:: What is your Favorited travelling place? คำถามง่ายๆ ที่ผมโดนถามตอนสัมภาษณ์ไป Work & Travel ที่อเมริการเมื่อ 3 ปีที่แล้ว 555 ด้วยความโง่เง่าเต่าตุ่นและความรนเลยตอบไปว่า "Mountain" แม่เจ้า คือกุชอบเที่ยวภูเขาหรอเนี่ย แล้วเอิ่ม ภูเขาที่ไหนของอเมริกาหละ...

:: ตอนอยู่ปี 2 ผมได้ข่าวมาว่า คนที่ไป Work and travel เนี่ย กลับมาจะได้ทั้งภาษาที่ดีขึ้น และที่สำคัญ ตังค์ ตังค์ ตางงงงงงงงงงงงค์ ๕๕๕ พูดแล้วก็หาเอเจ่น และก็รีบชวนเพื่อนทุกคนที่รู้จัก แต่ปรากฏว่า ไม่มีใครไปเป็นเพื่อนกุเลย สุดท้ายเลยตัดสินใจ "ลุยเดี่ยว"

:: ก่อนที่จะเดินทางไป ก็เจอปัญหาอุปสรรคมากมาย ทั้งเอเจ่นซี่ที่เราไม่ค่อยวางใจเท่าไหร่ กลัวถูกหลอกบ้างแหละ กลัวไม่ได้งานดีๆ บ้างแหละ และก็กลัวที่จะไปม่ได้ไปรัฐที่เราอยากอยู่ เค้าจะมีค่าใช้จ่ายตามขั้นตอนของเค้า ซึ่งเราก็เดินตามทางของเค้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่สนามบินแล้ว...

:: ค่าใช้จ่ายตอนนั้นต้องขอบคุณพระบิดามารดาของผมที่เป็นผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการ ทั้งๆ ที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ลูกขอแม่ก็เลยให้ จริงๆ ที่แม่ให้เพราะลูกมีเงื่อนไขให้แม่ว่า ลูกจะเอาเงินกลับมาให้แม่คืน 100,000 บาท ตอนนั้นลูกมั่นใจมาก บอกเลย

:: ภาษาอังกฤษของผมไม่ต้องพูดถึง ไก่ กา หมาไม่-ครับ เอาเป็นว่าตอนเรียนมัธยม เกรด 4 คือเกรดที่ดีที่สุด ผมอยู่จุด 2 ตลอดเทอม เอาเป็นว่า รู้แล้วนะ ว่าอ่อนหัดขนาดไหน แต่ผมโชคดีที่ก่อนเดินทาง มีพี่ๆ จาก ม.ธรรมศาสตร์ เดินทางไปด้วย และร่วมชะตาไปด้วยตั้งแต่ก่อนเปิดงาน เราจึงถือว่าอยู่แก๊งค์เดียวกัน และสนิทกันไปโดยปริยาย...

:: การเดินทางจากไทยไปเมกาของผมตอนนั้นจะไป Stop ที่เกาหลี และต่อไปที่ San Francisco และต่อจาก San Fran ไป Chicago และต่อจาก Chicago ไปยัง Pensylvania เมืองที่ผมจะต้องไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั้นราวๆ 2 - 3 เดือน เมื่องเท้าของผมเหยียบบนพื้นดินที่เรียกว่า Pensylvania เรื่องราวทุกอย่าง ก็เริ่มต้นขึ้น...