เคยเหมือนกันค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าเหมือนกันรึเปล่า
ส่วนตัวคือ เป็นคนที่แคร์คนอื่นมากเกินไป บางครั้งก็คิดมาก ว่าเพื่อนจะไม่ชอบใจรึเปล่า หรือทำไมเพื่อนไม่ชอบใจเรา เพราะอะไร เราผิดตรงไหน
บางอย่างมันหาเหตุผลไม่ได้นะคะ อีกอย่าง เป็นการนำความคิดที่มัวหมองมาใส่ในจิตใจเราเองซะงั้น ทั้งๆที่ถ้าเราไม่ไปแคร์ จิตใจเราจะมีความสุขมากกว่านี้

อยากจะบอกว่า คนบนโลกนี้ ไม่มีใครที่มีคนรักไปซะทุกคนหรอกค่ะ มันต้องมีทั้งคนที่ชอบ และคนที่ไม่ชอบเรา
ถ้าเราคิดว่าการกระทำของเราในปัจจุบัน ไม่ได้สร้างความเดือนร้อนให้ใคร ก็อย่าได้แคร์เลยค่ะ ใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุขดีกว่า
เพื่อน ก็แค่เพื่อนค่ะ บางคนโชคดี ได้พบเพื่อนดีๆ แต่มันมีไม่กี่คนที่จะโชคดีอย่างนั้น
เราไม่ได้พบเพื่อนดีๆก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะโชคร้าย เพราะยังมีคนบนโลกนี้อีกมากมายที่แคร์ และเห็นความสำคัญของเรา
ถ้าพ่อแม่ไม่ให้ความสำคัญ พ่อแม่ไม่สนนี่น่าแคร์กว่าค่ะ

อีกอย่างคือ ทำตัวให้เข็มแข็ง เพราะถ้าเราทำตัวน่าสงสารมากเท่าไหร่(ก็คือมัวแต่ไปคิดมากเรื่องเพื่อนนี่แหละค่ะ) จะยิ่งดูไม่ดี
และเป็นผลเสียต่อตัวเองด้วย ให้ฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ใครจะไม่แคร์ก็ไม่เห็นเป็นไร ทุกวันนี้ฉันอยู่ได้ด้วยตัวเอง ยืนได้ด้วยขาของตัวเอง
บนโลกนี้มีคนที่รักฉันอีกมากมาย มองแง่บวกไว้นะคะ สู้ๆขอให้ผ่านไปได้ อย่าคิดมากค่ะ