ขอสักกระทู้เถอะนะคะ นานมากแล้วที่ดูละครแล้วรู้สึกแบบนี้

มันเหมือนเราไม่ได้ดูละคร แต่กำลังนั่งอ่านนิยายอยู่
วดี กับเขมชาติ คือตัวละคร ที่หลุดออกมาจากหนังสือจริงๆ

ดูไปก็ปวดใจไป สงสารวดีมาก ถึงแม้จะรู้ว่าวดีก็ผิดที่ปากหนัก
เรื่องนี้ขอชมพี่แอนเลยค่ะ แสดงเป๊ะทุกซีน เก็บรายละเอียดตัวละครดีมาก
ทั้งจังหวะนั่ง เดิน พูด วิธีการแสดงสีหน้าแววตา

มีคนบอกว่าคล้ายนาริน ส่วนตัวเราว่าไม่เหมือนนะ เพราะนาริน ในความรู้สึกเราเป็นผู้หญิงที่อวดดีในตัว
แต่วดีในแบบฉบับของแอนทองประสม นั้น คือผู้หญิง 'ดีๆ' คนนึง ที่ใครได้เป็นคู่ครอง คนนั้นคือโชคดี
ยกนิ้วให้จริงๆ กับพี่แอนเรื่องนี้

ส่วนพี่ติ๊กไม่ต้องพูดถึงคนนี้คิดถึงมาก ดีใจที่พี่เขากับมารับเล่นละคร
วันแรกที่ดูพี่เขาเล่นละครมีเสน่ห์ยังไง วันนี้ก็ไม่ต่างกัน
ขอบคุณมากนะคะ พี่ยังเป็นพระเอกในดวงใจของหนูตลอดไป





ขอบคุณทีมงานค่ายละครไท ขอบคุณป้าแจ๋ว ขอบคุณพี่ดา ที่เคารพบทประพันธ์ สร้างผลงานดีๆออกมา
ขอบคุณจริงๆค่ะ

ปล.จะรอวันที่วดีเอาคืนคุณเขมนะคะ T___T