เกริ่นนำ สวสดีค่ะ อยากบอกเล่าเรื่องราวดีๆที่ได้พบในอยิปต์ช่วง 24-28 กพ. 2557 เผื่อจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่เตรียมตัวเดินทาง
ก่อนมาอียิปต์อิชั้นได้รับเมล์จากALIด็กรุ่นลูกชาวบังคลาเทศที่เคยเจอกันที่มุมไบ ตอนไปประชุมฝ้ายโลก อิชั้นเป็นนักวิจัยจึงมีโอกาสไปประชุมทางวิชาการ และส่วนมากมักเป็นการเดินทางโดยลำพัง ซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อเสียคือไม่มีเพื่อนช่วยกัน ยามมีปัญหา ข้อดีคือมีโอกาสในการสร้างมิตรภาพกับเพื่อนใหม่ และทำให้เราเก่งขึ้น รู้จักแก้ปัญหาด้วยตัวเอง และทำให้เป็นคนที่ทำอะไรไวมากกกกก เพราะไม่ต้องรอใคร และต้องตามทุกอย่างให้ทัน ไม่ว่าเป็นการเปลี่ยนเครื่อง การหาทางกลับโรงแรม ซึ่งก็หลงทางตลอดเวลา แต่การหลงทาง หลายครั้งที่ทำให้เราเจอสิ่งดีๆที่ไม่คาดคิด
หนุ่มน้อย Ali ส่งข่าวมาว่ามีประชุมฝ้ายนานาชาติที่กรุงไคโร พร้อมใบสมัคร ก็อยากไปนะ แต่ใครจะสนับสนุนล่ะ เรื่องวิชาการที่ต้องนำไปเสนอ ไม่ห่วง เพราะเพิ่งมีผลงานพันธุ์ฝ้ายตากฟ้า 86-5 ที่มีเส้นใยสีเขียว เคยเห็นกันไหมเอ่ยฝ้ายที่เกิดมาก็มีปุยฝ้ายเป็นสีเขียว ไว้ค่อยๆหาโอกาสมาเจอกันนะ อิชั้นมีของแปลกให้ดูเพียบ
อิชั้นส่งใบสมัครไปที่ คุณอามาลย์ ภาพแรกที่ถ่ายคู่กับอิชั้นจ้า แล้วส่งขาวไปหามาซุด (ภาพที่2) เพื่อนอียิปต์ให้ช่วยหาสปอนเซอร์ให้โดยหารู้ไม่ว่า สองคนนี้สนิทกัน เจ้ามาซุดเมล์มาบอกว่าจัดการส่งเมล์อิชั้นไปให้คุณอามาลย์แล้ว สักพักอิชั้นก็ได้เมล์คุณอามาลย์ที่บอกว่าประทับใจที่สนใจจะมาร่วมประชุม พร้อมสนับสนุนค่าที่พัก และค่าลงทะเบียน แต่อิชั้นต้องหาค่าเครื่องบินเอง
แล้วอิชั้นก็ร่อนเมล์หาผู้สนับสนุนค่าเครื่องบิน มีเงียบบ้าง และมีปิยมิตรที่วิ่งเต้นหาทางช่วยเหลือ สุดท้ายอิชั้นประทับใจเพื่อนที่มีนำ้ใจ แล้วรู้สึกเกรงใจ ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรล่ะ เพราะได้ส่ง บทคัดย่อ และเรื่องเต็มของเรื่องที่จะนำเสนอในที่ประชุมไปให้คุณอามาลย์ พร้อมบอกว่าคงไม่มีโอกาสมาร่วมประชุม ขอฝากเรื่องดีๆลงพิมพ์ในเอกสารประกอบการประชุมด้วย
ก็รู้สึกว่าไม่ไปก็ไม่เป็นไรนะ เพราะเราก็ทำเต็มที่แล้ว แต่คุณอามาลย์ตอบเมล์กลับมาว่า เรื่องที่คุณส่งมาน่าสนใจมาก และ คุณต้องได้มาประชุมแน่นอน ก็ยังคิดว่าจะไปได้ยังงัยหว่า
สี่วันในอียิปต์ จิบน้ำใจ ไต่ปิรามิด พิชิตตลาดข่าน เที่ยวย่านมัสยิด ชวนมิ่งมิตรล่องน้ำไนล์
ก่อนมาอียิปต์อิชั้นได้รับเมล์จากALIด็กรุ่นลูกชาวบังคลาเทศที่เคยเจอกันที่มุมไบ ตอนไปประชุมฝ้ายโลก อิชั้นเป็นนักวิจัยจึงมีโอกาสไปประชุมทางวิชาการ และส่วนมากมักเป็นการเดินทางโดยลำพัง ซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อเสียคือไม่มีเพื่อนช่วยกัน ยามมีปัญหา ข้อดีคือมีโอกาสในการสร้างมิตรภาพกับเพื่อนใหม่ และทำให้เราเก่งขึ้น รู้จักแก้ปัญหาด้วยตัวเอง และทำให้เป็นคนที่ทำอะไรไวมากกกกก เพราะไม่ต้องรอใคร และต้องตามทุกอย่างให้ทัน ไม่ว่าเป็นการเปลี่ยนเครื่อง การหาทางกลับโรงแรม ซึ่งก็หลงทางตลอดเวลา แต่การหลงทาง หลายครั้งที่ทำให้เราเจอสิ่งดีๆที่ไม่คาดคิด
หนุ่มน้อย Ali ส่งข่าวมาว่ามีประชุมฝ้ายนานาชาติที่กรุงไคโร พร้อมใบสมัคร ก็อยากไปนะ แต่ใครจะสนับสนุนล่ะ เรื่องวิชาการที่ต้องนำไปเสนอ ไม่ห่วง เพราะเพิ่งมีผลงานพันธุ์ฝ้ายตากฟ้า 86-5 ที่มีเส้นใยสีเขียว เคยเห็นกันไหมเอ่ยฝ้ายที่เกิดมาก็มีปุยฝ้ายเป็นสีเขียว ไว้ค่อยๆหาโอกาสมาเจอกันนะ อิชั้นมีของแปลกให้ดูเพียบ
อิชั้นส่งใบสมัครไปที่ คุณอามาลย์ ภาพแรกที่ถ่ายคู่กับอิชั้นจ้า แล้วส่งขาวไปหามาซุด (ภาพที่2) เพื่อนอียิปต์ให้ช่วยหาสปอนเซอร์ให้โดยหารู้ไม่ว่า สองคนนี้สนิทกัน เจ้ามาซุดเมล์มาบอกว่าจัดการส่งเมล์อิชั้นไปให้คุณอามาลย์แล้ว สักพักอิชั้นก็ได้เมล์คุณอามาลย์ที่บอกว่าประทับใจที่สนใจจะมาร่วมประชุม พร้อมสนับสนุนค่าที่พัก และค่าลงทะเบียน แต่อิชั้นต้องหาค่าเครื่องบินเอง
แล้วอิชั้นก็ร่อนเมล์หาผู้สนับสนุนค่าเครื่องบิน มีเงียบบ้าง และมีปิยมิตรที่วิ่งเต้นหาทางช่วยเหลือ สุดท้ายอิชั้นประทับใจเพื่อนที่มีนำ้ใจ แล้วรู้สึกเกรงใจ ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรล่ะ เพราะได้ส่ง บทคัดย่อ และเรื่องเต็มของเรื่องที่จะนำเสนอในที่ประชุมไปให้คุณอามาลย์ พร้อมบอกว่าคงไม่มีโอกาสมาร่วมประชุม ขอฝากเรื่องดีๆลงพิมพ์ในเอกสารประกอบการประชุมด้วย
ก็รู้สึกว่าไม่ไปก็ไม่เป็นไรนะ เพราะเราก็ทำเต็มที่แล้ว แต่คุณอามาลย์ตอบเมล์กลับมาว่า เรื่องที่คุณส่งมาน่าสนใจมาก และ คุณต้องได้มาประชุมแน่นอน ก็ยังคิดว่าจะไปได้ยังงัยหว่า