เรื่องมีอยู่ว่า ร้านเราเป็นร้านขายของ มีของเล่นลูกวางกองอยู่หน้าร้านเช่นจักรยาน สกู๊ตเตอร์ รถแบต และของเล่นอื่นๆซึ่งจะวางรวมไว้ในจุดเดียว  แล้วทีนี้มีเด็กจากไหนไม่รู้ แต่งตัวค่อนข้างดีทีเดียวมาถึงก็รื้อของออกแล้วลากรถแบตมาเล่น พอเราถามลูกว่าใครมาจากไหน ลูกบอกไม่รู้ เราก็ไม่อะไรนะปล่อยให้เล่นไป  สักพักเริ่มมีการปาของเล่น เราก็บอกว่าทำอย่างนั้นไม่ได้นะ เด็กก็แสดงอาการไม่พอใจด้วยการหมุนพวงมาลัยรถแบตแรงๆ เราก็บอกให้เล่นดีๆ เดี๋ยวมันพัง เล่นไม่ดีเดี๋ยวป้าไม่ให้เล่นนะ คราวนี้เอาใหญ่เลย เริ่มโวยวายปาของ เราก็ห้ามถ้าปาอย่างนั้นของมันจะพัง มันไม่ใช้ของหนูนะ ของพี่เค้า ถ้าพังจะให้แม่ซื้อให้พี่เค้าใหม่นะ เด็กก็วิ่งไปเอาจักรยานมาเข็นเล่นชนนู่นชนนี่ เข็นไปชนประตูม้วนดังปั้ง นั่นล่ะ แม่ของเด็กน้อยถึงวิ่งมา

           ถ้าคุณแม่จะมาซื้อของไม่มีเวลาดูลูกก็ฝากลูกไว้กับที่บ้านดีกว่ามั้ย  ถ้าพามาแล้วไม่สามารถดูแลได้ปล่อยให้สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่น คุณวิ่งมาอุ้มลูก เอ่ยคำว่าขอโทษแล้วจากไป แล้วของที่ลูกคุณรื้อล่ะ  

          ขอร้องล่ะ กรุณาดูแลลูกคุณให้ดี อย่าให้คนอื่นต้องว่าลูกคุณว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนเลย