แบบว่าเห็นว่าห้องสยามมีวัยรุ่นอยู่กันเยอะ คือรู้สึกว่าวัยรุ่นสมัยนี้อาจจะติดเพื่อนเยอะ และรู้สึกหน้าบางคือรู้สึกอายกับเรื่องอะไรบางเรื่องได้ง่ายๆ

จขกท เคยรู้สึกอายกับการที่มีแม่ต้องคอยขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปรับไปส่งที่โรงเรียน แบบว่าเป็นเด็กมัธยมแล้ว ไม่ว่าจะทั้งตอนมัธยมต้นและมัธยมปลาย
มีบางวันที่แม่ไม่มารับ เพราะว่ารถมอเตอร์ไซค์เสีย ตัวเองก็เดินกลับบ้านเองเลย ก็บางทีก็จะมีคนที่รู้จักเค้าขับรถผ่านมาก็รับไปส่งกลับบ้าน ก็จะรู้สึกอายๆตรงนี้อีกเหมือนกัน  
แล้วก็จะมีเพื่อนคอยล้อว่า "ไอ้ดุ๋ย ลูกแม่" (นามสมมุตินะ)  แบบว่าตอนนั้นพ่อขับรถยนต์ของที่บ้านไปชนนักศึกษาแล้วก็เลยเป็นคดีขึ้นโรงขึ้นศาล ครอบครัวก็เลยจำเป็นต้อง จมให้ลงจริงๆ ตอนนั้นก็เลยต้องมีการทำงานช่วยแม่ในเรื่องทำร้านขายข้าวแกงอีก บางทีก็ต้องปั่นจักรยาน หรือขี่มอเตอร์ไซค์เอาน้ำขวดและกระติกน้ำแข็งไปขายตามสถานที่ต่างๆในช่วงฤดูร้อนอีก
ตอนนั้นเลยเข้าใจเลย คำว่า  จมให้ลง หนะมันเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าใครคนอื่นมีเรื่องอะไรแบบนี้บ้างไหมครับ