วันนี้ว่าจะเขียนถึงงานโตเกียวมอเตอร์โชว์ย้อนยุคเป็นตอนสุดท้ายนะครับ-เพราะผมค้างเรื่องเมือง12ปันนาเอาไว้เป็นคิวต่อไป...จากนั้นก็ลองไปพม่ากันบ้าง....พม่านั่น-ในช่วง20ปีที่ผ่านมา-ผมไปนอนเล่นที่เมืองเชียงตุงบ่อยๆ เนื่องจากมีเพื่อนเป็นนักแข่งรถแรลลี่อยู่ที่แม่สาย.....พี่แกเป็นพ่อเลี้ยงหากินอยู่แถวๆนั้น.......หลังจากเศรษฐกิจทรุดตัวลงในช่วงปี45......ผมก็ห่างเหินไปหลายปี......จนกระทั่งมาถึงปี50......

..เกิดมีชมรมเสือภูเขาภาคเหนือมาชวนขี่รถจักรยานไปเที่ยวเมืองเชียงตุงกันใหม่อีกรอบหนึ่ง.....คนสิ้นคิดอย่างผมก็เลยเห็นกงจักรเป็นดอกจิก........ขี่รถตามไปเที่ยวกับเขาด้วย........ซึ่งก่อนหน้านั้น.....ผมหาเรื่องเดือดร้อน.....ไปเที่ยวกับบริษัททัวร์-ในงานพระธาตุอินแขวนมาแล้ว......

.......คราวนี้บรรยากาศจะอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นนะครับ......

นี่ถ้าคนญี่ปุ่นรู้ว่าเมืองไทยเราค่าทำฟันไม่แพงอย่างที่คิด เขาคงแห่ขึ้นเครื่องบินมาทำฟันที่เมืองไทยกันอย่างแน่นอน โดยเฉพาะเรื่องถอนฟันนั่น ถ้าอยากจะถอนให้หมดปากก็ไม่ยากเลย …..แกล้งแต่งเครื่องแบบนักเรียนช่างกลยี่ห้อไหนก็ได้แล้วนั่งรถเมล์สัก 2-3 เที่ยว ก็จะมีผู้ประสงค์ดีและไม่ประสงค์จะออกนาม จัดการเอาไม้หน้าสามมาช่วยถอนให้แบบไม่ต้องใช้ยาชาอีกต่างหาก แต่เขาจะใช้ไม้ทำให้สลบได้
    ตื่นขึ้นมาอีกทีหนึ่งก็คงสมใจนึกบางลำพูนะครับ….ไม่มีฟันเหลือให้แปรงแบบถาวรไปเลย….นึกแล้วน่าสนุกแฮะ
    สรุปแล้วผมได้แปรงสีฟันมา 4-5 อันอย่างที่บอกไปนั่นแหละ
    คราวนี้เจอะของแปลกอีกอย่างหนึ่ง….

.บ๊ะ….ทำไมผมถึงได้ไปเจอะเอากับเรื่องแปลกๆอยู่เรื่อยเลยแฮะ
    ก็ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไปทัวร์กับกลุ่มเรานี่ ดันหายตัวไปจากกลุ่มเราเฉยเลย…..จำได้ว่าแกเรียกตัวเองว่า”ตั้ว”.........