วันนี้ได้อ่านข่าวเกี่ยวกับการทำบัตรประชาชนลิงบนเขาสามมุกทำให้หวนคิดถึงสมัยเด็กๆ ที่เคยไปเที่ยวบางแสนกับครอบครัวทุกครั้งที่ไปเล่นน้ำกันเสร็จแล้ว พ่อกับแม่ก็จะพาไปเขาสามมุกเพื่อที่จะไปดูวิวและดูเจ้าลิง แรกๆ ไปไม่ค่อยเจออะไรมาก ดูๆ ไปแล้วลิงพวกนี้ก็น่ารักดีนะ แต่มาวันหนึ่งกลับมาเจอกับครอบครัว วันนี้ก็ดำเนินเป็นปกติจน วันนี้มีสิ่งแปลกใหม่คืออาหารพวกเราซื้อทุเรียนกลับบ้านกัน น้องสาวเรานั่งอยู่ท้ายกระบะ เรานั่งถัดออกมา ขณะที่รถกับรังจอดเรา มีแขกไม่ได้รับเชิญตัวน้อยน่ารักเจ้าลิงขนปุยนั้นเอง กระโดดลงมาที่รถ พวกเราอึ้งตกใจ แต่ไม่ได้ร้องอะไรมากมายจนกระทั่งมันกระชากหัวน้องสาวเราอยากแรง และตะปบถูงทุเรียนหมอนทองเนื้อนุ่มปานกลางกลิ่นหอมรสหวานกรอบของเราไปต่อหน้าต่อตา หันกลับมามองน้องด้วยความตกใจ เจ้าลิงน้อยน่ารักตอนแรกนั้นกลายเป็นเจ้าลิงน่าตีขึ้นมาทันที เพราะมันทิ้งรอยแผลไวบนหน้าผากน้องเรา แต่กลับเป็นเรื่องฮาของผู้ใหญ่ในรถ อ่ะคิดว่านี้คือพวกเราเข็ดกันแล้วใช่ไหม ตอบเลยว่าไม่ 555 ยังมีครั้งต่อมาคราวนี้ไม่ใช่ของกินอย่างที่เคย เพราะรู้แล้วนี้ว่าถ้าเอาไว้ข้างหลังมีหวังโดนแน่นอน คราวนี้เลยแพคกันดิบดี เอาไปไว้ในรถแคป อ่าดูปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ ฮ่าๆ แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดค่ะ คือพวกเด็กๆ อย่างเราๆ ก็อยากให้อาหารลิงก็ซื้อไปให้น้องลิงตัวหนึ่ง น้องสาวเราคนเดิม ก็ไม่เข็ดค่า เดินดุมๆ เอากล้วยไปให้น้องลิงผู้น่ารัก มันกลับไม่สนใจกล้วยค่าาาา มันสนใจแว่นตากันแดดที่อยู่บนหัว สายตาเพ่งเล็งหาพิกัด แต่ยังคะ ยังไม่ทันจะหันหลังไปไกลมันก็ดึงแว่นตาจากหัวน้องไป หลายคนคงสงสัย คือน้องเราโยนกลัวให้แต่ลิงไม่สนน้องเราก็ก้มลงไปเก็บกล้วย ลิงอยู่ตรงแท่นปูนที่เอาไว้กั้นระหว่างเขากับถนน เท่านั้นแหละสังเวยแว่นไปหนึ่งอันนางเข็ดจ้า หลังจากนั้นก็ไม่ยุ่งกับมันอีกเลย และไม่ได้กลับไปที่นั่นนานแหละ

แต่พูดถึงตามเนื้อข่าวนี้ที่ว่า....



อันนี้เห็นด้วยนะคะ ถ้ามันช่วยให้น้องลิงมันไม่กวนชาวบ้านจะได้มีกินเยอะๆ เพราะนักท่องเที่ยวจะได้ไม่หวาดกลัว และกลับไปเที่ยวอีกครั้ง รวมถึงคนที่กลัวอย่างเราด้วย

ขอบคุณข้อมูลจาก เพจ BBTV Channel 7