เพราะว่าคุณน้ำทิพย์ ไม่ได้มองว่าทาสเป็นหมาแมว หากแต่เป็นมนุษย์เช่นเดียวกับตน ซึ่งควรได้รับความเมตตาปราณีเช่นกัน

เดาว่า คงมีความรู้สึกดีๆกับทาสตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพราะแม่คุณน้ำทิพย์ก็เป็นเพื่อนเล่นกับแม่แก้วขนาดเรียนหนังสือมาด้วยกัน พ่อคุณน้ำทิพย์ยิ่งปฎิบัติมิชอบกับทาสเท่าไหร่ ยิ่งทำให้คุณน้ำทิพย์เห็นใจทาส คุณน้ำทิพย์จึงไม่ใช่ผู้หญิงไฝ่ต่ำ แต่จิตใจสูงส่งกว่าคนในสังคมส่วนใหญ่เวลานั้น
ความเมตตา สงสาร ประกอบกับแก้วก็ไม่ได้โง่เขลาเบาปัญญา คอยดูแลตลอดมา ก็ย่อมมีใจให้ และแน่นอน แก้วหล่อ แก้วล่ำ สาวที่ไหนก็หลง ไม่ว่า ทาส ไพร่ หรือ หญิงสูงศักดิ์อย่างคุณแดง ทำไมคนที่ใกล้ชิดกับแก้วมาตลอดชีวิต จะไม่รักได้เล่า