12.00 น. ขับรถออกจากคาร์แคร์

ทั้งขัดเคลือบสี ลงแว๊กซ์ ล้างใต้ท้องรถ หลังจากลุยฝนที่แกล้งตกให้รถเปียกเมื่อวานตอนเย็น

ออกมาได้ไม่ถึง 500 ม. ระหว่างละสายตาไปเปิดเพลงไม่ทันไร มองหน้ารถอีกก็ต้องผวา!!

กับภาพอาม่ากับน้องหมวยคู่หนึ่งกำลังยืนจับสายยางฉีดน้ำราดพื้นหน้าบ้านอย่างเพลิดเพลิน และพื้นถนนที่แฉะไปด้วยดินโคลนที่ไหลมานองเกือบทั้งเลน

ในใจคิดจะเหยียบเบรคเพื่อจะชลอความเร็วจาก 60 km/hr ให้น้อยลงแล้วคลานผ่านโคลนตมเหล่านั้น แต่ก็เกรงใจพี่รถบัสคันโตที่กำลังตามท้ายมา

และแล้ว...เสียงน้ำโคลนกระแทกซุ้มล้อทั้งสี่ แคร๊กกกกกกกกกก.....!!

หลังจากพ้นแอ่งน้ำก็ตามมาด้วยเสียงเศษหินกระเด็นอยู่ในซุ้มล้อประหนึ่งเสียงเขย่าโคอาล่า มาร์ช...!!

กลับมาถึงบ้านดูร่องรอย หิน ทราย โคลน ลากยาวตั้งแต่ล้อหน้า เสกิร์ตข้างทั้งซ้ายขวาถึงท้ายรถ

อยากจะบอกน้องหมวยคนนั้นว่า น้องหมวยทำร้ายจิตใจพี่เหลือเกิน น้องหมวยกับอาม่า ได้ขยำเงิน 550บาทของพี่ทิ้งลงต่อหน้าต่อตา

ต้องนั่งพิมพ์ไปปาดน้ำตาไป ฮือ.....