คนตอบเป็นคนแก่ที่แม้ไม่โสดก็เหมือนโสดคือเป็นหม้ายสามีเสียชีวิต  ขอเล่าวิธีจัดการชีวิตของตนเองแทนคำตอบละกัน

ชอบอยู่ลำพังมาก มีความสุขที่สุด เพราะว่านิสัยไม่ดีจุกจิกถี่ถ้วน (แค่เรื่องแยกชนิดผ้าเช็ดสิ่งต่างๆในบ้าน ใครทนข้าพเจ้าได้เก่งแล้ว ยังไม่รวมเรื่องบ้าๆบอๆอื่นๆ อีกพะเรอเกวียน) อยู่ใกล้คนอื่นทั้งรำคาญเขาและเขารำคาญเรา  จึงเตรียมการตัวเอง จะได้ไม่ต้องรบกวนใคร (แต่มีญาติพี่น้องนะคะ)


เรื่องสุขภาพกาย เลือกอาหารที่มีประโยชน์กับวัยตัวเองมากกว่าอาหารอร่อยเลิศ เคยสุดโต่งทานมังสวิรัติอยู่หลายปี แต่กลับมาทานเนื้อสัตว์ที่ย่อยไม่ยากแทน เพราะยอมรับแล้วว่ามนุษย์เป็นสัตว์ที่ต้องกินทั้งพืชและสัตว์ กับทั้งความที่ชอบเที่ยว เวลาไปต่างถิ่นจะรู้สึกว่าอาหารแต่ละมื้อกลายเป็นภาระ ซึ่งเป็นเรื่องไม่ถูกต้องแล้วละ และออกกำลังกายสม่ำเสมอด้วยการว่ายน้ำ (ง่ายดี ได้บริหารทุกส่วน เล่นหนักได้เบาได้ และไม่กระแทกข้อต่อ)

สุขภาพจิต ไปวัดฟังธรรมทุกวันหยุด อันนี้ช่วยทบทวนชีวิตตัวเองดีนะ
มีงานอดิเรกถ่ายรูป และท่องเที่ยว  งานอดิเรกนี้เปลี่ยนไปนะ ก่อนเคยชอบแต่งบ้านทำสวน เดี๋ยวนี้ทำไม่ไหวแล้วค่ะ ใครที่ฝันหวานว่าแก่แล้วจะไปทำสวน ถ้าไม่ใช่ชาวสวนแต่อ้อนแต่ออก ทำไม่ไหวหรอกค่ะเรี่ยวแรงถดถอย
แล้วก็ทำทานให้วัด ให้เด็กนักเรียน สงเคราะห์ญาติที่เขามีน้อยกว่าเราบ้างตามโอกาส มันก็สุขใจดีที่สตางค์เรามีประโยชน์กับคนอื่น ผ่องใสปลื้มไปวันสองวันเพิ่มความสุข
สวดมนต์ทำสมาธินี่พอกล้อมแกล้มไม่เก่ง ทำแล้วก็ใจเย็น อ่อนโยนลง กับความจำดีขี้นไม่หลงลืมบ่อย (ก่อนนั้นถือกระดาษทิชชูจะไปทิ้งขยะ เสียงกระดิ่งหน้าบ้านดังลืมแล้วว่าจะทำอะไร กำลังพูดอยู่โดนขัดประโยคลืมหัวข้อที่จะพูด ประมาณนั้น)

ซื้อประกันสุขภาพไว้หลายฉบับ ทำกับ AIA  เมืองไทยประกันภัย อยุธยาอัลลิแอนซ์  และscb นิวยอร์คไลฟ์ เวลาเจ็บป่วยมีคนช่วยจ่าย
กับซื้อประกันสะสมทรัพย์อีกบ้างเผื่อทิ้งไว้ให้คนข้างหลัง

เรื่องการเงิน ตอนนี้ยังทำงานอยู่ เป็นธุรกิจที่ท่าทางลูกจะไม่มาสานต่อ ก็ทำให้ธุรกิจมีขนาดและลักษณะที่ไม่ต้องพึ่งพาผู้อื่นและมั่นคงทางการเงินด้วยการ เพิ่มทุนปีละนิดหน่อยทุกปี ประมาณว่าถ้าตายพรุ่งนี้ คนข้างหลังอยากเลิกกิจการ จะมีเงินจ่ายเจ้าหนี้การค้า ชดเชยลูกน้อง แล้วเหลือติดกระเป๋าอีกประมาณหนึ่งได้

เงินเดือนของตัวเองนอกจากออมเป็นเงินสดในธนาคารแล้ว ก็ยังลงทุนแบบเสี่ยงน้อยที่สุดด้วยการซื้อสลากออมสิน และพันธบัตรรัฐบาล ค่อยๆซื้อมาตั้งแต่สาวๆแล้วค่ะ ถ้าหากว่าไม่มีรายได้จากทางอื่นเลย เงินรางวัลสลากซึ่งถูกทุกเดือนแน่นอนเพราะซื้อครบเลขหมาย ก็จะสามารถใช้เป็นเงินยังชีพ (รวมเที่ยวด้วยแน่ะ) โดยไม่ต้องแตะเงินต้นได้

คนส่วนมากคิดเรื่องสะสมไว้ใช้ยามชรา คนตอบคิดเรื่องลดภาระยามชราด้วยค่ะ อะไรที่ไม่จำเป็นและอาจเป็นภาระกับคนข้างหลังจะขาย จำหน่ายจ่ายแจกหรือเปลี่ยนสภาพหมดเลยค่ะ เช่นขายบ้านซื้อคอนโด ลดภาระการดูแลบ้านไปเยอะเลยค่ะ ปลอดภัยดีด้วย  เสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้า เห็นแล้วเสียดายตังค์เหลือเกินซื้อทำไมมากมายฟขนาดนี้หนอ แจกจ่ายญาติหมดแล้ว เหลือเท่าที่ใช้ เครื่องประดับปะวะหล่ำกำไลสายสร้อยตุ้มหูพวงห้อยดอกไม้หอม (กลอนพาไป) เอาไปแลกร้านเจ้าประจำเป็นทองแท่งฝากไว้ที่ตู้แบ้งค์ เผื่อเป็นมรดกให้ลูก

เป็นคนโสดสิ่งที่ควรทำสำหรับตัวเองก็มีแค่นี้เองค่ะ ดูแลเรื่องสุขภาพกาย จิต และทรัพย์ ให้เหมาะสม  
ส่วนที่ต้องเกี่ยวข้องกับคนอื่น ก็เขียนพินัยกรรมไว้หมดแล้ว
เหลือร่างกายที่ทิ้งไว้นี่แหละที่ต้องพึ่งคนอื่น เคยทำเรื่องบริจาคกับรพ.ใกล้บ้านเขาตอบจม.กลับมาว่า มีผู้ให้บริจาคเยอะมากเกินกว่าเขาจะรับไหว  นอกจากอึ้งแล้วก็ได้ความรู้ว่า มีคนคิดจะฝากผีไว้กับรพ.เยอะเหมือนกันแฮะ  ดังนั้น ก็เลยเขียนไว้ในพินัยกรรมให้คนข้างหลังช่วยทำศพให้หน่อยนะ ไม่ต้องเอิกเกริกหรอกเอาแต่เพียงตามศาสนาเผาซะไม่ต้องเก็บเถ้ากระดูกให้เป็นภาระใครก็พอใจ  

สรุป เตรียมสุขภาพกาย จิต ทรัพย์ ให้พร้อม จะเป็นผู้สูงอายุโสดที่มีความสุขมากค่ะ

คนเราอายุเฉลี่ย 75-80 ปี
ถ้าเราเกษียณตอน 60
ต้องใช้เงินเก็บ 15-20 ปี
สมมติใช้เดือนละ 20000 บาทต่อเดือน (ไม่เยอะนะครับสำหรับอนาคตอีก 20-30 ปี ข้างหน้า)
เราควรจะมีเงินเก็บ 3,600,000 - 4,800,000 บาท
ถ้าบ้านมีแล้วก็ไม่ลำบากนัก
เรื่องยารักษาโรค พึงรักษาสุขภาพให้ดีตั้งแต่ตอนนี้ อะไรที่เสี่ยงมะเร็งก็ควรเลี่ยง
ออกกำลังกายสม่ำเสมอ เรียกว่าสร้างสุขลักษณะนิสัยของเราให้ดี

ส่วนเรื่องเพื่อน ครอบครัว อย่าไปคิดมากครับ แต่ละช่วงของชีวิตมันจะจัดการของมันเอง

ตอนนี้ยุให้เพื่อนรุ่นพี่ที่มีที่ทางแถวปากช่อง ให้เค้าทำเป็นnursing home
แล้วเราจะไปซื้อเก็บไว้
บอกเค้าล่วงหน้าแล้วว่า
1.จะให้หัก คชจ ต่างๆ ผ่านแบงก์
2.ขอห้องใกล้ๆ ส่วนกลาง
3. 1ห้อง ขออยู่ได้4คน
4.เมื่อตายแล้า เอาบ้านหรือห้องเราไปรีโนเวท ขายใหม่ได้ ไม่หวง (คล้ายกับ สวางคนิวาส)
3.ให้ขุดหลุมไว้สัก1×2×5เมตร เราจะเตรียมปูหญ้าไว้
พอตอนเงินหมด หรือเราเกินเยียวยา
ฝากให้ช่วยเอาลงหลุมหน่อย
เค้าบอกว่า ชั้นน่าจะตายก่อนเธอ เราบอกก็พี่มีลูกหลานทำกิจการต่อได้
ธุรกิจแบบนี้ อนาคตเฟื่องแน่ๆ ให้รีบทำก่อน
เค้าบอกอีกว่า ชั้นไม่เอาแกลงหลุมหรอก เราบอกไม่เป็นไ รเดี๋ยวกระดื๊บไปเอง

ดิฉันอายุหกสิบกว่าๆ อ่านคำตอบที่ 55แล้ว  ถูกใจมาก  
เห็นด้วยแทบทั้งหมด
เพื่อนที่เรียนด้วยกันในช่วงอายุ  18-22ปี   ครึ่งหนึ่งยังโสดจนวันนี้
เขาสุขสบายดีกันทั้งนั้น  จนไม่แน่ใจว่า
ที่เรามีคู่มาตลอดสามสิบกว่าปี  จะดีกว่ามากมายอะไรเลย

ดิฉันเห็นด้วยกับส่วนสำคัญหลายเรื่อง ได้แก่
1.  "เงิน"  ต้องมีเงินใช้จ่าย  ไม่ต้องขอคนอื่นตอนแก่เฒ่า
     ต้องมีไว้สำหรับตัวเอง  และมีไว้แจกลูกหลานบ้างเวลาเขามาหา
     แต่ไม่ใช่ว่าหาเก็บอย่างเดียว  อ้างว่าไว้ใชยามแก่  ตอนหาได้ ก็ต้องใช้และเก็บ
     รอให้แก่เฒ่า  เที่ยวก็ไม่ได้  กินก็ไม่อร่อย เลยไม่ถึงเวลาใช้เงินสักที
2.  " สุขภาพ"พยายามมีสุขภาพดี  ไม่เป็นภาระแก่ตนเองและคนอื่นมากมาย
     คนที่ไม่มีโรคประจำตัวจะได้เปรียบ  แต่ความรู้ในปัจจุบันช่วยได้มาก

3.  "เรื่องจิตใจ" ทำใจให้มีเมตตา  อย่าเป็นภาระหรือเรียกร้อง อย่าคาดหวัง  ช่วยตนเองได้ควรทำอย่างยิ่ง
     เช่นอย่าเรียกร้องว่าลูกต้องละทิ้งงานมาเฝ้าเป็นเพื่อนเรา เป็นต้น
     อย่าเรียกร้องให้สะใภ้  ต้องมาทำงานเป็นคนรับใช้ให้เรา  อย่าเรียกร้องว่าถ้าเขาจะทำอะไร  ต้องมาขออนุญาตจากเรา
     ไม่มีคนทำเช่นนี้ให้มานานแล้ว   อยากมีคนรับใช้  เอาเงินเก็บออกมาจ้างได้เลย  
      เพราะคนอื่นก็มีภาระและอายุเพิ่มขึ้นเหมือนกัน
4.  อย่าห่วงเรื่องหลังตาย  ตอนนั้นเราไม่รับรู้อะไร  ปล่อยให้คนอื่นจัดการตามกำลังทรัพย์ที่เราทิ้งไว้