ก่อนอื่นเราไม่ค่อยได้ดูหนังสักเท่าไร จนกระทั่งเห็นโฆษณาของGTH ทำให้เราคิดจะอยากดูหนังเรื่องนี้
เราเป็นครูคนนึงที่ไม่ได้สอนเด็กต่างจังหวัด แค่เคยคิดที่จะไปเป็นครูในที่ห่างไกล แต่ชีวิตก็ยังไม่ได้ไปเพราะปัญหาและปัจจัยหลายอย่าง
ในชีวิตเกิดมา ตาเป็นครู ยายเป็นครู ป้าเป็นครู แม่เรียนครูแต่หันเหไปทำอย่างอื่น และญาติพี่น้องอีกมากเป็นครู
โตมากับตาและยาย เพราะครอบครัวแตกแยก และบ้านก็ไม่ได้รวย ต้องพยายามดิ้นรนเรียนทุกอย่างเอง ตอนเด็กๆเราเคยโดนครูถาม
เหมือนที่แอนถามเด็ก ว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร
เราตอบโดยไม่คิดเลยว่า เราอยากเป็นครู เพราะอะไร ไม่รู้
โตมาหน่อยสอบติด คณิตศาสตร์ เลยได้สอนติวไปด้วยเป็นอาชีพเสริม
เราพยายามทำทุกอย่าง และสอนทุกความรู้ที่มีให้เด็ก แต่!!!!! เด็กที่สอนให้นั้นเป็นเด็กรวย ไม่ตั้งใจเรียน
ต่างจากเด็กเรือนแพ วันนึงเด็กนักเรียนถามเราแบบเดียวกันกับช่อน เรียนไปทำไม แต่ความเข้าใจของเด็กคือ บ้านรวย ไม่ต้องเรียน เหนื่อย
นี่คือเด็กที่เราสอน เราพยายามสอนให้เข้าใจการแก้สมการ แบบที่แอนทำ เราพยายามพูดเป็นร้อยๆรอบให้เด็กเข้าใจ แต่ใจเค้าไม่รับ บางทีเหนื่อย
แต่คนเป็นครู ต่อให้เด็กรวย จน ยังไงก็ต้องสอนจนกว่าจะได้ เราดีใจทุกครั้งที่เด็กบอกว่า เดี่ยวแก้สมการให้ดูง่ายๆเองครู ลูกศิษย์ที่ผ่านมามีทั้งได้ดีและไม่ดี เราภูมิใจทุกครั้งที่สอนเค้าให้เข้าใจในคณิตศาสตร์
ถึงแม้ว่าคนภายนอกจะมองว่ามันเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าคุณรู้คริตศาสตร์สักนิด คุณจะไม่มีวันอดตาย
จนกระทั่งวันนึง จบปริญญาตรีมา ก้ไปสมัครเป็นครุที่รร.แห่งนึง
เคยโกรธนักเรียนแบบที่สองโกรธ ตีเด็กแล้วเด็กก็ร้องไห้ เราต้องแอบกลับไปร้องไห้ว่า เราทำอะไรลงไป
เราผิดเองที่สอนเด็กไม่ดี นึกโทษตัวเองทุกครั้งที่ดุเด็ก แต่เด็กจะโกรธง่ายหายเร็ว
หนังเรื่องนี้ทำเราร้องไห้และหัวเราะไปพร้อมๆกัน ทำให้เรานึกถึงลูกศิษย์ ทำให้เราคิดว่าเราคิดไม่ผิดที่มาเป็นครู
วันนึงขณะที่เด็กม.3 จบ พวกเค้าเข้ามาพร้อมดอกไม้บอกเราว่า นู๋ขอโทษกับเวลาที่ไม่ตั้งใจเรียน เวลาซน เวลาเถียง และทุกอย่าง
เราบอกกับเด็กๆเสมอๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ทำอะไรผิด อย่าทิ้งการเรียน เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่เราสามารถติดตัวไปจนตายคือความรู้
เราไม่ได้จะมาบอกว่าหนังเรื่องนี้โปรดักชั่นดี นักแสดงเยี่ยม เพราะเราดูไม่เป็น แต่เป็นหนังที่ทำให้ครูคนๆนึงอยากจะสอนต่อไป เป็นกำลังใจให้กับครูหลายๆคน ไม่ว่าจะครูต่างจังหวัด ครูในกรุงเทพ
ครูในนิยามของเราไม่ใช่แค่สอนหนังสือ แต่ครูต้องสอนถึงจริยธรรม คุณธรรม แต่ก่อนที่จะไปสอนครูก็ควรจะมีให้เด็กเห็น
เราก็ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่ที่รู้ก็คือเราจะเป็นครูตลอดไป เมื่อไรที่เรารวยหรือพอจะแบ่งปันให้ได้ เราจะเปิดสอนคณิตแบบไม่คิดเงิน
เราอยากให้เด็กๆรู้คณิต โตขึ้นเด็กๆจะไม่ถูกโกง และฝากถึงเด็กที่ได้อ่านกระทู้ครู ครูทุกคนหวังดีให้พวกนู๋ถึงฝั่ง ครูเป็นแค่คนที่ให้ได้แค่วิชาความรู้ ส่วนจะเลือกรับหรือไม่รับขึ้นอยู่กับเด็กๆ
จากใจครูคนนึงที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ คิดถึงวิทยา ........ขอบคุณ GTH
จากครูคนนึงที่ได้ดู คิดถึงวิทยา
เราเป็นครูคนนึงที่ไม่ได้สอนเด็กต่างจังหวัด แค่เคยคิดที่จะไปเป็นครูในที่ห่างไกล แต่ชีวิตก็ยังไม่ได้ไปเพราะปัญหาและปัจจัยหลายอย่าง
ในชีวิตเกิดมา ตาเป็นครู ยายเป็นครู ป้าเป็นครู แม่เรียนครูแต่หันเหไปทำอย่างอื่น และญาติพี่น้องอีกมากเป็นครู
โตมากับตาและยาย เพราะครอบครัวแตกแยก และบ้านก็ไม่ได้รวย ต้องพยายามดิ้นรนเรียนทุกอย่างเอง ตอนเด็กๆเราเคยโดนครูถาม
เหมือนที่แอนถามเด็ก ว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร
เราตอบโดยไม่คิดเลยว่า เราอยากเป็นครู เพราะอะไร ไม่รู้
โตมาหน่อยสอบติด คณิตศาสตร์ เลยได้สอนติวไปด้วยเป็นอาชีพเสริม
เราพยายามทำทุกอย่าง และสอนทุกความรู้ที่มีให้เด็ก แต่!!!!! เด็กที่สอนให้นั้นเป็นเด็กรวย ไม่ตั้งใจเรียน
ต่างจากเด็กเรือนแพ วันนึงเด็กนักเรียนถามเราแบบเดียวกันกับช่อน เรียนไปทำไม แต่ความเข้าใจของเด็กคือ บ้านรวย ไม่ต้องเรียน เหนื่อย
นี่คือเด็กที่เราสอน เราพยายามสอนให้เข้าใจการแก้สมการ แบบที่แอนทำ เราพยายามพูดเป็นร้อยๆรอบให้เด็กเข้าใจ แต่ใจเค้าไม่รับ บางทีเหนื่อย
แต่คนเป็นครู ต่อให้เด็กรวย จน ยังไงก็ต้องสอนจนกว่าจะได้ เราดีใจทุกครั้งที่เด็กบอกว่า เดี่ยวแก้สมการให้ดูง่ายๆเองครู ลูกศิษย์ที่ผ่านมามีทั้งได้ดีและไม่ดี เราภูมิใจทุกครั้งที่สอนเค้าให้เข้าใจในคณิตศาสตร์
ถึงแม้ว่าคนภายนอกจะมองว่ามันเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าคุณรู้คริตศาสตร์สักนิด คุณจะไม่มีวันอดตาย
จนกระทั่งวันนึง จบปริญญาตรีมา ก้ไปสมัครเป็นครุที่รร.แห่งนึง
เคยโกรธนักเรียนแบบที่สองโกรธ ตีเด็กแล้วเด็กก็ร้องไห้ เราต้องแอบกลับไปร้องไห้ว่า เราทำอะไรลงไป
เราผิดเองที่สอนเด็กไม่ดี นึกโทษตัวเองทุกครั้งที่ดุเด็ก แต่เด็กจะโกรธง่ายหายเร็ว
หนังเรื่องนี้ทำเราร้องไห้และหัวเราะไปพร้อมๆกัน ทำให้เรานึกถึงลูกศิษย์ ทำให้เราคิดว่าเราคิดไม่ผิดที่มาเป็นครู
วันนึงขณะที่เด็กม.3 จบ พวกเค้าเข้ามาพร้อมดอกไม้บอกเราว่า นู๋ขอโทษกับเวลาที่ไม่ตั้งใจเรียน เวลาซน เวลาเถียง และทุกอย่าง
เราบอกกับเด็กๆเสมอๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ทำอะไรผิด อย่าทิ้งการเรียน เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่เราสามารถติดตัวไปจนตายคือความรู้
เราไม่ได้จะมาบอกว่าหนังเรื่องนี้โปรดักชั่นดี นักแสดงเยี่ยม เพราะเราดูไม่เป็น แต่เป็นหนังที่ทำให้ครูคนๆนึงอยากจะสอนต่อไป เป็นกำลังใจให้กับครูหลายๆคน ไม่ว่าจะครูต่างจังหวัด ครูในกรุงเทพ
ครูในนิยามของเราไม่ใช่แค่สอนหนังสือ แต่ครูต้องสอนถึงจริยธรรม คุณธรรม แต่ก่อนที่จะไปสอนครูก็ควรจะมีให้เด็กเห็น
เราก็ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่ที่รู้ก็คือเราจะเป็นครูตลอดไป เมื่อไรที่เรารวยหรือพอจะแบ่งปันให้ได้ เราจะเปิดสอนคณิตแบบไม่คิดเงิน
เราอยากให้เด็กๆรู้คณิต โตขึ้นเด็กๆจะไม่ถูกโกง และฝากถึงเด็กที่ได้อ่านกระทู้ครู ครูทุกคนหวังดีให้พวกนู๋ถึงฝั่ง ครูเป็นแค่คนที่ให้ได้แค่วิชาความรู้ ส่วนจะเลือกรับหรือไม่รับขึ้นอยู่กับเด็กๆ
จากใจครูคนนึงที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ คิดถึงวิทยา ........ขอบคุณ GTH