ตอนเมื่อคืนมีบทพูดแสดงความรักมากมายหลายแบบ ซาบซึ้งใจดีค่ะ

แก้ว (รักที่ทำให้ทะเยอทะยานไฝ่ดี)
"กระผมหวังว่าจะตะเกียกตะกายถึบร่างของตนขึ้นไปหาคุณ(น้ำทิพย์)เอง เพื่อมอบชีวิตแลดวงใจ ไว้แทบเท้าอันการุณของคุณคนเดียว"

คุณน้ำทิพย์ (รักที่ต้องเก็บซ่อน แลหักห้ามใจไว้ ดั่งแผลกลัดหนอง)
"มีแต่หัวใจทาสเท่านั้นรึ ที่รู้จักเป็นแผลกลัดหนอง หัวใจผู้เป็นนายอาจเกิดกลัดหนองขึ้นบ้างใครจะรู้"

คุณพระ (รักความยุติธรรม แต่ไม่สำคัญเท่ามนุษยธรรม)
"กฎหมายแม้จะสำคัญ แต่ก็ไม่สำคัญไปกว่าชีวิตคนดอก แลการละเมิด กม. จะช่วยชีวิตคนดีๆได้ ก็ยอมทำผิด"

บุญเจิม (รักอยากครอบครอง แบบหมาหวงเจ้าของ)
"อีเจิมได้ทำหน้าที่ คนที่รักพี่ยิ่งกว่าหมารักเจ้าของแล้ว"

คอก (รักอย่างใจบริสุทธิ์ แบบหมาซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ)
ไม่มีบทพูดเมื่อคืน มีแต่การแสดงออกของคอก ที่ในสายตามีแต่บุญเจิม ทั้งช่วยเหลือ ห่วงใย ปกป้องคุ้มครองอันตราย แม้รู้ว่าสาวไม่ได้แลตา

พระยาไชยากร (รักยศ รักศักดิ์)
"ไอ้แก้ว เมื่อคิดเห่อเหิม ก็อย่าได้มีชีวิตอยู่ต่อไป"  "แล้วที่พ่อทำบาป ก็เพราะความไฝ่ต่ำของผู้ใดเป็นต้นเหตุเล่า"

สุดท้าย สารสำคัญของละครเรื่องนี้ รักในเพื่อนมนุษย์
ความเมตตาปราณี ไม่ควรมีขอบเขตชั้นวรรณะ หมาแมวซึ่งเป็นสัตว์แท้ๆ เรายังเมตตาอุ้มชูได้ สาอะไรกับมนุษย์ด้วยกันแลสูงกว่าสัตว์ จะแสดงความเมตตาปราณีต่อกันไม่ได้"