เป็นคนที่ชื่นชมเเละนับถือในอาชีพหมอ เพราะเป็นอาชีพที่เสียสละเเละก็ได้ทำบุญในทุกวันที่ไปทำงาน
เเละก็เป็นคนที่เก่งมากๆ ส่วนตัวตอนเอนทรานซ์คะเเนนขาดไปนิดนึงทำให้ได้เรียนในคณะที่ลองลงมา
เเต่ก็เป็นวิชาชีพที่รักเเละภูมิใจเช่นกัน เเต่ปัญหาคือโรคปลื้มหมอเนี่ยมันยังไม่หายจนถึงวันนี้
อายุเกือย30เเล้วจะไปเรียนหมอต่อดีไหม ช้าไปมั้ย จะได้ทำความฝันให้เป็นจริง เป็นเองไปเลย
จะได้ไม่ต้องมานั่งปลื้มคนอื่น เเอบรู้สึกว่าไร้สาระเเต่ก็อยากทราบจริงๆ