คือ  น้องผมน่ะครับอยากจะเลี้ยงสุนัข  
   แต่ทางบ้านยังไม่พร้อมเป็นอย่างมาก     ผมก็แอนตี้สัตว์เลี้ยงที่น้องมันคิดจะนำมาเลี้ยงทุกชนิด
  บ้านผมยังเช่าเขาอยู่เลย  เป็นทาวเฮ้าส์ติดกันหน้าบ้านแค่รถยนต์กับมอเตอร์ไซต์ก็เต็มแล้ว ผมจึงไม่พอใจอย่างมาก แค่เราเดินยังอึดอัดเลย
คืออยากขอคำแนะนำ  ทางจิตวิทยาอะไรประมาณนี้ น้องอายุ8-9ขวบเองจะพูดจะกล่อมยังไงดี
ทุกวันนี้ร้องไห้ทุกวัน          ทางแม่ก็หนักใจเพราะลูกมันมีความทุกข์     ผมแอบเห็นแม่ร้องในห้องแทบทุกวัน    
คือเมื่อก่อนผมก็คิดจะเลี้ยงอะไรหลายๆอย่างนะแต่ผมไม่ได้ทำให้ใครหนักใจ พอเข้าช่วงวัยรุ่นก็ลืมๆมันและกลายมาเป็นไม่ชอบเลย
     ผมตะคอกใส่น้องเวลาที่มันโวยวายอ่ะ ชีวิตตัวเองยังเลี้ยงไม่ได้   แต่จะเอาชีวิตคนอื่นมาทรมาน