คุณครูในดวงใจของผม....
พอดีช่วงนี้กำลังติด gto ภาคใหม่ล่าสุด กำลังฉายที่ยี่ปุ่นอยู่(ภาคนี้ทำดีมาก โอนิสึกะอารมเหมือนในกาตูนมาก ตอนซึ้งก็ซึ้งได้ใจ)
พอดูไปพอดูไปก็เลยมานึกถึงคุณครูในดวงใจที่ผมประทับใจที่สุด
ก่อนอื่นต้องย้อนไป20ปีที่แล้ว(ตอนนั้นประมาณ15ขวบได้มั้ง )
ตอนนั้นผมเรียน ม.ปลายที่ รร สาธิตแห่งหนึ่งแถวอโศก(ไม่อยากบอกชื่อ เด๋วคนรู้หมด
)
ครูที่ผมพูดถึงนี้ท่านสอนวิทยาศาสตร์ ชื่อ อ.ดิเรกฤทธิ์
ท่านเป็นครูที่ตั้งใจสอน แต่ด้วยรายได้น้อย ตอนเย็นจึงต้องสอนพิเศษเสริมด้วย
แต่สิ่งที่ผมประทับใจท่านก็คือความซื่อตรงและจิตวิญญาณความเป็นครู เมื่อผมได้พบว่าชีทจากกลุ่มเรียนพิเศษช่วยผมได้มาก ผมจึงไปสมัครกับแก และได้ทราบความจริงว่า.....
ชีทที่แจกในกลุ่มเรียนพิเศษนั้นแทบจะเป็นข้อสอบตรงๆเลย นั่นไม่เท่าไร แต่ที่ประทับใจกว่าก็คือ พอมาดูสิ่งที่แกสอนในห้องนั้น แทบไม่มีออกข้อสอบเลย สรุปคือ ถ้าไม่เสียตังซื้อข้อสอบทางอ้อมกับกลุ่มเรียนพิเศษก็ไปเสี่ยงเอาเอง
แต่นั่นยังไม่เท่าไร เพราะสิ่งที่ตราตรึงใจผมมาตลอดจนบัดนี้ เกิดขึ้นในวันพบผู้ปกครอง ซึ่งพอกลับมาบ้าน ผมโดนพ่อกับแม่ด่า ว่าไม่ตั้งใจเรียนจนครูฟ้องมา
ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้เครียดไรมากเพราะก็เรียนๆเล่นๆมาตลอดจริงๆ เลยถามไปว่าใครฟ้อง แล้วฟ้องว่าอะไร
แม่เลยบอกว่า อ.ดิเรกฤทธิ์ บอกมาว่าพอหลังพักกลางวันกินข้าวมาอิ่มๆแล้วผมไปหลับในคลาสแกประจำเลย
ณ.จุดนั้นผมกำหมัดด้วยความซาบซึ้ง น้ำตาคลอเบ้ากับกับสิ่งที่อ.มอบให้ พร้อมกับเดินไปหยิบตารางสอนมายื่นให้แม่ดูแล้วบอกแม่ว่า
"แม่ฮะ อย่างแรกนะ กี้นอนกลางวันไม่ได้(ตอนนั้น) เพราะมันสว่ง นอนไม่หลีบ แต่ที่สำคัญก็คือ แม่ดูนี่..... class ของมันไม่มีคลาสไหนเลยที่อยู่หลังเที่ยง แล้วกี้จะกินข้าวเที่ยงอิ่มๆแล้วไปหลับในคลาสมันได้ยัไงฮะแม่"
ว่าแล้วก็คิดถึงแกจริงๆ ครูผู้มีจิตวิญญาณความเป็นครูเต็มเปี่ยมจริงๆ ตอนนี้ไม่รู้ไปตายโหงตายห่าที่ไหนแล้ว....
คุณครูในดวงใจของผม....
พอดีช่วงนี้กำลังติด gto ภาคใหม่ล่าสุด กำลังฉายที่ยี่ปุ่นอยู่(ภาคนี้ทำดีมาก โอนิสึกะอารมเหมือนในกาตูนมาก ตอนซึ้งก็ซึ้งได้ใจ)
พอดูไปพอดูไปก็เลยมานึกถึงคุณครูในดวงใจที่ผมประทับใจที่สุด
ก่อนอื่นต้องย้อนไป20ปีที่แล้ว(ตอนนั้นประมาณ15ขวบได้มั้ง )
ตอนนั้นผมเรียน ม.ปลายที่ รร สาธิตแห่งหนึ่งแถวอโศก(ไม่อยากบอกชื่อ เด๋วคนรู้หมด
ครูที่ผมพูดถึงนี้ท่านสอนวิทยาศาสตร์ ชื่อ อ.ดิเรกฤทธิ์
ท่านเป็นครูที่ตั้งใจสอน แต่ด้วยรายได้น้อย ตอนเย็นจึงต้องสอนพิเศษเสริมด้วย
แต่สิ่งที่ผมประทับใจท่านก็คือความซื่อตรงและจิตวิญญาณความเป็นครู เมื่อผมได้พบว่าชีทจากกลุ่มเรียนพิเศษช่วยผมได้มาก ผมจึงไปสมัครกับแก และได้ทราบความจริงว่า.....
ชีทที่แจกในกลุ่มเรียนพิเศษนั้นแทบจะเป็นข้อสอบตรงๆเลย นั่นไม่เท่าไร แต่ที่ประทับใจกว่าก็คือ พอมาดูสิ่งที่แกสอนในห้องนั้น แทบไม่มีออกข้อสอบเลย สรุปคือ ถ้าไม่เสียตังซื้อข้อสอบทางอ้อมกับกลุ่มเรียนพิเศษก็ไปเสี่ยงเอาเอง
แต่นั่นยังไม่เท่าไร เพราะสิ่งที่ตราตรึงใจผมมาตลอดจนบัดนี้ เกิดขึ้นในวันพบผู้ปกครอง ซึ่งพอกลับมาบ้าน ผมโดนพ่อกับแม่ด่า ว่าไม่ตั้งใจเรียนจนครูฟ้องมา
ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้เครียดไรมากเพราะก็เรียนๆเล่นๆมาตลอดจริงๆ เลยถามไปว่าใครฟ้อง แล้วฟ้องว่าอะไร
แม่เลยบอกว่า อ.ดิเรกฤทธิ์ บอกมาว่าพอหลังพักกลางวันกินข้าวมาอิ่มๆแล้วผมไปหลับในคลาสแกประจำเลย
ณ.จุดนั้นผมกำหมัดด้วยความซาบซึ้ง น้ำตาคลอเบ้ากับกับสิ่งที่อ.มอบให้ พร้อมกับเดินไปหยิบตารางสอนมายื่นให้แม่ดูแล้วบอกแม่ว่า
"แม่ฮะ อย่างแรกนะ กี้นอนกลางวันไม่ได้(ตอนนั้น) เพราะมันสว่ง นอนไม่หลีบ แต่ที่สำคัญก็คือ แม่ดูนี่..... class ของมันไม่มีคลาสไหนเลยที่อยู่หลังเที่ยง แล้วกี้จะกินข้าวเที่ยงอิ่มๆแล้วไปหลับในคลาสมันได้ยัไงฮะแม่"
ว่าแล้วก็คิดถึงแกจริงๆ ครูผู้มีจิตวิญญาณความเป็นครูเต็มเปี่ยมจริงๆ ตอนนี้ไม่รู้ไปตายโหงตายห่าที่ไหนแล้ว....