วันนี้เราคุยกับคนนึงในโทรศัพท์ ก็คุยกันปกติเรื่อยๆ จนถึงช่วงนึงที่เราพูดเล่นหยอกล้อ เราพูดพล่อยๆแบบไม่คิด กะเอาสนุกเอาฮาอย่างเดียว แต่กลับกลายเป็นว่าคำพูดนั้นทำให้เค้าโกรธ เค้าถามเราว่าแรงไปมั้ยที่พูดไปเมื่อกี้ ตอนแรกเราก็นึกว่าเค้าไม่ได้โกรธไร แค่ถามเอาฮาเฉยๆ เราก็แบบ แรงหรอ ทำไมหรอ ทีนี้เค้าก็พูดว่า แรงไปมั้ง พอเราเริ่มจับได้ว่าเค้าไม่พอใจจริงๆ เราก็ขอโทษ แต่กลับเป็นว่าทีนี้เค้าวางสายไปเลย เราโทรไปใหม่เค้าก็ไม่รับ เราเลยโทรหาอีกคนนึงที่อยู่กับเค้าแล้วขอสายเค้า แต่ปรากฏว่าเค้าเดินหนีไปแล้ว ไปทันทีที่ตัดสายเราเลย เราเลยถามคนนั้นว่า เราควรทำไงดี โทรไปก็ไม่รับ ขอโทษแล้ว แล้วที่เราขอโทษไปคือในใจเรารู้สึกผิดจริงๆ เพราะเค้าเป็นคนที่เราแคร์ที่สุดแล้วในชีวิตนี้ คนนั้นเลยบอกกับเราว่า บางอย่างขอโทษมันก็ไม่หายหรอก กระดาษยับแล้ว จะให้คลี่ใหม่ก็ไม่เรียบเหมือนเดิม รู้สึกผิดก็ดีแล้ว คราวหลังจะได้ระวังมากขึ้น
เราเข้าใจที่คนนั้นสื่อนะ แต่ที่เราไม่เข้าใจคือ เราอยู่ในสถานะคนที่ถูกโกรธ เราจะทำอะไรอย่างอื่นได้บ้าง? รอเวลาเค้าหายโกรธอย่างเดียว? ในเมื่อเรารู้สึกผิดจริงๆ อยากขอโทษจริงๆ เราเป็นฝ่ายผิดที่สำนึกตัว แล้วอยากกลับไปเป็นฝ่ายดี แต่เค้าไม่ยอมรับให้เรากลับไปเป็นฝ่ายดี เราไม่เข้าใจจุดนี้ เราต้องทำอะไรเพิ่ม ทำตัวยังไง?
เวลาเรารู้สึกผิดเราก็ต้องขอโทษ แต่กลายเป็นว่าเค้าไม่รับฟังที่เราขอโทษ ทีนี้เค้าจะรู้ได้ยังไงว่าเรารู้สึกผิดจริงๆ แล้วเราจะทำยังไงให้เค้าหายโกรธได้ เรารู้ว่าปล่อยไปยังไงเค้าต้องหายโกรธเราอยู่แล้ว แต่นั่นไม่ใช่ที่เราอยากได้ เราอยากให้เข้ารับฟังและเข้าใจ แล้วเราจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ไม่พูดพล่อยๆโดยไม่คิด
ประโยค 'บางอย่างขอโทษมันก็ไม่หายหรอก' ใช้สอนกับคนที่ทำผิดบ่อยๆแล้วขอโทษบ่อยๆ จนคำขอโทษไม่มีค่า แต่สำหรับเรา เรารู้สึกผิดจริงๆ เราอยากขอโทษเค้า แต่เค้ากลับไม่รับฟัง แล้วคิดว่าคำขอโทษของเรามันก็แค่คำคำนึง
เราไม่เข้าใจ และอยากได้คำตอบ จะทำไงให้คำขอโทษเรานั้นมีค่า จะทำยังไงให้เค้าเข้าใจเราและหายโกรธเราได้

ขอโทษนะคะที่พิมพ์ไม่รู้เรื่องเลยแบบจริงจัง คือตอนนี้ทุกอย่างมันจุกอยู่ในหัว เรียงไม่ถูกว่าต้องพิมพ์ยังไง ให้ทุกคนเข้าใจที่เราต้องการสื่อ หวังว่าจะมีใครเข้าใจที่เราต้องการจะสื่อบ้างนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำปรึกษาและคำแนะนำค่ะ