เปลี่ยนจากรักทั้งหมดกลายเป็นแค้น
ฝังลงแน่นเต็มอุราน้ำตาไหล
เลือดในอกตกหลั่งก็เป็นไป
เลือดหยุดไหลน้ำตาย้อนชอกช้ำทรวง

เปลี่ยนความเศร้าโศกสลดเป็นอาฆาต
พยาบาทมาดร้ายด้วยแหนหวง
ให้ลองลิ้มเจ็บช้ำเพราะกลลวง
เจ็บทั้งปวงในหล้าได้เข้าใจ

เสียงกระซิบในใจอย่าลืมฉัน
อย่าลืมวันเชยชิดพิศมัย
แหวนวงนิดแทนรักตลอดไป
จะสวมใส่ติดตรึงพึงรำพัน

ดังดวงดอกไม้ปลิ่วลิ่วลงดิน
พังแล้วสิ้นสิ่งที่เคยนึกฝัน
จึงฝังรักทวงแค้นนับอนันต์
ตอกเตือนมั่นจารจดจรดจำ

อย่าลืมฉันใครกันเคยฝากไว้
จากวันนี้ต่อไปให้เห็นขำ
ให้รู้ใครกันแน่ที่คืนคำ
จดแล้วจำฝังใจไม่ลืมเลือน