คืนเดือนหงายพร่างพรายมิวายเด่น
แลดูเห็นช่างเป็นคืนสดใส
จันทร์เต็มดวงส่องแทนแสนดวงไฟ
สวยสดใสโดดเด่นเต็มท้องฟ้า

เมื่อเมฆดำไหลวนจนมาทับ
แสงสลับลาลับเกินใฝ่หา
ว่าจันทร์เจ้าคงล่องลอยไปไม่ลา
ข้าโหยหาพาใจเศร้าเคล้าความทุกข์

หารู้ไม่ความงดงามยามปกปิด
จะเห็นแสงหรี่ริบพินิจสุข
เมื่อจันทร์มืดคล้ายจะเศร้าเหงาปนทุกข์
แต่ที่สุดก็ยื้อยุดฉุดแรงเดิน

จันทร์ลิบลับแต่แสงเด่นยังวาววับ
คงถึงคราวต้องสลับธรรมชาติเสริม
เมื่อจันทร์มืดแสงริบหรี่มีเพิ่มเติม
ดูเคลิบเคลิ้มเหมือนฝันเพลินเกินจินตนา

ในความมืดย่อมมีแสงสว่าง
ยามอ้างว้างว้าเหว่ใจพร่ำหา
เมื่อจันทร์ดับลับล่วงดวงดาวก็มา
ละลานฟ้าเกินจับจะนับดวง

< TASAKO >