บางทีก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเน้นหรือให้ความสำคัญกับละครแนวแรงๆ ด่าทอ ตบตี คันฉวี แย่งสามี จิกผู้ชาย เข้าข่ายผิดศีลธรรม (ในขณะที่บางคนอาจจะอุปโลกว่านั่นแหละคือละครสร้างสรรค์สังคม จรรโลงโลก)...เหมือนอย่างที่หลายๆท่าน หลายๆ คนเรียกร้องกัน ถ้าจะมีก็มีได้แต่อย่าให้บ่อย ปีละ 1-2 เรื่องก็พอ เอาแค่เป็นน้ำจิ้มแซ่บๆ ให้มีหลากหลายรส

ป้าสังเกตมาสักระยะแล้วว่า ถ้าละครแนวที่มีตัวเอกของเรื่อง จะพระเอก หรือ นางเอก ฉลาด รู้ทันคน รู้ทนโลก เอาตัวรอดได้ในทุกสถานการณ์......กระแส+เรตติ้ง......มาเต็มมาแรงแทบจะทุกเรื่อง เช่น ปิ่นอนงค์ มายาสีมุก หยกเลือดมังกร หรือแม้แต่ล่าสุด เจ้าสาวสลาตัน ที่กำลังสนุก มันส์ เข้มข้น.....ถ้าช่อง 7 จะหันมาให้ความสำคัญและพิจารณาละครแนวนี้สักปีละ 3-5 เรื่อง มันจะเหมาะสมมากๆ อย่างน้อยๆก็เป็นการส่งเสริมให้คนดูได้นิยมกินปลาทะเลและกินพืชผักธัญญาหารหลากสีไปในทางอ้อม และช่วยกระตุ้นภาคการประมงและเกษตรกรรมเป็นทางอ้อมเช่นกันด้วยนะคะ...(ส่วนใครจะยังเน้นบริโภคอาหารประเภทเนื้อ นม ไข่ เพื่อให้เพิ่มกำหนัดกันต่อไป ก็แล้วแต่รสนิยมของแต่ละคนนะคะ)