TIME
Romantic Drama (ลึกลับ)
ฉากที่1ภายนอก-ริมชายหาด
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบประมาณ20-30คน
-ที่งานรำลึกครบรอบหนึ่งปีหลังจากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิ (ที่จังหวัดภูเก็ต)
-รับโลมา(ช่างภาพหนุ่มอิสระ)เดินเข้ามา ถ่ายรูปเก็บภาพบรรยกาศภายในงาน
ฉากที่2-ริมชายหาด/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาคุยโทรศัพท์ถือดอกไม้เดินเข้ามา
โลมา: งานเลิกแล้วจะอร
-รับโลมาวางดอกไม้ลงไปที่ชายหาด
โลมา: ผมเอาดอกไม้มาวางใว้ที่ชายหาด
-รับโลมามองออกไปที่กลางทะเล
โลมา: เพื่อใว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิต และคนที่สูญหาย ที่ยังหาศพไม่เจออีกหลายร้อยคนนะจะอร
-รับมีลมทะเลพัดเข้ามาวู๊บใหญ่
-ตัดรับหน้าโลมาหยุดนิ่ง
โลมา: ว่าไงนะจ๊ะอร คิดถึงสิจ๊ะ ผมคิดถึงคุณแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ผมอยากไห้คุณเรียนจบกลับมาใวๆ คุณต้องดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะอร...ผมรักคุณนะอร (เสียใจ)
ฉากที่3ภายใน-รีสอร์ท/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนที่นอน
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ที่หัวเตียงดังขึ้น
-รับโลมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
โลมา: สวัสดีครับ
-รับโทรศัพท์ถูกปิดเครื่องใว้
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาปิดเครื่องโทรศัพท์ทิ้งใว้ก่อนนอน (สงสัย)
ฉากที่4ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาถือแก้วน้ำเดินเข้ามา
-รับเสียงโทรศัพท์ปริศนาดังขึ้นอีกครั้ง
-รับโลมามองไปรอบๆ (สงสัย)
ฉากที่5ภายนอก-ริมชายหาด/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาเดินตามเสียงโทรศัพท์ปริศนาออกมา
-รับโทรศัพท์สีน้ำเงินตกอยู่ที่ชายหาด
-รับโลมาค่อยๆหันมอง(สงสัย)
-รับโลมาค่อยๆเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมาพร้อมกดรับสาย
-แต่เป็นเสียงคลื่นแทรกดังแสบแก้วหู
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่6ภายนอก-ถนนใหญ่(กลางป่า)/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบช้าง1ตัว
-รับโลมาขับรถคุยโทรศัพท์เข้ามา
โลมา: เมื่อคืนผมเจอมันตกอยู่ที่ชายหาด
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ
โลมา: ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นของใคร บางทีมันอาจจะเป็นของคนที่เสียชีวิตไปแล้ว หรือไม่ก็เป็นของนักท่องเที่ยวที่ทำตกใว้ก็ได้ คุณอย่าคิดมากสิจ๊ะอร เอาอย่างนี้ถ้าอรไม่สบายใจ เดี๋ยวผมเอามันไปทิ้งก็ได้
-รับช้างสีดำงายาวตัวใหญ่เดินฝ่าหมอกควันเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบเหยียบเบรกหยุดรถทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุ่นมาจอดประจันหน้ากับช้างสีดำงายาวตัวใหญ่อยู่ที่กลางถนน
ฉากที่7ภายนอก-ถนนใหญ่/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถคุยโทรศัพท์เข้ามา
โลมา: ไม่มีอะไรจะอร
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ (สงสัย)
โลมา: แค่ช้างป่าข้ามถนนเท่านั้น คุณไม่ต้องเป็นห่วง
-รับฟ้าร้องเสียงดัง
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ฝนใกล้จะตกแล้ว แค่นี่ก่อนนะจ๊ะอร
ฉากที่8ภายนอก-ริมถนน(ใต้ต้นไม้ใหญ่)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับฝนตกหนัก
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมากอดเข่านั่งตัวสั่นเทาเหมือนลูกแมวตกน้ำหลบอยู่ในรถ (หวาดกลัว)
ฉากที่9ภายนอก-ถนนใหญ่(หลังฝนหยุดตก)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ2คน
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเผลอตัวค่อยๆผล็อยหลับไป
-รับโลมาขับรถข้ามเลนพุ่งตรงเข้าไปหารถสิบล้อที่ขับสวนมา
-ตัดรับหน้าคนขับรถสิบล้อตกใจ
-รับคนขับรถสิบล้อบีบแตร์
-แต่แตร์ไม่ดัง
-รับเสียงโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถดังขึ้น
-รับโลมาสดุ้งตื่น
-รับรถสิบล้อกำลังขับพุ่งตรงเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบกระชากพวงมาลัยหักหลบทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุนมาจอดขวางอยู่ที่กลางถนน
-รับโลมาค่อยๆหันมองโทรศัพท์สีน้ำเงิน (สงสัย)
-รับมีรถสิบล้ออีกคันขับพุ่งตรงเข้ามา
-รับรถโลมาถูกชนเข้าอย่างจังเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
-รับโลมาสดุ้งตื่น นั่งเหงื่อท่วมหน้าอยู่ในรถ (ตกใจ)
ฉากที่10ภายนอก-ถนนใหญ่(หลังฝนหยุดตก)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ2คน
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเผลอตัวค่อยๆผล็อยหลับไป
-รับโลมาขับรถข้ามเลนพุ่งตรงเข้าไปหารถสิบล้อที่ขับสวนมา
-ตัดรับหน้าคนขับรถสิบล้อตกใจ
-รับคนขับรถสิบล้อบีบแตร์
-แต่แตร์ไม่ดัง
-รับเสียงโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถดังขึ้น
-รับโลมาสดุ้งตื่น
-รับรถสิบล้อกำลังขับพุ่งตรงเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบกระชากพวงมาลัยหักหลับทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุนมาจอดขวางอยู่ที่กลางถนน
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาฝัน ฉากที่ 9
-รับโลมารีบขับรถถอยหลังออกไป ก่อนที่รถสิบล้ออีกคันจะขับพุ่งตรงเข้ามาชนเขาได้อย่างฉิวเฉียด
ฉากที่11ภายใน-วัด/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ1คน
-รับโลมาขับรถออกมา
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ ในหัวนึกถึงตอนที่เขาพูดกับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ: ดวงชะตาของโยมในช่วงนี่ อยู่ในช่วงที่สับสน และวุ่นวายที่สุดในชีวิต หลวงพ่อไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องนั้น และเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่หลวงพ่อบอกเพียงได้ว่า ให้โยมหมั่นทำความดีเอาใว้ให้มากๆ เพราะความดีเท่านั้น ที่จะช่วยให้โยมทั้งสองหลุดพ้นจากชะตากรรมครั้งนี้ไปได้
ฉากที่12ภายใน-ผับ/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา, กบ, พิม, ตัวประกอบประมาณ30คน
-โลมา และกบนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่หน้าบาร์
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาพูดกับหลวงพ่อ ฉากที่ 11
โลมา: กูต้องรู้ให้ได้ว่า ใครเป็นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องนั้น
กบ: ม.อยากจะรู้ไปทำไมวะไอ้โลมา กูไม่เข้าใจ
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาเกือบจะโดนรถสิบล้ออีกคันขับพุ่งเข้ามาชน ฉากที่ 9-10
โลมา: เธอช่วยชีวิตกูใว้
-ตัดรับหน้ากบสงสัย
กบ: หมายความว่ายังไงวะ เธอช่วยชีวิตม.ใว้
-รับโลมากระดกเหล้าลงคออึกใหญ่
กบ: เอ่อแล้วช่วงนี่อรไม่อยู่ เป็นยังไงบ้างวะ ม.ไม่รู้สึกเหงาบ้างเหรอวะไอ้โลมา
โลมา: ไม่เหงา
กบ: แต่กูว่าม.น่าจะลองมองหาใครมาเป็นเพื่อนใว้แก้เหงาสักคนนะโว้ยไอ้โลมา
-รับพิมเดินเข้ามา
กบ: อ้าวน้องพิมมาแล้วเหรอจ๊ะ เฮ้ยไอ้โลมานี่น้องพิมเพื่อนน้องสาวกูเอง นิสัยดี ที่สำคัญยังโสด
พิม: สวัสดีคะพี่โลมา (อายๆ)
โลมา: สวัสดีคะ
กบ: ไอ้โลมา เป็นยังไงบ้างวะ (ตื่นเต้น)
-รับโลมาก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือ
โลมา: นี่ก็ดึกมากแล้ว พรู่งนี่กูมีธุระแต่เช้า กูขอตัวกลับก่อนนะโว้ยไอ้กบ
-รับโลมารีบลุกเดินเลี่ยงออกไป
-รับกบมองตาม
กบ: อ้าวเฮ้ยไอ้โลมา เดี๋ยวก่อนสิวะ ม.จะรีบไปไหนของม.วะไอ้โลมา (ไม่พอใจ)
ฉากที่13ภายนอก-ลานจอดรถ/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, กบ
-รับโลมาเดินเข้ามา สักพักกบเดินตามเข้ามา
กบ: เฮ้ยไอ้โลมาม.เป็นอะไรของม.วะ ทำไมม.ถึงใจร้ายทำกับน้องพิมเขาอย่างนั้นวะ น้องพิมเขาไม่ดีตรงไหน หน้าที่การงานน้องเขาก็ดี แถมยังสวยอีกตั้งหาก
โลมา: ไอ้กบกูขอร้องทีหลังม.อย่าทำอย่างนี่อีก กูไม่ชอบ (ไม่พอใจ)
กบ: กูรู้ว่าม.ไม่ชอบ แต่ที่กูทำไป กูก็แค่อยากเห็นม.มีความสุขนะโว้ยไอ้โลมา
โลมา: ความสุข ม.คิดว่าทำอย่างนี่แล้วกูจะมีความสุขอย่างนั้นเหรอวะไอ้กบ (เสียใจ)
กบ: ไอ้โลมา (ไม่สบายใจ)
ฉากที่14ภายใน-ร้านซ่อมโทรศัพท์/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ1คน
-รับโลมาถือโทรศัพท์สีน้ำเงินเดินเข้ามา
โลมา: ซ่อมโทรศัพท์หน่อยครับ
เจ้าของร้าน: โทรศัพท์เป็นอะไรเหรอครับ
-รับโลมาวางโทรศัพท์สีน้ำเงินลงบนโต๊ะ
โลมา: บังเอิญเจอมันตกอยู่ที่ชายหาดนะครับ
-รับเจ้าของร้านหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมาดู
เจ้าของร้าน: สงสัยน้ำคงจะเข้า เดี๋ยวผมจะลองเช็คดูให้นะครับ
โลมา: นานไหมครับ (สงสัย)
เจ้าของร้าน: อาทิตย์หนึ่ง
โลมา: เร็วกว่านี่ไม่ได้เหรอครับ (ร้อนใจ)
เจ้าของร้าน: ไม่ได้ มันต้องเป็นไปตามคิวนะครับ
โลมา: ครับ
ฉากที่15ภายใน-ห้องโลมา(คอนโด)/ตอนกลางคืน
ต้วละคร โลมา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนที่นอน
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือของโลมาที่วางอยู่ที่หัวเตียงดังขึ้น
-รับโลมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ซ่อมโทรศัพท์เสร็จแล้ว ไหนบอกว่าเสร็จอาทิตย์หน้าไง
ฉากที่16ภายนอก-ถนนใหญ่/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ (สงสัย)
ฉากที่17ภายนอก-บ้านเดี่ยวไม้สองชั้น(กลางป่า)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเปิดประตูลงจากรถ
-รับพี่สาวดาเดินเข้ามา
พี่สาวดา: ไม่ทราบว่ามาหาใครเหรอคะ
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่18ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาวางโทรศัพท์สีน้ำเงินลงบนโต๊ะ
โลมา: บังเอิญผมเจอมันตกอยู่ที่ชายหาดนะครับ
-รับพี่สาวดาหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมา
พี่สาวดา: เป็นของดาจริงๆด้วย (เสียใจ)
โลมา: ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ (สงสัย)
-รับพี่สาวดาลุกเดินเลี่ยงมาที่หน้าต่าง
พี่สาวดา: คือว่าดาน้องสาวดิฉัน เธอหายสาบสูญไปหลังจากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิที่จังหวัดภูเก็ตเมื่อปลายปีที่แล้วนะคะ
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ผมเสียใจด้วยนะครับ
พี่สาวดา: ป่านนี่เธอคงจะเสียชีวิตไปแล้ว
โลมา: ไม่แน่นะครับ บางทีเธออาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้
-รับพี่สาวดาหันมองโลมา
โลมา: คือผมหมายความว่า การที่เรายังไม่ได้เจอตัวน้องสาวคุณ ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเสียชีวิตไปแล้วนี่ครับ
พี่สาวดา: คะ อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี ที่เราได้เจอโทรศัพท์ของเธอนะคะ
โลมา: ครับ
-รับฟ้าร้องเสียงดัง
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่19ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับฝนตกหนัก
-รับโลมากอดเข่านั่งตัวสั่นเทาเหมือนลูกแมวตกน้ำหลบอยู่ที่ใต้โต๊ะ
-รับพี่สาวดาเดินเข้ามา (สงสัย)
ฉากที่20ภายใน-ห้องรับแขก(หลังฝนหยุดตก)/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนโซฟา
-รับพี่สาวดาถือผ้าห่มเดินเข้ามา
โลมา: อรผมคิดถึงคุณ คุณอย่าทิ้งผมไปไหนอีกเลยนะอร (เสียใจ)
-รับพี่สาวดาห่มผ้าให้โลมาเบาๆ (อ่อนโยน)
ฉากที่21ภายนอก-ลานจอดรถ(ใต้คอนโด)/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
ฉากที่22ภายใน-ลิฟต์/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาเดินเข้ามา
-รับลิฟต์ค่อยๆไต่ระดับขึ้นไปทีละชั้นๆ
-รับกระจกทั้งสี่ด้านเปลี่ยนเป็นทะเล
-รับน้ำทะเลค่อยๆไหลทะลักเข้ามาในลิฟต์
-รับโลมาพยายามว่ายน้ำหาทางออก
-แต่หาทางออกไม่เจอ
-รับพี่สาวดาว่ายน้ำเข้ามา
-รับโลมาค่อยๆว่ายน้ำตามหลังพี่สาวดาออกไป
-รับพี่สาวดาค่อยๆว่ายน้ำหายไป
-รับโลมาค่อยๆหันมองไปรอบๆ
-รับเรือหาปลาลำหนึ่งนอนพลิกคว่ำจมอยู่ที่ก้นทะเล
-รับโลมาค่อยๆว่ายน้ำเข้าไปดูไกล้ๆ
-รับปลาฉลามตัวเขื่องว่ายน้ำพุ่งเข้ามา ก่อนกระชากลากตัวโลมาออกไปทันที
-รับโลมาสดุ้งตื่น นั่งเหงื่อท่ามหน้าอยู่บนโซฟา (ตกใจ)
ฉากที่23ภายนอก-หน้าบ้านพี่สาวดา/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับพี่สาวดา และโลมาเดินเข้ามา
โลมา: ขอบคุณมากนะครับ ถ้าเมื่อคืนไม่ได้คุณผมคงแย่...ผมไปก่อนนะครับ (เกรงใจ)
พี่สาวดา: คะ
-รับโลมาขับรถออกไป
-รับพี่สาวดาค่อยๆหันมองไล่ตามหลังรถโลมาออกไป (สงสัย)
ฉากที่24ภายนอก-ถนนใหญ่/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, กบ
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือของโลมาดังขึ้น พร้อมกดรับสาย
โลมา: ว่าไงวะไอ้กบ
-รับกบขับรถเข้ามา
กบ: ไอ้โลมาม.ทำอะไรอยู่วะ
โลมา: ขับรถอยู่
กบ: ม.จะไปไหนวะ
โลมา: ไปสนามบิน
กบ: ไปสนามบิน ไปทำไมวะ
โลมา: ไปรับอร
-ตัดรับหน้ากบตกใจ
กบ: ไปรับอร อรกลับมาแล้วเหรอวะ
โลมา: ใช่ อรกลับมาทำธุระประมาณสองอาทิตย์ แค่นี่ก่อนนะโว้ยไอ้กบ กูจะรีบไปรับอร (ไม่พอใจ)
TIME...
Romantic Drama (ลึกลับ)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบประมาณ20-30คน
-ที่งานรำลึกครบรอบหนึ่งปีหลังจากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิ (ที่จังหวัดภูเก็ต)
-รับโลมา(ช่างภาพหนุ่มอิสระ)เดินเข้ามา ถ่ายรูปเก็บภาพบรรยกาศภายในงาน
ฉากที่2-ริมชายหาด/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาคุยโทรศัพท์ถือดอกไม้เดินเข้ามา
โลมา: งานเลิกแล้วจะอร
-รับโลมาวางดอกไม้ลงไปที่ชายหาด
โลมา: ผมเอาดอกไม้มาวางใว้ที่ชายหาด
-รับโลมามองออกไปที่กลางทะเล
โลมา: เพื่อใว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิต และคนที่สูญหาย ที่ยังหาศพไม่เจออีกหลายร้อยคนนะจะอร
-รับมีลมทะเลพัดเข้ามาวู๊บใหญ่
-ตัดรับหน้าโลมาหยุดนิ่ง
โลมา: ว่าไงนะจ๊ะอร คิดถึงสิจ๊ะ ผมคิดถึงคุณแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ผมอยากไห้คุณเรียนจบกลับมาใวๆ คุณต้องดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะอร...ผมรักคุณนะอร (เสียใจ)
ฉากที่3ภายใน-รีสอร์ท/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนที่นอน
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ที่หัวเตียงดังขึ้น
-รับโลมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
โลมา: สวัสดีครับ
-รับโทรศัพท์ถูกปิดเครื่องใว้
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาปิดเครื่องโทรศัพท์ทิ้งใว้ก่อนนอน (สงสัย)
ฉากที่4ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาถือแก้วน้ำเดินเข้ามา
-รับเสียงโทรศัพท์ปริศนาดังขึ้นอีกครั้ง
-รับโลมามองไปรอบๆ (สงสัย)
ฉากที่5ภายนอก-ริมชายหาด/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาเดินตามเสียงโทรศัพท์ปริศนาออกมา
-รับโทรศัพท์สีน้ำเงินตกอยู่ที่ชายหาด
-รับโลมาค่อยๆหันมอง(สงสัย)
-รับโลมาค่อยๆเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมาพร้อมกดรับสาย
-แต่เป็นเสียงคลื่นแทรกดังแสบแก้วหู
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่6ภายนอก-ถนนใหญ่(กลางป่า)/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบช้าง1ตัว
-รับโลมาขับรถคุยโทรศัพท์เข้ามา
โลมา: เมื่อคืนผมเจอมันตกอยู่ที่ชายหาด
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ
โลมา: ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นของใคร บางทีมันอาจจะเป็นของคนที่เสียชีวิตไปแล้ว หรือไม่ก็เป็นของนักท่องเที่ยวที่ทำตกใว้ก็ได้ คุณอย่าคิดมากสิจ๊ะอร เอาอย่างนี้ถ้าอรไม่สบายใจ เดี๋ยวผมเอามันไปทิ้งก็ได้
-รับช้างสีดำงายาวตัวใหญ่เดินฝ่าหมอกควันเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบเหยียบเบรกหยุดรถทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุ่นมาจอดประจันหน้ากับช้างสีดำงายาวตัวใหญ่อยู่ที่กลางถนน
ฉากที่7ภายนอก-ถนนใหญ่/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถคุยโทรศัพท์เข้ามา
โลมา: ไม่มีอะไรจะอร
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ (สงสัย)
โลมา: แค่ช้างป่าข้ามถนนเท่านั้น คุณไม่ต้องเป็นห่วง
-รับฟ้าร้องเสียงดัง
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ฝนใกล้จะตกแล้ว แค่นี่ก่อนนะจ๊ะอร
ฉากที่8ภายนอก-ริมถนน(ใต้ต้นไม้ใหญ่)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา
-รับฝนตกหนัก
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมากอดเข่านั่งตัวสั่นเทาเหมือนลูกแมวตกน้ำหลบอยู่ในรถ (หวาดกลัว)
ฉากที่9ภายนอก-ถนนใหญ่(หลังฝนหยุดตก)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ2คน
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเผลอตัวค่อยๆผล็อยหลับไป
-รับโลมาขับรถข้ามเลนพุ่งตรงเข้าไปหารถสิบล้อที่ขับสวนมา
-ตัดรับหน้าคนขับรถสิบล้อตกใจ
-รับคนขับรถสิบล้อบีบแตร์
-แต่แตร์ไม่ดัง
-รับเสียงโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถดังขึ้น
-รับโลมาสดุ้งตื่น
-รับรถสิบล้อกำลังขับพุ่งตรงเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบกระชากพวงมาลัยหักหลบทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุนมาจอดขวางอยู่ที่กลางถนน
-รับโลมาค่อยๆหันมองโทรศัพท์สีน้ำเงิน (สงสัย)
-รับมีรถสิบล้ออีกคันขับพุ่งตรงเข้ามา
-รับรถโลมาถูกชนเข้าอย่างจังเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
-รับโลมาสดุ้งตื่น นั่งเหงื่อท่วมหน้าอยู่ในรถ (ตกใจ)
ฉากที่10ภายนอก-ถนนใหญ่(หลังฝนหยุดตก)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ2คน
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเผลอตัวค่อยๆผล็อยหลับไป
-รับโลมาขับรถข้ามเลนพุ่งตรงเข้าไปหารถสิบล้อที่ขับสวนมา
-ตัดรับหน้าคนขับรถสิบล้อตกใจ
-รับคนขับรถสิบล้อบีบแตร์
-แต่แตร์ไม่ดัง
-รับเสียงโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถดังขึ้น
-รับโลมาสดุ้งตื่น
-รับรถสิบล้อกำลังขับพุ่งตรงเข้ามา
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
-รับโลมารีบกระชากพวงมาลัยหักหลับทันที
-รับรถเสียหลักค่อยๆหมุนมาจอดขวางอยู่ที่กลางถนน
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาฝัน ฉากที่ 9
-รับโลมารีบขับรถถอยหลังออกไป ก่อนที่รถสิบล้ออีกคันจะขับพุ่งตรงเข้ามาชนเขาได้อย่างฉิวเฉียด
ฉากที่11ภายใน-วัด/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ1คน
-รับโลมาขับรถออกมา
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ ในหัวนึกถึงตอนที่เขาพูดกับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ: ดวงชะตาของโยมในช่วงนี่ อยู่ในช่วงที่สับสน และวุ่นวายที่สุดในชีวิต หลวงพ่อไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องนั้น และเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่หลวงพ่อบอกเพียงได้ว่า ให้โยมหมั่นทำความดีเอาใว้ให้มากๆ เพราะความดีเท่านั้น ที่จะช่วยให้โยมทั้งสองหลุดพ้นจากชะตากรรมครั้งนี้ไปได้
ฉากที่12ภายใน-ผับ/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา, กบ, พิม, ตัวประกอบประมาณ30คน
-โลมา และกบนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่หน้าบาร์
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาพูดกับหลวงพ่อ ฉากที่ 11
โลมา: กูต้องรู้ให้ได้ว่า ใครเป็นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องนั้น
กบ: ม.อยากจะรู้ไปทำไมวะไอ้โลมา กูไม่เข้าใจ
-ตัดรับหน้าโลมา นึกถึงตอนที่เขาเกือบจะโดนรถสิบล้ออีกคันขับพุ่งเข้ามาชน ฉากที่ 9-10
โลมา: เธอช่วยชีวิตกูใว้
-ตัดรับหน้ากบสงสัย
กบ: หมายความว่ายังไงวะ เธอช่วยชีวิตม.ใว้
-รับโลมากระดกเหล้าลงคออึกใหญ่
กบ: เอ่อแล้วช่วงนี่อรไม่อยู่ เป็นยังไงบ้างวะ ม.ไม่รู้สึกเหงาบ้างเหรอวะไอ้โลมา
โลมา: ไม่เหงา
กบ: แต่กูว่าม.น่าจะลองมองหาใครมาเป็นเพื่อนใว้แก้เหงาสักคนนะโว้ยไอ้โลมา
-รับพิมเดินเข้ามา
กบ: อ้าวน้องพิมมาแล้วเหรอจ๊ะ เฮ้ยไอ้โลมานี่น้องพิมเพื่อนน้องสาวกูเอง นิสัยดี ที่สำคัญยังโสด
พิม: สวัสดีคะพี่โลมา (อายๆ)
โลมา: สวัสดีคะ
กบ: ไอ้โลมา เป็นยังไงบ้างวะ (ตื่นเต้น)
-รับโลมาก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือ
โลมา: นี่ก็ดึกมากแล้ว พรู่งนี่กูมีธุระแต่เช้า กูขอตัวกลับก่อนนะโว้ยไอ้กบ
-รับโลมารีบลุกเดินเลี่ยงออกไป
-รับกบมองตาม
กบ: อ้าวเฮ้ยไอ้โลมา เดี๋ยวก่อนสิวะ ม.จะรีบไปไหนของม.วะไอ้โลมา (ไม่พอใจ)
ฉากที่13ภายนอก-ลานจอดรถ/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, กบ
-รับโลมาเดินเข้ามา สักพักกบเดินตามเข้ามา
กบ: เฮ้ยไอ้โลมาม.เป็นอะไรของม.วะ ทำไมม.ถึงใจร้ายทำกับน้องพิมเขาอย่างนั้นวะ น้องพิมเขาไม่ดีตรงไหน หน้าที่การงานน้องเขาก็ดี แถมยังสวยอีกตั้งหาก
โลมา: ไอ้กบกูขอร้องทีหลังม.อย่าทำอย่างนี่อีก กูไม่ชอบ (ไม่พอใจ)
กบ: กูรู้ว่าม.ไม่ชอบ แต่ที่กูทำไป กูก็แค่อยากเห็นม.มีความสุขนะโว้ยไอ้โลมา
โลมา: ความสุข ม.คิดว่าทำอย่างนี่แล้วกูจะมีความสุขอย่างนั้นเหรอวะไอ้กบ (เสียใจ)
กบ: ไอ้โลมา (ไม่สบายใจ)
ฉากที่14ภายใน-ร้านซ่อมโทรศัพท์/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, ตัวประกอบ1คน
-รับโลมาถือโทรศัพท์สีน้ำเงินเดินเข้ามา
โลมา: ซ่อมโทรศัพท์หน่อยครับ
เจ้าของร้าน: โทรศัพท์เป็นอะไรเหรอครับ
-รับโลมาวางโทรศัพท์สีน้ำเงินลงบนโต๊ะ
โลมา: บังเอิญเจอมันตกอยู่ที่ชายหาดนะครับ
-รับเจ้าของร้านหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมาดู
เจ้าของร้าน: สงสัยน้ำคงจะเข้า เดี๋ยวผมจะลองเช็คดูให้นะครับ
โลมา: นานไหมครับ (สงสัย)
เจ้าของร้าน: อาทิตย์หนึ่ง
โลมา: เร็วกว่านี่ไม่ได้เหรอครับ (ร้อนใจ)
เจ้าของร้าน: ไม่ได้ มันต้องเป็นไปตามคิวนะครับ
โลมา: ครับ
ฉากที่15ภายใน-ห้องโลมา(คอนโด)/ตอนกลางคืน
ต้วละคร โลมา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนที่นอน
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือของโลมาที่วางอยู่ที่หัวเตียงดังขึ้น
-รับโลมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ซ่อมโทรศัพท์เสร็จแล้ว ไหนบอกว่าเสร็จอาทิตย์หน้าไง
ฉากที่16ภายนอก-ถนนใหญ่/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาชำเลืองมองโทรศัพท์สีน้ำเงินที่วางอยู่ที่หน้ารถ (สงสัย)
ฉากที่17ภายนอก-บ้านเดี่ยวไม้สองชั้น(กลางป่า)/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับโลมาเปิดประตูลงจากรถ
-รับพี่สาวดาเดินเข้ามา
พี่สาวดา: ไม่ทราบว่ามาหาใครเหรอคะ
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่18ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาวางโทรศัพท์สีน้ำเงินลงบนโต๊ะ
โลมา: บังเอิญผมเจอมันตกอยู่ที่ชายหาดนะครับ
-รับพี่สาวดาหยิบโทรศัพท์สีน้ำเงินขึ้นมา
พี่สาวดา: เป็นของดาจริงๆด้วย (เสียใจ)
โลมา: ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ (สงสัย)
-รับพี่สาวดาลุกเดินเลี่ยงมาที่หน้าต่าง
พี่สาวดา: คือว่าดาน้องสาวดิฉัน เธอหายสาบสูญไปหลังจากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิที่จังหวัดภูเก็ตเมื่อปลายปีที่แล้วนะคะ
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
โลมา: ผมเสียใจด้วยนะครับ
พี่สาวดา: ป่านนี่เธอคงจะเสียชีวิตไปแล้ว
โลมา: ไม่แน่นะครับ บางทีเธออาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้
-รับพี่สาวดาหันมองโลมา
โลมา: คือผมหมายความว่า การที่เรายังไม่ได้เจอตัวน้องสาวคุณ ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเสียชีวิตไปแล้วนี่ครับ
พี่สาวดา: คะ อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี ที่เราได้เจอโทรศัพท์ของเธอนะคะ
โลมา: ครับ
-รับฟ้าร้องเสียงดัง
-ตัดรับหน้าโลมาตกใจ
ฉากที่19ภายใน-ห้องรับแขก/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับฝนตกหนัก
-รับโลมากอดเข่านั่งตัวสั่นเทาเหมือนลูกแมวตกน้ำหลบอยู่ที่ใต้โต๊ะ
-รับพี่สาวดาเดินเข้ามา (สงสัย)
ฉากที่20ภายใน-ห้องรับแขก(หลังฝนหยุดตก)/ตอนกลางคืน
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมานอนหลับอยู่บนโซฟา
-รับพี่สาวดาถือผ้าห่มเดินเข้ามา
โลมา: อรผมคิดถึงคุณ คุณอย่าทิ้งผมไปไหนอีกเลยนะอร (เสียใจ)
-รับพี่สาวดาห่มผ้าให้โลมาเบาๆ (อ่อนโยน)
ฉากที่21ภายนอก-ลานจอดรถ(ใต้คอนโด)/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา
-รับโลมาขับรถเข้ามา
ฉากที่22ภายใน-ลิฟต์/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับโลมาเดินเข้ามา
-รับลิฟต์ค่อยๆไต่ระดับขึ้นไปทีละชั้นๆ
-รับกระจกทั้งสี่ด้านเปลี่ยนเป็นทะเล
-รับน้ำทะเลค่อยๆไหลทะลักเข้ามาในลิฟต์
-รับโลมาพยายามว่ายน้ำหาทางออก
-แต่หาทางออกไม่เจอ
-รับพี่สาวดาว่ายน้ำเข้ามา
-รับโลมาค่อยๆว่ายน้ำตามหลังพี่สาวดาออกไป
-รับพี่สาวดาค่อยๆว่ายน้ำหายไป
-รับโลมาค่อยๆหันมองไปรอบๆ
-รับเรือหาปลาลำหนึ่งนอนพลิกคว่ำจมอยู่ที่ก้นทะเล
-รับโลมาค่อยๆว่ายน้ำเข้าไปดูไกล้ๆ
-รับปลาฉลามตัวเขื่องว่ายน้ำพุ่งเข้ามา ก่อนกระชากลากตัวโลมาออกไปทันที
-รับโลมาสดุ้งตื่น นั่งเหงื่อท่ามหน้าอยู่บนโซฟา (ตกใจ)
ฉากที่23ภายนอก-หน้าบ้านพี่สาวดา/ตอนเช้า(วันใหม่)
ตัวละคร โลมา, พี่สาวดา
-รับพี่สาวดา และโลมาเดินเข้ามา
โลมา: ขอบคุณมากนะครับ ถ้าเมื่อคืนไม่ได้คุณผมคงแย่...ผมไปก่อนนะครับ (เกรงใจ)
พี่สาวดา: คะ
-รับโลมาขับรถออกไป
-รับพี่สาวดาค่อยๆหันมองไล่ตามหลังรถโลมาออกไป (สงสัย)
ฉากที่24ภายนอก-ถนนใหญ่/เวลาต่อมา
ตัวละคร โลมา, กบ
-รับโลมาขับรถเข้ามา
-รับเสียงโทรศัพท์มือถือของโลมาดังขึ้น พร้อมกดรับสาย
โลมา: ว่าไงวะไอ้กบ
-รับกบขับรถเข้ามา
กบ: ไอ้โลมาม.ทำอะไรอยู่วะ
โลมา: ขับรถอยู่
กบ: ม.จะไปไหนวะ
โลมา: ไปสนามบิน
กบ: ไปสนามบิน ไปทำไมวะ
โลมา: ไปรับอร
-ตัดรับหน้ากบตกใจ
กบ: ไปรับอร อรกลับมาแล้วเหรอวะ
โลมา: ใช่ อรกลับมาทำธุระประมาณสองอาทิตย์ แค่นี่ก่อนนะโว้ยไอ้กบ กูจะรีบไปรับอร (ไม่พอใจ)