เคยเห็นหลาย ๆ คนที่มาต่างประเทศตั้งกระทู้เรื่องความเดือดร้อนของการฝากซื้อ ซื้อฝาก หิ้วของ
จากคนเมืองไทย ไม่ว่าจากพ่อแม่พี่น้อง ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รวมเพื่อนร่วมชาติที่เกิดมาครึ่งชีวิต
ยังไม่เห็นพบเจอหรือเห็นหน้ากันเลย ก็มีส่วนร่วมเอี่ยวด้วย
วันนี้มีประสบการณ์ใหม่เอี่ยมคล้าย ๆ แต่ไม่เหมือนกันมาร่วมแชร์ โดยจุดประสงค์ก็คืออยากจะส่งเสียง
ไปถึงคนที่อยู่เมืองไทยให้ได้ยินและรับฟังในมุมมองของคนที่อยู่ต่างประเทศ อาจจะทำให้พวกท่านหลาย ๆ
คิดได้ หรือได้คิดมากขึ้น
ตัวดิฉันแต่งงานใช้ชีวิตอยู่อเมริกามาสิบกว่าปี เมื่อปีที่แล้ว หลานชายมา W&T รัฐอีกฝั่งของประเทศอเมริกา
แล้วก็วางแผนว่าหลังจากจบโครงการ หลานชายจะบินมาหาเที่ยวที่ CA ประมาณอาทิตย์นึง แต่เผอิญว่า
มีปัญหาเปลี่ยนแผนไป ไม่ได้บินมาเที่ยวตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก่อนหน้านั้นหลานบอกว่าจะมีคนฝากหิ้วของ
กลับเมืองไทย เป็นญาติที่ฝั่งพี่สะใภ้ แม่ของหลาน เขาก็สั่งของออนไลน์ส่งของมาตามที่อยู่ของดิฉันรอไว้ก่อน
หลานมาเที่ยวกับดิฉันก็เอาของกลับไปด้วยตามนั้น สุดท้ายเมื่อหลานไม่ได้มา ดิฉันก็ต้องส่งของ 2 กล่อง
ใหญ่ซึ่งก็ไม่รู้ว่าข้างในเป็นอะไร ใหญ่มากขนาดสองแขนโอบไม่มิด ซ้อนกัน 2 ใบโอบไปที่ทำการไปรษณีย์
ส่งไปให้หลาน ค่าส่ง 50 กว่าเหรียญ ซึ่งก็ควักเนื้อไปตามระเบียบ อันนี้ไม่ใช่ประเด็น ไม่ว่ากันเพราะเรามีการ
เปลี่ยนแผนโดยสุดวิสัย ทั้ง ๆ ก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมไม่ส่งไปที่อยู่ของหลาน แต่ต้องการท้าวความถึงประเด็นจริง ๆ
ของเรื่องต่อไปนี้
วันดีคืนดีหลานชายคนเดิมซึ่งอยู่เมืองไทยแล้วส่งข้อความมาว่ามีของมาส่งตามที่อยู่ของดิฉันนะ ให้รับให้ด้วย
แล้วส่งต่อไปคนที่จะหิ้วกลับเมืองไทย แล้วก็ให้ที่อยู่อยู่คนละรัฐแต่ไม่ไกลกันมากนัก ดิฉันยังใจเย็น ถามว่า
ของที่อยู่ในกล่องเป็นอะไร จะให้รับให้ก็ต้องรู้ว่าของเป็นอะไร ทั้ง ๆ ที่ในใจเริ่มปะทุ ว่ามารยาท
มีบ้างไหม
ก่อนจะใช้ที่อยู่ควรจะถามขออนุญาตก่อนไหม สั่งของออนไลน์ให้ส่งมาที่อยู่เราโดยไม่ถามไม่ขอไม่บอก ปรากฎ
ว่าคนที่สั่งก็คือญาติคนเดิม หลานเลยไม่รู้ว่าของคืออะไร แต่บอกเดี๋ยวจะเมล์ส่งรายการมาว่าของข้างในเป็นอะไร
ผ่านไปสองวัน หลานส่งข้อความมาบอกอีกว่า คนที่หิ้วของจะกลับเมืองไทยแล้ว คงไม่ทัน เพราะฉะนั้นถ้ารับของ
ให้เก็บไว้ก่อนสัก 2-3 เดือน เดี๋ยวเขาฝากคนอื่นหิ้วกลับเมืองไทย ดิฉันก็อ้าปากค้างไปอีกรอบนึง สักอาทิตย์ก็ได้
รับของ 2 ชิ้นคราวนี้รอไม่ได้เลยไม่คุยกับหลานแล้ว แต่ส่งข้อความตรงถึงญาติของหลาน คนที่สั่งของ ได้ความว่า
ไม่ได้ตั้งใจส่งมาที่อยู่ดิฉันแต่เป็นอุบัติเหตุเพราะเวปไซค์เก็บข้อมูลที่สั่งของคราวก่อน พอสั่งครั้งนี้ไม่ทันได้เปลี่ยน
แต่ทำไมไม่ยกเลิกออเดอร์แล้วสั่งใหม่ ไม่รู้หรือไม่ทำก็ไม่ทราบ ส่วนที่คนหิ้วกลับก่อนเพราะไม่ได้คุยกับคนหิ้วของ
โดยตรง แต่ไปคุยกับแม่ของคนหิ้วซึ่งอยู่เมืองไทย แม่เขาบอกรับฝากได้ แต่ตัวลูกสาวไม่รู้เรื่อง แถมแม่ให้วันที่
ลูกสาวบินกลับผิดวัน ก็เลยเป็นเรื่องต้องให้ดิฉันต้องรับเต็ม ๆ เก็บของไว้ให้ เลยอยากจะบอกคนทางเมืองไทยว่า
1. คำว่ามารยาท ความเกรงใจ สะกดไม่ยาก ควรจำใส่ใจไว้ อยู่ ๆ ใช้ที่อยู่เพื่อส่งของโดยพละการ ไม่มีการ
ขออนุญาต โดยไม่รู้จักเป็นส่วนตัวเลย เป็นคนที่เกิดมาครึ่งชีวิตแล้วไม่เคยเจอหน้าเลย เป็นการไม่ควรอย่างยิ่ง
อย่ามาอ้าง เรื่องน้ำใจ เพราะมันคนละเรื่องกัน เพิ่มเติมนิดนึงว่า เขาใช้ที่อยู่ดิฉันเป็นทั้งที่อยู่ของผู้สั่งของและ
ผู้รับ เอิ่ม ถ้าเกิดเป็นของผิดกฎหมายหรืออะไรอื่น เดี๊ยนก็ต้องรับเต็ม ๆ 100% หาข้อแก้ตัวใด ๆ ไม่ได้
คงสนุกกันยาวละนะ
2. คนอยู่ต่างประเทศไม่ได้เป็น Delivery Hub ให้ใคร อยากฝากใครหิ้วของก็ส่งโดยตรงไปให้คนหิ้ว ไม่ต้องส่ง
อ้อม ไปอ้อมมาให้คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย แน่นอนค่าส่งต่อไปให้คนหิ้วดิฉันต้องควักกระเป๋าเอง มันเรื่องอะไร
กันละ
3. หลังจากรอจนได้รับของก็ยังไม่ได้ข้อมูลว่าของที่สั่งมาเป็นอะไร ดิฉันเลยเปิดดู ซึ่งถ้าเป็นระเบิดก็คงไม่ได้มานั่ง
พิมพ์อยู่ตรงนี้ ปรากฎว่าของที่อยู่ตรงหน้าก็คือขวดยาแก้ท้องเสีย Pepto ยานอนหลับ และ Lip balm เอ่อ
ยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบินของเมืองไทยก็ยังมีขายอยู่นี่นะ หรือยังไง แถมดูแล้วค่าส่งต่อให้คนหิ้วอาจจะ
แพงกว่าราคาของพวกนี้ซะอีก
4. จากข้อ 3 ถ้าคิดว่าของเมืองไทยไร้คุณภาพสิ้นดี ต้องใช้ของจากอเมริกาเท่านั้น รบกวนคุยติดต่อกับคนหิ้วของ
โดยตรง สินค้าเหล่านี้สามารถซื้อได้ทั่วไป ไม่ต้องสั่งออนไลน์ให้ลำบาก ถ้าคนหิ้วเต็มใจหิ้วให้เรื่องซื้อหาเป็น
เรื่องขี้ผงมาก
5. คนอยู่ต่างประเทศไม่ได้สุขสบาย ต้องทำมาหากินเลี้ยงชีพเหมือนกัน บางทีก็ยุ่งทั้งวันไม่มีเวลามาดราม่ากับ
เรื่องแบบนี้ โปรดเคารพสิทธิของคนอื่น อย่าคิดว่าเรื่องนิด ๆ หน่อย ๆ แต่มันอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ของคนอื่น
6. สรุป หลังจากได้รับคำตอบว่าถ้าเป็นการรบกวนก็ให้ทิ้งของไป ดิฉันเลยจัดการให้ตามความประสงค์เรียบร้อย
แล้ว พร้อมทั้งยืนยันตอบให้เขาทราบแล้ว
สุดท้ายนี้ ขอพี่น้องชาวไกลบ้านทุกคนปลอดภัยแคล้วคลาดกับเรื่องแบบนี้ และขอให้พี่น้องที่อยู่เมืองไทยที่คิดจะ
ฝากใครหิ้วของหรือกำลังคิดจะทำ โปรดย้อนขึ้นไปอ่านอีกรอบ ถ้ากรณีของท่านพี่น้องไม่ใกล้เคียงกับเรื่องของดิฉัน
ก็จงลุยโลด
ขอให้โชคดีทุกท่าน
เสียงจากคนไกลบ้านถึงหลาย ๆ คนในบ้าน (เมืองไทย)
จากคนเมืองไทย ไม่ว่าจากพ่อแม่พี่น้อง ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รวมเพื่อนร่วมชาติที่เกิดมาครึ่งชีวิต
ยังไม่เห็นพบเจอหรือเห็นหน้ากันเลย ก็มีส่วนร่วมเอี่ยวด้วย
วันนี้มีประสบการณ์ใหม่เอี่ยมคล้าย ๆ แต่ไม่เหมือนกันมาร่วมแชร์ โดยจุดประสงค์ก็คืออยากจะส่งเสียง
ไปถึงคนที่อยู่เมืองไทยให้ได้ยินและรับฟังในมุมมองของคนที่อยู่ต่างประเทศ อาจจะทำให้พวกท่านหลาย ๆ
คิดได้ หรือได้คิดมากขึ้น
ตัวดิฉันแต่งงานใช้ชีวิตอยู่อเมริกามาสิบกว่าปี เมื่อปีที่แล้ว หลานชายมา W&T รัฐอีกฝั่งของประเทศอเมริกา
แล้วก็วางแผนว่าหลังจากจบโครงการ หลานชายจะบินมาหาเที่ยวที่ CA ประมาณอาทิตย์นึง แต่เผอิญว่า
มีปัญหาเปลี่ยนแผนไป ไม่ได้บินมาเที่ยวตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก่อนหน้านั้นหลานบอกว่าจะมีคนฝากหิ้วของ
กลับเมืองไทย เป็นญาติที่ฝั่งพี่สะใภ้ แม่ของหลาน เขาก็สั่งของออนไลน์ส่งของมาตามที่อยู่ของดิฉันรอไว้ก่อน
หลานมาเที่ยวกับดิฉันก็เอาของกลับไปด้วยตามนั้น สุดท้ายเมื่อหลานไม่ได้มา ดิฉันก็ต้องส่งของ 2 กล่อง
ใหญ่ซึ่งก็ไม่รู้ว่าข้างในเป็นอะไร ใหญ่มากขนาดสองแขนโอบไม่มิด ซ้อนกัน 2 ใบโอบไปที่ทำการไปรษณีย์
ส่งไปให้หลาน ค่าส่ง 50 กว่าเหรียญ ซึ่งก็ควักเนื้อไปตามระเบียบ อันนี้ไม่ใช่ประเด็น ไม่ว่ากันเพราะเรามีการ
เปลี่ยนแผนโดยสุดวิสัย ทั้ง ๆ ก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมไม่ส่งไปที่อยู่ของหลาน แต่ต้องการท้าวความถึงประเด็นจริง ๆ
ของเรื่องต่อไปนี้
วันดีคืนดีหลานชายคนเดิมซึ่งอยู่เมืองไทยแล้วส่งข้อความมาว่ามีของมาส่งตามที่อยู่ของดิฉันนะ ให้รับให้ด้วย
แล้วส่งต่อไปคนที่จะหิ้วกลับเมืองไทย แล้วก็ให้ที่อยู่อยู่คนละรัฐแต่ไม่ไกลกันมากนัก ดิฉันยังใจเย็น ถามว่า
ของที่อยู่ในกล่องเป็นอะไร จะให้รับให้ก็ต้องรู้ว่าของเป็นอะไร ทั้ง ๆ ที่ในใจเริ่มปะทุ ว่ามารยาท
ก่อนจะใช้ที่อยู่ควรจะถามขออนุญาตก่อนไหม สั่งของออนไลน์ให้ส่งมาที่อยู่เราโดยไม่ถามไม่ขอไม่บอก ปรากฎ
ว่าคนที่สั่งก็คือญาติคนเดิม หลานเลยไม่รู้ว่าของคืออะไร แต่บอกเดี๋ยวจะเมล์ส่งรายการมาว่าของข้างในเป็นอะไร
ผ่านไปสองวัน หลานส่งข้อความมาบอกอีกว่า คนที่หิ้วของจะกลับเมืองไทยแล้ว คงไม่ทัน เพราะฉะนั้นถ้ารับของ
ให้เก็บไว้ก่อนสัก 2-3 เดือน เดี๋ยวเขาฝากคนอื่นหิ้วกลับเมืองไทย ดิฉันก็อ้าปากค้างไปอีกรอบนึง สักอาทิตย์ก็ได้
รับของ 2 ชิ้นคราวนี้รอไม่ได้เลยไม่คุยกับหลานแล้ว แต่ส่งข้อความตรงถึงญาติของหลาน คนที่สั่งของ ได้ความว่า
ไม่ได้ตั้งใจส่งมาที่อยู่ดิฉันแต่เป็นอุบัติเหตุเพราะเวปไซค์เก็บข้อมูลที่สั่งของคราวก่อน พอสั่งครั้งนี้ไม่ทันได้เปลี่ยน
แต่ทำไมไม่ยกเลิกออเดอร์แล้วสั่งใหม่ ไม่รู้หรือไม่ทำก็ไม่ทราบ ส่วนที่คนหิ้วกลับก่อนเพราะไม่ได้คุยกับคนหิ้วของ
โดยตรง แต่ไปคุยกับแม่ของคนหิ้วซึ่งอยู่เมืองไทย แม่เขาบอกรับฝากได้ แต่ตัวลูกสาวไม่รู้เรื่อง แถมแม่ให้วันที่
ลูกสาวบินกลับผิดวัน ก็เลยเป็นเรื่องต้องให้ดิฉันต้องรับเต็ม ๆ เก็บของไว้ให้ เลยอยากจะบอกคนทางเมืองไทยว่า
1. คำว่ามารยาท ความเกรงใจ สะกดไม่ยาก ควรจำใส่ใจไว้ อยู่ ๆ ใช้ที่อยู่เพื่อส่งของโดยพละการ ไม่มีการ
ขออนุญาต โดยไม่รู้จักเป็นส่วนตัวเลย เป็นคนที่เกิดมาครึ่งชีวิตแล้วไม่เคยเจอหน้าเลย เป็นการไม่ควรอย่างยิ่ง
อย่ามาอ้าง เรื่องน้ำใจ เพราะมันคนละเรื่องกัน เพิ่มเติมนิดนึงว่า เขาใช้ที่อยู่ดิฉันเป็นทั้งที่อยู่ของผู้สั่งของและ
ผู้รับ เอิ่ม ถ้าเกิดเป็นของผิดกฎหมายหรืออะไรอื่น เดี๊ยนก็ต้องรับเต็ม ๆ 100% หาข้อแก้ตัวใด ๆ ไม่ได้
คงสนุกกันยาวละนะ
2. คนอยู่ต่างประเทศไม่ได้เป็น Delivery Hub ให้ใคร อยากฝากใครหิ้วของก็ส่งโดยตรงไปให้คนหิ้ว ไม่ต้องส่ง
อ้อม ไปอ้อมมาให้คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย แน่นอนค่าส่งต่อไปให้คนหิ้วดิฉันต้องควักกระเป๋าเอง มันเรื่องอะไร
กันละ
3. หลังจากรอจนได้รับของก็ยังไม่ได้ข้อมูลว่าของที่สั่งมาเป็นอะไร ดิฉันเลยเปิดดู ซึ่งถ้าเป็นระเบิดก็คงไม่ได้มานั่ง
พิมพ์อยู่ตรงนี้ ปรากฎว่าของที่อยู่ตรงหน้าก็คือขวดยาแก้ท้องเสีย Pepto ยานอนหลับ และ Lip balm เอ่อ
ยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบินของเมืองไทยก็ยังมีขายอยู่นี่นะ หรือยังไง แถมดูแล้วค่าส่งต่อให้คนหิ้วอาจจะ
แพงกว่าราคาของพวกนี้ซะอีก
4. จากข้อ 3 ถ้าคิดว่าของเมืองไทยไร้คุณภาพสิ้นดี ต้องใช้ของจากอเมริกาเท่านั้น รบกวนคุยติดต่อกับคนหิ้วของ
โดยตรง สินค้าเหล่านี้สามารถซื้อได้ทั่วไป ไม่ต้องสั่งออนไลน์ให้ลำบาก ถ้าคนหิ้วเต็มใจหิ้วให้เรื่องซื้อหาเป็น
เรื่องขี้ผงมาก
5. คนอยู่ต่างประเทศไม่ได้สุขสบาย ต้องทำมาหากินเลี้ยงชีพเหมือนกัน บางทีก็ยุ่งทั้งวันไม่มีเวลามาดราม่ากับ
เรื่องแบบนี้ โปรดเคารพสิทธิของคนอื่น อย่าคิดว่าเรื่องนิด ๆ หน่อย ๆ แต่มันอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ของคนอื่น
6. สรุป หลังจากได้รับคำตอบว่าถ้าเป็นการรบกวนก็ให้ทิ้งของไป ดิฉันเลยจัดการให้ตามความประสงค์เรียบร้อย
แล้ว พร้อมทั้งยืนยันตอบให้เขาทราบแล้ว
สุดท้ายนี้ ขอพี่น้องชาวไกลบ้านทุกคนปลอดภัยแคล้วคลาดกับเรื่องแบบนี้ และขอให้พี่น้องที่อยู่เมืองไทยที่คิดจะ
ฝากใครหิ้วของหรือกำลังคิดจะทำ โปรดย้อนขึ้นไปอ่านอีกรอบ ถ้ากรณีของท่านพี่น้องไม่ใกล้เคียงกับเรื่องของดิฉัน
ก็จงลุยโลด
ขอให้โชคดีทุกท่าน