หมาสองตัวที่เลี้ยงมาด้วยกัน อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชม. มาทั้งชีวิต ( 10 ปี)  มีตัวนึงเพิ่งเสียไปไม่ถึง 3 เดือนค่ะ

น้องเขาเสียในคอก (จริงๆ คือเป็นห้องเล็กๆห้องนึง)  ซึ่งเป็นคอกที่เขานอนด้วยกัน (แต่ตอนที่เสีย อีกตัวอาจจะอยู่ข้างนอกคอก)

3 คืนแรก อีกตัวก็นอนตัวเดียวได้ จากนั้นมาก็ไม่ยอมอยู่ในคอกดีๆ เป็นต้องโอดครวญ เห่า กระแทกประตูโป้งป้าง รบกวนข้างบ้านมากๆ พอเช้ามาเปิดประตูให้ออกมา เขาดูเหมือนหมดพลังงานไปมาก หอบแฮ่กๆ และจะใช้เวลาช่วงเช้ากลางวันบ่ายในการหลับแทน

เขาเคยหลุดดออกมาครั้งนึงตอนกลางดึก นอนนอกบ้าน เลยโดนยุงกัดไปเยอะ
ไม่ได้อยากขังเขาไว้ แต่จะให้นอนกลางแจ้งก็กลัวยุงกัดเพราะยุงชุมมาก

คิดจะหากรงแบบมีมุ้งคลุมให้แล้วอยู่กลางแจ้งใต้หลังคา ไม่ต้องอยู่ในคอกเดิม แต่ก็มีบางคนบอกว่าเขาคงไม่ยอมอยู่ดี เพราะเอาใส่กรงจะทำให้เขาคิดว่าโดนทำโทษ

จะว่าเขาอยู่ตัวเดียวแล้วเหงา แล้วอยู่นอกคอกตอนกลางดึกจะหายเหงาได้อย่างไรก็นึกไม่ออกเหมือนกัน หรือจะเป็นเพราะคอกที่ไม่มีเพือนรักอยู่ด้วยจะทำให้เขาเศร้ามากจนทนไม่ได้ก็ไม่ทราบ

เลยไม่รู้ว่าจะหาทางแก้ไขอย่างไรให้ตรงจุด หากพอจะมีท่านใดเข้าใจพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปนี้กับทราบหนทางแก้ และกรุณาช่วยชี้แนะให้จะขอบคุณมากๆเลยค่ะ