สวัสดีครับเพื่อนๆ ถ้ายังจำกันได้ ผม “นายพล” คนเดินทาง เพิ่งกลับมาจากตลาดน้ำขวัญเรียม และได้สัญญาไว้ว่าจะนำเรื่องราวของอาหารในตลาดแห่งนี้มาแบ่งปันกัน ผมต้องขอบอกก่อนเลยครับว่าของกินที่นี่มีหลายร้านมากๆ ถ้าจะให้ผมพาชิมทุกร้านก็อาจจะถึงขั้นกลับบ้านไม่ได้กันเลยทีเดียว เกริ่นมาเยอะแล้ว เดี๋ยวเราไปเดินตลาดหาของอร่อยๆ รองท้องในช่วงเช้าๆ แบบนี้กันดีกว่าครับ
อันนี้คือวิดีโอจากฝีมือของ CANON LEGRIA MINI ตัวเดิมครับ แต่ไม่ต้องตกใจไปที่อาจจะมีเสียงซ่ามากไปหน่อย เพราะเสียงพวกนี้จะมาจากพัดลมไอน้ำที่ติดอยู่เกือบทุกจุดเพื่อระบายความร้อนในตลาดนั่นเอง


ในตลาดน้ำขวัญเรียมแห่งนี้ ถ้าให้ผมสรุปเป็นตลาดของกินใหญ่ๆ ผมขอแบ่งให้เป็น 2 ส่วนครับ ส่วนหนึ่งคือตลาดฝั่งวัดบำเพ็ญเหนือ และอีกส่วนก็คือฝั่งตลาดวัดบำเพ็งใต้ แต่ทีนี้ผมขอไม่เรียงลำดับว่าร้านไหนอยู่ส่วนไหนนะครับ เพราะจริงๆ แล้วผมก็จำไม่ค่อยได้ เน้นกินและก็ถ่ายรูปมากกว่า



เริ่มด้วยสตอเบอร์รี่สีแดงหวานสด ของโปรดของผมครับ ราคาก็ไม่แพง ตกอยู่ที่แพ็คละ 50 บาทเท่านั้น ตามมาด้วยขนมตาลหวานหอมที่ใครๆ ต่างก็รอคิวซื้อ ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน รวมถึงลอดช่องวัดเจษเขาก็มา ได้ข่าวว่าอร่อยมากๆ แต่บังเอิญผมไม่ค่อยชอบทานเท่าไหร่ เมนูนี้ก็เลยต้องขอโบกมือลาครับ และอาหารอีกอย่างที่เหมาะกับคนทุกยุคทุกสมัย แคบหมูน้ำพริกอ่องนั่นเอง ไม่ต้องไปถึงเมืองเหนือ ก็อร่อยได้ครับ



งานนี้ขนมเบื้องก็มา ข้ามเหนียวมูลหลากสีก็ไม่ยอมน้อยหน้า และสำหรับใครที่ชอบอาหารอีสานก็คงจะต้องปลื้มกับร้านไส้กรอกอีสาน และแหนมหน้าตาน่าทานแบบนี้ครับ



แวะทานไอติมโบราณ แล้วต่อด้วยทอดมันร้อนๆ สักชุดมั้ยครับ



กุ้ยช่ายน่าทาน กับเครื่องใส่ขนมเบื้องสวยๆ อีกสักรูปครับ



ฉายเดี่ยวกับปลาหมึกปิ้งที่เหมาะกับตลาดย้อนยุคแบบนี้มากๆ ครับ



อันนี้ผมขอแนะนำทีเด็ด เพราะผมเพิ่งเคยเห็นเป็นที่แรกเหมือนกันกับ “โรตียักษ์” ครับ อันละ 30 บาท แต่ผมไม่กล้าซื้อหรอกนะ เพราะกลัวจะทานอย่างอื่นไม่ลง เลยขอเปลี่ยนเป็นแบบธรรมดาแทนครับ ส่วนรูปที่สองก็คือบาร์บีคิวน้ำลายไหล (ที่บอกว่าน้ำลายไหลนั่นก็คือผมเอง ก็มันน่าทานจริงๆ นะครับ)



ของบางอย่างที่คิดว่าหาทานยาก ที่นี่เค้าก็รวบรวมไว้ให้เกือบหมดครับ



บางร้านก็ขายดี มีจุดดึงดูด ขายกันจนแทบจะนับเงินไม่หวาดไม่ไหวแน่นอน เพราะเกือบจะมองไม่เห็นว่าขายอะไร



ถ้าซื้ออาหารได้แล้ว อยากจะมานั่งทานริมคลองก็ดี หรือจะลองเปลี่ยนบรรยากาศ ไปทานของหวานในเรือก็ยังได้



ร้านที่ผมชอบอีกร้านก็คือร้านนี้ ร้านกาแฟที่ตกแต่งในบรรยากาศเก่าๆ และข้างๆ ร้านก็ยังขายของเล่นด้วย เสียดายที่ยังไม่มีลูกๆ ไม่อย่างนั้นผมก็คงต้องเสียเงินซื้อกลับไปฝากแน่ๆ



โดยรวมแล้ว ผมชอบความใหม่แต่คลาสสิคของร้านอาหารที่นี่ เพราะทุกร้านก็มีจุดที่น่าสนใจแตกต่างกันไป รวมถึงอัธยาศัยใจคอที่ดีของแม่ค้าพ่อค้าด้วย ทำให้ผมเผลอใช้เงินกับทริปนี้ไปเยอะพอสมควร



ถ้าหากใครมีโอกาสได้แวะผ่านไปผ่านมา ก็อย่าลืมไปตามหาร้านที่ผมแนะนำด้วยนะครับ รับรองว่าไม่ผิดหวังจริงๆ

และนี่ก็คือของกินทั้งหมดของผมสำหรับภารกิจวันนี้ครับ




ส่วนอันนี้ก็คือรูปเต็มๆ ถ้ากินไม่หมดก็ค่อยแบกกลับบ้าน



อย่าลืมนะครับ ถ้ามีโอกาสก็ผ่านมาอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้าที่นี่กันได้ ผมหวังว่าทุกคนน่าจะได้รับความอร่อยอย่างเต็มอิ่มกับรีวิวครั้งนี้แล้ว ไว้ถ้ามีโอกาสคราวหน้า ผมจะมาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ แบบนี้ใหม่อีกครั้งหนึ่งนะครับ
และสำหรับคนที่ถามมาว่ากล้อง CANON  LEGRIA MINI ตัวนี้ที่ผมใช้ถ่ายในรีวิวตัววิดีโอนั้นซื้อที่ไหน และใช้งานยังไง ตอบเลยว่าซื้อที่ www.canon.co.th ครับ ลองคลิกเข้าไปดูกันได้ และที่นี่ก็น่าจะมีคำตอบที่ทุกคนอยากรู้ครบแน่นอน เนื่องจากบางครั้งผมก็อาจจะไม่ทราบข้อมูลเชิงลึกเท่าที่ควร รู้แค่ว่ามันใช้ง่ายเท่านั้นเอง (พวกโหมดเชื่อมต่อ WiFi ผมยังไม่เคยลองเลยครับ) ดังนั้น ถ้าอยากทราบข้อมูลเพิ่มเติม ลองค้นหาอย่างละเอียดที่เว็บไซต์เลยน่าจะเหมาะที่สุดครับ

สุดท้าย ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรับชมรีวิวของผมตั้งแต่ต้นนะครับ
“อาหารอร่อย คือกำไรของชีวิต
แต่ชีวิต ยังมีอะไรให้เราค้นหาอีกมากมาย”

แล้วเจอกันในโอกาสหน้าครับ
นายพล