เป้นหนังเเนว ให้กำลังใจดราม่านิดๆ โดยที่พระเอกจะเป้นเหมือนกับมนุษย์เงินเดือน ใช้ชีวิตไปวันๆ เเล้วมาวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์เปลี่ยน(จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร) พระเอกเบื่อชีวิตมาก จึงตัดสินใจไปอยู่เกาะร้างเเห่งหนึ่ง(เกาะร้างอยู่ใกล้ๆกับเมืองเเค่มีเเม่น้ำคั่น) ใช้ชีวิตเเบบจับปลากิน ล่านกกิน ใช้ชีวิตในป่า
เเล้วนางเอกเป้นคนที่มีปัญหาชีวิต เก้บตัวเงียบอยู่เเต่ในห้องหอพักโดยที่ทางหน้าต่างข้างนอกนั้นเป้นเกาะร้างที่มีพระเอกอาศัยอยู่(เเต่นางเอหไม่รุ) เเต่จะมีเเค่วันเดียวในหนึ่งเดือนที่นางเอกจะออกมาถ่ายรูปทางหน้าต่างโดยใช้กล้องซูมวันนั้นคือวันซ้อมภัยพิบัติ ซึ่งถนน เเละทางเดินจะไม่มีคนเลยสักคน เเล้ววันนึง นางเอกกำลังถ่ายภาพเเล้วไปเจอพระเอก นางเอกจึงตกในมากคิดว่าพระเอกเป้นมนุษย์ต่างดาว ก็เลยพยายามติดต่อ โดยเอาพระดาษเขียนใส่ขวดเเล้วหาวิธิส่งให้พระเอก เมื้อพระเอกได้รับจดหมาย เขาก็จะตอบกลับมาดดยการเขียนบนหาดทรายที่เกาะ เเล้วทั้งคู่ก็คุยกันมา ตลอด
ป.ล.ผมจำได้ว่าฉากสุดท้าย นางเอกเจอพระเอกบนรถบัสในสภาพที่หนวดยาว ผมยาวไปหมด เลเ้วทั้งคู่ก้หัวเราะด้วยกันบนรถัส (ที่พิมพ์มาทั้งหมด มันคือภาพยนต์ที่ผมชอบมากเเต่ไม่รู้จักชื่อ)