลากลัวมักเกิดขึ้นตอนกลางคืน แล้วก็จะนอนไม่หลับค่ะ คิดมากไปหมด ตอนกลางวันก็จะหลีกเลี่ยงสิ่งที่คิดเมื่อคืน ถ้าจำเป็นก็ฝืนดำเนินชีวิตรูปแบบนั้นได้ เช่น ถ้าตอนกลางคืนกลัวโดนปล้นเวลาเดินตามถนน แต่ตอนเช้าต้องไปทำงาน ก็เดินได้นะคะ แต่ระแวงมากๆ แต่นานๆเป็นที เดือนละ1-2ครั้งที่เป็น ส่วนที่เป็นหนักๆ จนต้องงดทำสิ่งที่กลัวไปเลยก็ปีละ 2-3 ครั้งค่ะ อยากทราบว่าจขกท.เป็นโรคจิตรึเปล่าคะ ทั้งๆที่เรื่องที่กลัวไม่ได้เกิดบ่อย แล้วก็ไม่ได้มีประสบการณ์ แต่ยอมรับว่ากลัวเพราะเราคิดวิธีแก้ปัญหาไม่ได้อ่ะค่ะ อย่างเรื่องการเรียน การงาน เมื่อมันไใ่ดี เราจัดการได้ คิดแบบนี้เราก็สบายใจ ไม่กังวล แต่เรื่องนี้ เคยมีความคิดจะไปอยู่ประเทศที่มีความปลอดภัยสูงๆ แต่ก็คิดถึงข่าวก่อการร้าย หรือฆาตรกรรมในประเทศนั้นๆอยู่ดี
ใครหราบช่วยตอบหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ